فريدون حسن
در خبرها آمده بود مسعود سلطاني‌فر، وزير ورزش قرار است به همراه معاونان و تعدادي از رؤساي فدراسيون‌ها به سيستان و بلوچستان سفر كند. سفري در راستاي برنامه‌هاي دولت به منظور توسعه جنوب شرق كشور و وحدت ميان اقوام، اصل اين حركت و توجه جناب وزير به منطقه‌اي محروم و بزرگ به نام سيستان و بلوچستان بسيار ارزشمند و قابل تقدير است.
اين حركت را بايد به فال نيك گرفت، چراكه هر چقدر در مناطقي مثل سيستان خرج كنيم، سرمايه‌گذاري كرده‌ايم. البته بسيج از مدت‌ها پيش اين اقدام را صورت داده، تشكيل و احداث پايگاه‌هاي استعداديابي در مناطق محروم و فعاليت‌هاي فرهنگي از سال‌ها قبل توسط بسيج و سپاه آغاز شده، اما يكدست صدا ندارد و حالا با جلو آمدن وزير ورزش مي‌توان اين اميد را داشت كه منطقه محروم و كهن سيستان و بلوچستان در زمينه ورزش رشد و توسعه پيدا كند.
لازم به ذكر نيست كه توسعه ورزش در استاني مهم چون سيستان به لحاظ همجواري با كشورهاي پاكستان و افغانستان و تهديدهاي امنيتي زياد و ترانزيت مواد مخدر چه اهميت ويژه‌اي مي‌تواند داشته باشد. سال‌هاست كه كشورهاي متخاصم و دشمنان تكفيري و وهابي قسم خورده نظام مقدس جمهوري اسلامي با بهره‌گيري از غفلت و سهل‌انگاري دولتمردان ايران در رسيدگي به مناطقي چون سيستان و بلوچستان در اين نواحي پول خرج مي‌كنند و متأسفانه با فريب نوجوانان و جوانان دختر و پسر اين مناطق آنها را جذب خود مي‌كنند، هرچند طي سال‌هاي گذشته تلاش‌هاي فرهنگي، اجتماعي و ورزشي از سوي بسيج و سپاه انجام شده كه حتي با شهادت سرداراني چون نورعلي شوشتري نيز همراه بوده، اما همانطور كه گفتيم تا اقداماتي گسترده‌تر با پشتوانه‌هاي قوي‌تر صورت نگيرد اوضاع استاني چون سيستان و بلوچستان تغيير پيدا نمي‌كند و هدفي هم محقق نمي‌شود.
البته نبايد از ياد برد كه صرف تكيه كردن به اين سفر يا سفرهايي ديگر از اين دست هم نمي‌تواند راهگشا باشد بايد در ميدان عمل ديد كه اين سفرها چه دستاوردهايي براي نوجوانان و جوانان و مردم محروم سيستان و بلوچستان به همراه دارد. وزير ورزش و همراهان فدراسيون‌نشينش بايد در اين سفر به خوبي لمس كنند كه مردم ديار سيستان چه مي‌خواهند، به طور حتم جاي خالي رؤساي فدراسيون‌هاي فوتبال و رشته‌هاي رزمي چون تكواندو و كاراته و حتي بسكتبال در ميان همراهان وزير ديده مي‌شود، رشته‌هايي كه مقبوليت و جذابيت بالاي آنها مي‌تواند راهگشاي اهداف بلند وزير ورزش و دولت باشد. همانطور كه عنوان شد، اميد اين مي‌رود كه سفر وزير ورزش همراه با تحقق و مطالعه در خصوص خواسته‌ها و علاقه‌‌مندي‌ها و استعدادهاي موجود ورزشي در منطقه باشد، هرچند كه منطقه‌اي پراستعداد و زرخيزي چون سيستان و بلوچستان شايسته بهره‌گيري از تمامي امكانات و رشته‌هاي گوناگون ورزشي است و بايد قصور صورت گرفته در تمامي اين سال‌ها جبران شود.
نكته آخر اينكه وزارت ورزش به عنوان اصلي‌ترين مقام پاسخگو در زمينه توسعه ورزش كشور بايد به جز سيستان و بلوچستان استان‌هاي محروم ديگر را نيز مورد توجه قرار دهد. اينكه سيستان به عنوان اولين مقصد سفر وزير ورزش انتخاب شده جاي بسي خوشحال است، اما جناب وزير بايد توجه داشته باشد كه استان‌هايي چون كردستان و حتي بخش‌هايي از خوزستان و استان‌هاي شمال شرقي كشور نيز دست‌كمي از سيستان و بلوچستان به لحاظ شرايط خاص اقليمي، اجتماعي و سياسي ندارند و بايد به آنها نيز رسيدگي شود. استان‌هايي كه درست مانند سيستان و بلوچستان در تيررس اهداف شوم استكبار جهاني و دشمنان كشور قرار دارند و اين پتانسيل را دارند كه به سبب محروميت به راحتي جولانگاه آنها شوند. بنابراين ورزش به عنوان يك مقوله اجتماعي و تأثيرگذار در توسعه كشور مي‌تواند نقش به سزايي در محروميت‌زدايي از استان‌هايي چون سيستان و بلوچستان داشته باشد، نقشي كه اميد است با عملياتي شدن اهداف اين سفر مهم و درست به خوبي ايفا شود.
