کسب عنوان قهرمانی جام جهانی برای انگلیسی ها مثل رویا است، رویایی که 40 سال است در آرزوی رخ دادنش در عالم واقعیت هستند. در فاصله یک ماه تا آغاز جام جهانی 2014 تیم ملی انگلیس نیز همانند سایر تیم های شرکت کننده برای حضور موفق در این تورنمنت در تلاش است. منتها چند هفته ای از مسابقات لیگ برتر باقی مانده و اردوی سه شیرها هنوز برپا نشده. با این وجود روی هاجسون در دفتر کارش در ورزشگاه ومبلی مشغول برنامه ریزی است تا شاگردانش را به بهترین شکل ممکن برای سفر به برزیل آماده کند.
هاجسون 38 است که در حرفه مربیگری فعال است و در این مدت تیم های باشگاهی و ملی زیادی را هدایت کرده. با این وجود کسب یک جام با تیم ملی کشورش را در کارنامه اش کم دارد. انگلیس در جام جهانی 2014 با تیم های ایتالیا، اروگوئه و کاستاریکا هم گروه است. سرمربی سه شیرها در بخش اول گفت و گوی خود با سایت فیفا به نقش تجربه در موفقیت انگلیس در جام جهانی اشاره کرده است:
دو سال از حضور شما و دستیارانتان در تیم ملی انگلیس می گذرد. در آستانه جام جهانی چه احساسی دارید؟
بسیار هیجان زده هستیم. مسئولیت بزرگی روی شانه هایمان است اما جوی که بین هواداران فوتبال در کشور به راه افتاده جو خوبی است. حمایت خوبی از ما می شود و خیلی ها امیدوارند که در برزیل نتیجه بگیریم. مردم به این باور رسیده اند که برزیل می تواند سکوی پرتابی برای برای بازگشت انگلیس به اوج باشد. این همان چیزی است که در تیم ملی هم به آن نیاز داریم. با توجه به شرایط فعلی تیم ما این توانایی را دارد که در این دوره بازی ها خوبی به نمایش بگذارد. در حال حاضر برای رفتن به جام جهانی آماده ایم. خیلی ها پیش بینی ها را شروع کرده اند و مردم و رسانه ها از احتمالات حرف می زنند و شانس انگلیس در جام جهانی را تخمین می زنند. ولی تنها مسئله ای که می توان گفت این است که در برزیل ما قطعا سه بازی خواهیم داشت. اینکه از به حریفانمان احترام بگذاریم یا بر عکس شایستگی هایشان را زیر سوال ببریم در اصل ماجرا تغییری ایجاد نمی کند. چراکه بعد از شروع مسابقات در هر بازی 90 دقیقه زمان داریم که خودمان را نشان دهیم. آنجاست که شایستگی ها مشخص می شوند.
سرالکس فرگوسن همواره تجربه را کلید اصلی موفقیت اش می نامد. شما نقش تجربه را در جام جهانی تا چه اندازه موثر می دانید؟
معتقدم تجربه در مربیگری به داد مربی می رسد چراکه باعث می شود بهترین تصمیم را بگیری، اجازه نمی دهد بیش از حد از یک برد مغرور شوی یا با یک باخت قافیه را ببازی. بنابراین هرچقدر هم که انرژی و علاقه هم که داشتی باشی تنها زمانی به هدفت می رسی که چاشنی تجربه را به آن اضافه کنی. البته گاهی اوقات زمانی که مربی انگیزه قبل را نداشته باشد و دچار تردید شود دیگر عنصر تجربه تاثیر گذشته را نخواهد داشت. نمی توان به راحتی تجربه را همه چیز عنوان کرد و تاثیر مثبت نیروی جوانی، انرژی و انگیزه را انکار کرد. به عقیده من یک مربی باید ابتدا کارش را از رده های پایه آغاز کند و پس از آن است که نیاز به توانایی هایی چون انرژی بالا، قدرت رهبری، توانایی انگیزه دادن به بازیکنان و خود را جای دیگران فرض کردن خودنمایی می کنند. خوزه مورینیو بسیاری از افتخارات را در سال های ابتدایی مربیگری اش به دست آورد، فرگوسن نیز همینطور. موفقیت های او حتی تا سن 70 سالگی ادامه داشت. عملکرد فرگوسن ثابت می کند که تجربه تنها عامل موفقیت او نبوده چرا که او بسیاری از افتخاراتش را در سال هایی که هنوز تجربه چندانی نداشت کسب کرده است.
قبل از شروع جام جهانی تنها مدت کوتاهی همه ملی پوشان را در اختیار دارید. آن هم در شرایطی که بازیکنان تیم ملی یک فصل نفس گیر را در لیگ جزیره پشت سر گذاشته اند. چه برنامه ای برای ریکاوری شاگردانتان خسته خود دارید؟ به نظر شما لیگ فشرده در فوتبال امروز مزیت است یا مانع پیشرفت؟
به عنوان یک مربی ملی باید بگویم که همواره با احتمالات سرو کار داریم. لیگ جزیره همین است که می بینید. بعضی ها فشار مسابقات را برای بازیکنان خود مزیت می دانند و معتقدند که همین فشردگی عامل پیشرفت است. بعضی ها هم اینگونه فکر نمی کنند چون برای بازیکنانی که در لیگ های حرفه ای و فشرده بازی می کنند خیلی سخت است که با یک استراحت کوتاه به شرایط ایده آل برسند. فکر می کنم از این منظر می توان به این سوال نگاه کرد: مربیان با این شرایط چگونه باید کنار بیایند؟ خب، ما با روحیه ای تازه به برزیل می آییم، با انگیزه زیاد و تلاش مفرط. باید حواسمان باشد که بازیکنان را فقط یک هفته در اختیار داریم. بازیکنان فصل سنگینی را پشت سر می گذارند، 38 بازی در لیگ برتر، 12 بازی دیگر در جام حذفی و سایر مسابقات، بازی های ملی در طول فصل همچنین بازی های دوستانه؛ باید این همه خستگی و فشردگی را در نظر داشته باشیم. اینجا همان موقعی است که نیاز به تجربه احساس می شود. شرایط فعلی را در سال 1994 زمانی که روی نیمکت سوئیس می نشستم تجربه کرده ام. البته لیگ سوئیس فشردگی کمتری دارد. کارهای زیادی است که باید انجام دهم. دنبال راهی هستم که بدون فشار آوردن به بازیکنان از آن ها بازی بگیرم. من هم مثل هر مربی دیگری دوست دارم بازیکنانم استراحت کافی داشته باشند. در شرایط ایده آل بازیکنان می بایست 2 تا 3 هفته استراحت کنند، 4 تا 5 هفته هم زمان می برد که آن ها در اردوها به مرز آمادگی برسند و پس از در تورنمنتی مثل جام جهانی شرکت کنند. منتها این شرایط ایده آل خیلی کم پیش می آید.
