هفته گذشته روز محيط زيست را در حالي در تقويم زيستي ورق زديم كه معضلات و مسائل حوزه محيط زيست نه تنها كاهش نيافته است، بلكه شدت تخريب آنها حتي شتاب هم يافته است. در زمينه آلودگي هوا، ۱۱ شهر بزرگ درگير آلودگي هوا ناشي از آلايندگي صنعتي و منابع متحرك هستند كه در شرايط حاضر بحث پديده ريزگردها هم به آن افزوده شده است و اين نابساماني در شرايط زيست محيطي حاضر نشان از بحراني دارد كه ذره ذره آن اثرات مخرب خود را برجا مي‌گذارد.
پديده‌هايي از اين دست هر چند نيازمند اقدامات فوري و ضروري است، اما به دليل ماندگاري نيازمند اقدامات پژوهش‌هاي علمي و دانشگاهي براي مقابله است.
به واقع در مسائلي همچون ريزگردها نياز است تا تلاش‌هاي بين‌المللي بيشتري صورت گيرد هر چند مسئولان متولي در بخش آلودگي هوا و گرد و غبار شهرها كه منشأ دروني دارد هم درجا زده و تلاش‌هاي صورت گرفته به جايي نرسيده است، با اين حال به سادگي از كنار اين مسئله عبور كردن سبب مي‌شود تا غبار آن در چشم همگان برود و حتي اثرات آن نسل‌هاي آينده را نيز گرفتار كند.
متأسفانه فارغ از آنكه محيط زيست متعلق به همه مردم است و همگي بايد در حفظ آن كوشا باشند اقدامات سازمان؛ و دستگاه‌هايي كه مسئولان مستقيم در اين زمينه هستند به حاشيه رفته است و در اين زمينه حاشيه‌ها اهميت پيدا كرده است. بودجه و برنامه‌ها تصويب و به شور گذاشته مي‌شود ولي اقدامي صورت نمي‌گيرد.
اين در حالي است كه براي مسائل غيرضروري و كم‌اهميت همه در تكاپوي همايش و نشست هستند ولي پيرامون موضوعات اينچنيني كسي يا دستگاهي حاضر نيست قدمي اساسي بردارد تا كاري انجام شود و اين نشان مي‌دهد كه هنوز مسئولان صورت مسئله را نفهميده‌اند.
آنچه در اين زمينه لازم است تا به آن اهتمام شود آن است كه ريزگردها از برخي كشورهاي حاشيه‌اي خليج فارس توليد شده و دود آن به چشم مردم ما مي‌رود پس بهتر است با طرح موضوع در مجامع بين‌المللي همچون راپمي (محيط زيست كشورهاي حاشيه خليج‌فارس) و كنوانسيون زيست‌محيطي همچون «رامسر» و ساير كنوانسيون‌هاي زيست‌محيطي طرح موضوع شود به گونه‌اي كه بخشي از درآمدهاي نفتي توسط اين بخش دريافت و براي مهار ريزگردها هزينه شود نه اينكه پرونده گرد و غبار در مسائل بين‌المللي فراموش شود و فقط غبار روي آن بنشيند.
لازم است تا در شرايط حاضر دستگاه ديپلماسي كشور با مشاركت نهاد‌هاي ذي‌ربط به صورت جدي‌تر وارد اين عرصه شوند تا اقدامي صورت گيرد؛ و نبايد فراموش كرد كه هرگونه كوتاهي دراين زمينه جلوي توسعه پايدار كه انسان و محيط زيست محور اصلي آن هستند را خواهد گرفت و اين ما هستيم كه متضرر خواهيم شد و بايد هزينه‌هاي بسياري براي جبران اين كم‌كاري‌ها بپردازيم.
