جوان آنلاین: برخی طیفهای جریان اصلاحطلب همواره مذاکره با امریکا را راهی برای حل مشکلات اقتصادی و کاهش تنشها دانستهاند. اوج این رویکرد در برجام دیده شد، هرچند با خروج امریکا از توافق، نتایج آن زیر سؤال رفت. در سالهای اخیر نیز برخی چهرههای اصلاحطلب خواستار ازسرگیری مذاکره مستقیم و حتی بازگشایی سفارت امریکا در تهران شدهاند؛ مواضعی که با انتقادات جدی روبهرو شده است.
عباس سلیمینمین، تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتوگو با فارس با اشاره به اظهارات طیفی از اصلاحطلبان درباره بازگشایی سفارت امریکا در ایران و برقراری مذاکره مستقیم با امریکا، از اینگونه اظهارنظرها انتقاد و تأکید کرد: اگر ما سیاستمداران را از پیش موظف کنیم بالاترین امتیاز را به امریکا بدهند، اساساً چیزی برای مذاکره باقی نمیماند و کشور بازنده خواهد بود.
وی افزود: قدرت چانهزنی مهمترین ابزار سیاست خارجی است. وقتی شما خودتان را خلع سلاح و همه برگهای برنده را پیش از مذاکره رو میکنید، دیگر طرف مقابل دلیلی برای دادن امتیاز نخواهد داشت. در این حالت دیپلمات ما نهتنها قدرت ندارد، بلکه تحقیر هم میشود.
سلیمینمین با اشاره به برخی اظهارنظرها که خواهان ارتباط فوری و بیقیدوشرط با امریکا هستند، گفت: این نوع مواضع در واقع عوامگرایی است. این حرفها فقط برای جلب نظر بخشی از جامعه است، نه برای اداره کشور یا موفقیت در عرصه بینالملل.
این تحلیلگر مسائل سیاسی در ادامه اظهار کرد: بر فرض مثال، مگر میشود قبل از شروع مذاکره بگوییم باید غنیسازی ۶۰درصدی را تعطیل کنیم یا بگوییم باید انرژی هستهایمان را به کلی متوقف کنیم؟ خب اگر این اقدامات را انجام دهیم، دیگر مذاکره معنایی ندارد. مذاکره یعنی امتیاز بدهیم و در مقابل امتیاز بگیریم.
وی همچنین به تجربه امریکا در قطع رابطه با ایران اشاره کرد و گفت: خود امریکاییها امروز پشیمان هستند. نداشتن سفارت در ایران باعث شده از امتیازات منطقهای محروم شوند. این یعنی آنها توانمندیای را از خودشان گرفتهاند. حالا میخواهند این اشتباه را جبران کنند، در صورتی که بیان چنین اظهارنظرهایی نظیر بازگشایی سفارت و امثالهم موجب ذوقزدگی طرف مقابل شده و آنها احساس میکنند شاید روزنهای برای حضور در ایران برای امریکاییها فراهم شده است.
این تحلیلگر مسائل سیاسی در پایان خاطرنشان کرد: اظهارات برخی افراد که از موضع ضعف سخن میگویند، جای تحلیل ندارد. وقتی ذهنیت عمومی این شود که دیپلمات ایرانی هیچ هدفی جز برقراری ارتباط ندارد، دیگر کسی برای او ارزشی قائل نخواهد شد. در صحنه سیاست، این دیدگاهها بسیار نازل است، اما در میان عوامگرایان ممکن است خریدار داشته باشد.
برخی تحلیلگران سیاسی معتقدند رویکرد طیفی از اصلاحطلبان به رابطه با امریکا، بیش از آنکه بر اصول مذاکره متوازن استوار باشد، بهنوعی سادهانگاری سیاسی شباهت دارد. مطرحکردن بازگشایی سفارت یا مذاکره بیقیدوشرط، پیش از هر گفتوگویی، در عمل دست دیپلمات ایرانی را میبندد و جایگاه کشور را تضعیف میکند. این نگاه، بیشتر از آنکه راهبرد باشد، نوعی عوامگرایی است که منافع ملی را قربانی ژستهای سیاسی میکند.