جوان آنلاین: رزمندگان دوران دفاع‌مقدس معمولاً پس از هر عملیات سنگینی برای تجدید قوا و روحیه یا به دیدار حضرت امام می‌رفتند یا به زیارت مشهد، بارگاه ملکوتی امام‌رضا (ع) مشرف می‌شدند. متن زیر خاطره‌ای از حمید رضایی از رزمندگان دوران دفاع‌مقدس درخصوص سفر‌های زیارتی رزمندگان است که با هم می‌خوانیم.
غائله پاوه و مشهد
تقریباً از همان زمانی که جبهه کردستان گشوده شد و رزمندگان از اقصی نقاط کشور به این خطه مرزی می‌رفتند، بحث زیارت آقا امام‌رضا (ع) آن هم بعد از هر عملیات سخت و سنگین باب شده بود. مثلاً من شنیدم که رزمندگان حاضر در غائله پاوه بعد از اینکه از محاصره ضدانقلاب خلاص می‌شوند، باقی نفرات به زیارت امام‌رضا (ع) می‌روند تا تجدید روحیه‌ای کرده باشند. حتماً می‌دانید که در محاصره پاوه، مدافعان تلفات زیادی دادند و سختی‌های بسیاری کشیدند؛ بنابراین زیارت امام‌هشتم (ع) را عاملی برای تقویت روحیه خودشان قرار می‌دادند. از آن به بعد هم هر عملیاتی می‌شد، باقیمانده رزمندگان یگان‌های مختلف دسته جمعی برای زیارت به مشهد می‌رفتند.
الی‌بیت‌المقدس
من اولین بار در عملیات الی‌بیت‌المقدس شرکت کردم. این عملیات از ۱۰ اردیبهشت سال ۶۱ تا سوم خرداد همان سال ادامه یافت. چهار مرحله داشت و در برخی از موارد تعدادی از گردان‌ها دو یا سه بار تجدید سازمان می‌شدند. من در مرحله دوم این عملیات که اتفاقاً خیلی هم طول کشید، حضور داشتم. از کارون عبور کردیم و تا شلمچه رفتیم تا دشمن را در خرمشهر دور زده باشیم. شبانه‌روز در شرایط جنگی بودیم. یک‌بار برای استراحت دو الی سه روزه به اهواز رفتیم و بعد دوباره به منطقه برگشتیم. تا مرحله محاصره خرمشهر آنجا بودیم و بعد گردان ما را که دو بار تجدید سازمان شده بود، منحل کردند و تعدادی از بچه‌ها به گردان‌های دیگر رفتند، اما من و عده‌ای از بچه‌ها که مجروحیت داشتیم، به تهران برگشتیم. بعد از اینکه از کمند مجروحیت خلاص شدیم، عملیات هم تمام شد و باقی بچه‌ها برگشتند. دسته جمعی به مشهد رفتیم و یک زیارت خالصانه باعث شد تا روحیه‌مان را دوباره به دست آوریم.
کربلای ۵ و سفر معنوی
در عملیات کربلای ۵ هم که بیش از ۷۰ روز طول کشید، خیلی از یگان‌ها و گردان‌هایی که چند بار تجدید سازمان شدند، در دوران استراحت‌شان به مشهد می‌رفتند. واقعاً هم نمی‌شد که ۷۰ روز تمام در شرایط عملیاتی بمانیم؛ بنابراین در خلال این عملیات سنگین و طولانی‌مدت، برخی از رزمنده‌ها به زیارت می‌رفتند و با تجدید قوا و روحیه، دوباره به منطقه عملیاتی برمی‌گشتند. به عنوان مثال عرض کنم که برخی از لشکر‌ها در این عملیات تا ده‌ها بار به خط دشمن زدند. انگار که چند عملیات در خلال یک عملیات صورت گرفته باشد. همه این فعالیت‌ها چه به لحاظ جسمی و چه به لحاظ روانی فشار‌های شدیدی به نیرو‌ها وارد می‌کرد. پس لازم بود تا غیر از استراحت جسمی، یک تجدید روحیه اساسی هم صورت بگیرد و چه چیزی بهتر و ناب‌تر از زیارت بارگاه ملکوتی امام‌رضا (ع) که واقعاً دل‌ها را صفا و روح‌ها را جلا می‌داد. البته دیدار با حضرت امام هم گاهی ترتیب داده می‌شد که متأسفانه این سعادت به خاطر محدودیت‌هایی که وجود داشت، شامل حال همه رزمنده‌ها نمی‌شد.
