جوان آنلاین: محمدرضا اخضریان‌کاشی در کانال تلگرامی خود نوشت: حوالی ساعت ۲ بامداد بود که با صدای یک انفجار از خواب پریدم، دومی تا پنجمی را هم به همراه صدای رگبار‌های ممتد شنیدم. نیم‌ساعتی در کانال‌های خبری گشتم و دوباره آرام خوابیدم. اخبار را صبح پس از نماز پیگیری کردم. بیشترشان به آرام و کم‌رمق‌بودن حملات اشاره داشت و مثل همیشه جوک‌های موقعیتی فضای گروه‌ها را پرکرده بود. تحلیل رایج این بود که دشمن صهیونیستی تهاجمی ملایم داشته تا شاهد واکنش ادامه‌دار ایران نباشد.
ناخودآگاه به یاد حدود ۳۰ سال پیش افتادم. مرحله پایانی المپیاد ادبی کشور بود. استاد بزرگوار، آقای دکتر موسوی گرمارودی از شاهنامه و جناب فردوسی سخن می‌گفتند. یک جمله‌شان در تمام این سال به خاطرم مانده است. زمانی که فردوسی از نبرد رستم با دشمنانش سخن می‌گوید، آنان را چنان وصف می‌کند که گویی دشمنانش ده‌ها برابر قوی‌تر از رستم بوده‌اند و البته هر بار این رستم است که پشت دشمنان را به خاک می‌نشاند. استاد گرمارودی این‌گونه حماسه‌سرایی را راز ماندگاری شاهنامه و حماسه رستم می‌دانست که حتی در وصف دشمنان، آنان را خوار و زبون و به تعبیر ایشان ریقو معرفی نمی‌کند بلکه آنان را دیو و پهلوان خطاب کرده و رزم با آنان را مردانه و شجاعانه و نه از پیش برنده می‌داند.
یاد نبرد ایران و دشمن صهیونیستی افتادم. گاه آنقدر دشمن را کوچک می‌کنیم که گویی رزمندگان‌مان هیچ شجاعتی نداشته و هنری نکرده‌اند، اما درست ماجرا این است که دشمن اسرائیلی یک سال است ده‌ها هزار نفر را قتل‌عام کرده و ساختمان سالمی در غزه، لبنان و سوریه برجا نگذاشته است. دشمنی که با حمایت ده‌ها کشور، هرچه خواسته انجام داده، اما تا به ایران رسیده ناگهان ملایم شده است!
راز ماندگاری حماسه، روایت درست رویداد است و در جنگ آخرالزمانی رژیم‌صهیونیستی با انسان‌ها، او یک دیو سیاه پرقدرت است نه یک موجود ریقوی ازپیش‌بازنده و ایران، رستم این روایت است که با دیو سیاه می‌جنگد و ان‌شاءالله پیروز است. حماسه را درست روایت کنیم، وگرنه هم فرزندان امروز، هم آیندگان، تصویر درستی از تاریخ و واقعیت امروز نخواهند داشت.
