بار‌ها و بار‌ها از تختی به عنوان آلترناتیو آزادی یاد شد. ورزشگاهی با گنجایش بیش از ۳۰ هزار تماشاگر که سال ۴۶ کلنگ آن زده شد و سال ۵۳ به بهره‌برداری رسید و دو مرتبه طی سال‌های ۸۵ تا ۸۶ و همچنین ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ مورد بازسازی قرار گرفت. باوجود این، اما امسال که پرسپولیس، استقلال و همچنین تیم ملی به دلیل زیرتعمیر رفتن آزادی نیازمند معرفی ورزشگاهی دیگر بودند، مشخص شد تختی شرایط بهره‌برداری را ندارد و برای بازگشت دوباره آن به پروسه فوتبال ایران، کار زیادی دارد. این درحالی بود که فدراسیون از تختی به عنوان جایگزین آزادی نام می‌برد. اما طولی نکشید که مشخص شد تختی نه تنها شرایط بهتر از آزادی ندارد که اوضاعش می‌تواند بدتر هم باشد. اواخر دهه۷۰ هم که تصمیم به بازسازی ورزشگاه آزادی گرفته شده بود، مسئولان فوتبال یاد تختی افتادند. هرچند همان زمان هم خیلی زود متوجه شدند تختی دیگر آن ورزشگاه مجهز سابق که زمانی تنها ورزشگاه سرپوشیده تهران و یکی از ورزشگاه‌های مجهز ایران که خبر افتتاح آن در دنیا پیچیده بود، نیست. به طوریکه تقریباً دو سال پس از افتتاح ورزشگاه مونیخ، مجله آلمانی Baucn und wohncn مقاله‌ای در مورد اسکلت پوششی کابلی تحت عنوان ورزشگاه ۳۰ هزار نفری در تهران چاپ کرد. اما امروز دیگر خبری از آن ورزشگاه مجهز نیست با وجود این، اما علوی، مدیرروابط عمومی فدراسیون فوتبال امیدوار بود تختی به هفته دوم یا نهایتاً سوم لیگ برسد: «مکاتباتی با ورزشگاه تختی داشتیم که این ورزشگاه در شروع لیگ برتر جایگزین آزادی شود. در اوایل دهه ۸۰ این اتفاق مشابه شکل گرفته بود. در آن مقطع، ورزشگاه آزادی در شرایط ترمیم و چمن ورزشگاه مشغول بهینه‌سازی بود. فکر می‌کنم ورزشگاه تختی به مدت یک فصل میزبان مسابقات لیگ برتر بود. یکسری مکاتبات با ورزشگاه تختی داشتیم که این ورزشگاه در شروع لیگ به عنوان جایگزین استفاده شود. امیدواریم با تلاش‌های صورت گرفته، ورزشگاه آزادی حداکثردو یا سه هفته بعد از شروع لیگ به مسابقات برسد.»، اما تنها چند روز بعد از صحبت‌های علوی بود که محمدرضا مجیدی، مدیر ورزشگاه تختی، رقم درشتی را برای تعمیر این ورزشگاه مطرح کرد: «حتی اگر جهادی کار کنیم باید با برخی واقعیات کنار بیاییم. البته مبلغ دقیق کارشناسی را نمی‌دانم، اما پیست تارتان حدود ۱۷ تا ۱۸ میلیارد تومان پول می‌خواهد. پیش‌بینی دفتر فنی و اداره کل ما حدود ۵۰ میلیارد تومان برای کل مجموعه است. باید یک مجموعه آبرومند درست کنیم. باید به ورزشگاه تختی، ویژه نگاه کنیم. باید زمینه‌ای را به شکلی فراهم کنیم که جمعیت شرق تهران از آن امکانات استفاده کنند.» مدیرکل ورزش استان تهران هم ایرادات این ورزشگاه را که رئیس فدراسیون و هیئت همراه در بازدید مطرح کرده بودند تأکید کرد تا ابهامات برای رسیدن تختی به لیگ بیشتر شود: «همه کار‌های انجام شده در ورزشگاه تختی از جمله نصب صندلی‌ها، چمن، انتقال آب چاه به مخزن بتنی و حفر تأسیسات، بدون اعتبار صورت گرفته و ۹۰ درصد انتظارات و استاندارد‌ها تأیید شده است. ۵ یا ۶ درصد باقی مانده که بیشتر بحث زیباسازی محیطی ورزشگاه است. مثلاً پیست تارتان ارتباطی با برگزاری مسابقه فوتبال ندارد ولی ما نیاز داریم که در قاب تصویر زیبایی محیطی هم داشته باشیم.» وعده‌ها، اما تا به امروز محقق نشده و خبری از مهیا شدن ورزشگاه تختی برای بازگشت به فوتبال نیست. ورزشگاهی که هنوز فراموش نکردیم قرار بود مورد تهاتر با شهرداری قرار گرفته و به اتوبان تبدیل شود. فقط به دلیل آنکه به واسطه رسیدگی نکردن مسئولان به مخروبه تبدیل شده است.
