سرویس سیاسی جوان آنلاین: پس از عدم تمکین به رأی مردم در انتخابات سال ۸۸ توسط میرحسین موسوی و مهدی کروبی، اغتشاشات گسترده‌ای در تهران و برخی شهر‌های کشور رخ داد که در نهایت منجر به هتک حرمت عزای حسینی و هجمه به عزاداران در عاشورای سال ۸۸ شد. چند روز بعد، مردم سراسر کشور در محکومیت فتنه‌گران به طور خودجوش در ۹ دی، به خیابان‌ها آمدند که حماسه به‌یادماندنی مردم تهران را می‌توان ویترین آن نامید.
بازخوانی فتنه ۸۸ و نقش جریان‌های استکباری و پادو‌های داخلی و منطقه‌ای آن‌ها باعث می‌شود، به ماهیت این فتنه و فتنه‌های پیش رو پی برد و متناسب با آن‌ها با سناریو‌های دشمن مقابله کرد.
نگاهی کلی به حوادث فتنه ۸۸ گویای این واقعیت است که القای «ناکارآمدی نظام» در حل مسائل کشور کلیدواژه‌ای بود که برای ناامید کردن آحاد مردم، مرتب بازتولید می‌شد. در واقع سناریوی طراحی شده در فتنه ۹۸، ناامیدکردن مردم، ایجاد یأس در توده‌ها، القای ناکارآمدی نظام، ناتوان نشان دادن حکومت اسلامی در حل مسائل کشور، تولید شبهات در ذهن شبکه وفادار به نظام، ایجاد احساس بی آیندگی در جوانان و سرایت دادن علت برخی بی تدبیری‌ها به مرکزیت نظام بود که خدشه به سرمایه اجتماعی نظام (بخوانید فروپاشی از درون) را دنبال می‌کرد.
برخی تحرکات مشکوک طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد که رگه‌هایی از این فتنه‌انگیزی هم همچنان در لایه‌های مختلف دیده می‌شود. جریانی که به مدد حمایت از دولت تدبیر و امید، طی شش سال گذشته بر مناصب دولتی تکیه زده است، اکنون که با کارنامه‌ای ناکارآمد مواجه شده است، دست به فرافکنی زده و در صدد است جای قاتل و مقتول و بدهکار و طلبکار را عوض کند و مرتب آدرس‌های غلط می‌دهد؛ حال آنکه بانیان فتنه سیاسی ۸۸، حامیان توطئه اقتصادی ۹۸ هم هستند. بنابراین کسانی که آن فتنه را به راه انداختند و امریکا را به تحریم‌های بیشتر علیه ملت ایران تحریک کردند، اکنون نمی‌توانند در توطئه اقتصادی ۹۸ منافقانه، ژست حمایت از مردم بگیرند. فتنه‌گران دیروز که با «تکرار»های خود، دولت ناکارآمد فعلی را به مردم تحمیل کردند، نمی‌توانند از مسئولیت خود در ایجاد چالش‌های اقتصادی امروز مردم فرار کنند.
آنچه نباید از نظر دور داشت اینکه فتنه امروز نیز ریشه در همان فتنه دیروز دارد. آن روز با «فتنه سیاسی» دنبال القای ناکارآمدی نظام بودند و امروز با تغییر تاکتیک و راه انداختن «فتنه اقتصادی» همان استراتژی را دنبال می‌کنند. غرب باوران می‌خواهند با زمینگیر کردن نظام در داخل و ایجاد چالش‌های اقتصادی، از پیچ تمدنی ایران اسلامی غفلت کنیم و با گرفتاری در مشکلات اقتصادی و اجتماعی روزمره داخلی، نتوانیم به نقش‌ها و وظایف منطقه‌ای و جهانی خودتوجه و التفات کنیم. همان اقتصادی که با برجام بدفرجام به کشور تحمیل شد و امروز خوش‌بین‌ترین حامیان دولت نیز در دفاع از آن به یک عبارت تکراری و تلخ بسنده می‌کنند؛ «تقریباً هیچ».
اگر فتنه کنونی کشور زیرساخت اقتصادی دارد، معنای ۹ دی ۹۸، حضور فعال نخبگان و مردم در تحقق اقتصاد مقاومتی و پیگیری مجدانه رونق تولید ملی و تأکید بر فعال‌سازی مردمی عرصه‌های رشد اقتصادی و مقابله با بیکاری جوانان است. چرا که دولت تدبیر و امید طی شش سال گذشته نشان داده است برخلاف عنوانی که برای خود برگزیده است، نه «تدبیر» دارد و نه «امید» به ملت تزریق می‌کند.
آنچه نباید در شرایط کنونی کشور مورد غفلت قرار گیرد این است که تحریم و فشار اقتصادی، رهاسازی مدیریت داخلی اقتصاد به بهانه مذاکره، فضاسازی برای سازش به عنوان راه حل جعلی و القایی، ایجاد زمینه اغتشاش در میان اعتراضات اقتصادی ناشی از بی تدبیری اقتصادی و یا ناکارآمدی مذاکرات فرسایشی همگی حلقه‌هایی از زنجیره‌ای هستند که هدف آن القای ناکارآمدی نظام است. حال اگر بدانیم همه فشار‌های اقتصادی، تحریم‌های جهانی و مشکلات معیشتی مردم ناشی از فتنه ۸۸ و گرا دادن فتنه‌گران به امریکا و اروپاست مشخص خواهد شد توطئه امنیتی اخیر پازل تکمیلی و اقدام ضد امنیتی همان فتنه گران علیه ملت است که با اتلاف زمان و وقت و انرژی حکومت به بهانه سازش و توافقات استعماری مانند اف‌ای تی اف و با تضعیف هدفمند توانمندی‌های داخلی از کارخانجات و تولیدی‌های بزرگ گرفته تا توانمندی‌های علمی و دفاعی دنبال شده است. با این توصیف طرح بازی استعفای طلبکارانه روحانی از سوی فتنه گران باید در پازل پروژه اتلاف وقت نظام در حل فوری مسائل اقتصادی مردم تعریف کرد.
نهم دی یک نشانه است. نشانه‌ای از بصیرت، موقع‌شناسی، عمل به وظیفه و نفی هرگونه وابستگی و انفعال. اکنون که کشور در آستانه انتخابات سرنوشت‌ساز مجلس یازدهم است، مردم باید بدانند منشأ و عوامل فشار اقتصادی در دهه اخیر همان عوامل تحریک و تهییج به اغتشاش و ناامنی هستند. از این رو باید با دقت و هوشیاری دست به انتخاب بزنند. غفلت در این زمینه می‌تواند به حضور نمایندگانی بینجامد که مجلسی ضعیف و ناکارآمد را رقم بزنند.
