جوان آنلاین: براساس آمار منابع طبیعی و جنگل‌داری کشور، جنگل‌های شمال در طول ۴۰سال گذشته از ۳میلیون و ۶۰۰ به یک میلیون و ۸۰۰هزار هکتار رسیده است. تنها در پنج سال اخیر بالغ بر ۱۲۶هزار هکتار از جنگل‌های شمال دچار آفات شده‌اند. نابودی این جنگل‌ها زندگی مردم آن مناطق را هم تحت تأثیر قرار داده که نمونه آن، سیل‌های اخیر است.
خطر انقراض گونه «راش» به عنوان یکی از مهم‌ترین گونه‌های جنگل‌های شمال، باید جدی گرفته شود. در اهمیت این‌گونه، همین بس که بیش از ۳۰درصد جنگل‌های شمال را گونه راش تشکیل می‌دهد که خطر انقراض آن را تهدید می‌کند.
وقتی نصف جنگل را از بین بردیم، دیگر باران نعمت نیست و هر بارش تبدیل به سیل می‌شود. تغییرات اقلیمی باعث‌شده تا باران معمولی نداشته باشیم. در گذشته حجم مشخصی از باران در طول شش ماه به زمین می‌نشست، اما امروزه این حجم از باران در مدت شش روز می‌بارد و این امر آسیب‌زاست. در شمال کشور میزان بارش در ۵۰سال اخیر ۲۰درصد کاهش پیدا کرده و برخلاف آن میزان سیل ۵۰برابر بیشتر شده است. باران امروز برای شمال کشور یک مصیبت محسوب می‌شود، چراکه در بالادست‌ها درختان را تحت عنوان توسعه، مدرسه، صنعت، جاده و ویلاسازی و بسیاری از عنوان‌های دیگر از بین برده‌ایم و از بین رفتن جنگل به معنی هدایت بهتر سیلاب‌هاست.
بیش از ۷۰گونه درخت در جنگل‌های شمال در ۲۰سال گذشته در معرض جدی آفات قرار گرفتند. این آفات در دهه اخیر بیش از ۳۵۰هزار هکتار از جنگل‌های شمال کشور را با آفات درگیر و آسیب‌های مختلفی را به آن وارد کردند. قاچاق چوب هم از عوامل اصلی نابودی جنگل‌هاست. در دولت دهم بالغ بر ۲۳۱ مترمکعب و در دولت یازدهم با جهشی چشم‌گیر بالغ بر ۹۵۰ مترمکعب چوب قاچاق کشف شده است. ارزش کل فرآورده‌های چوبی قاچاق کشف شده از جنگل‌های مازندران در دولت یازدهم بالغ بر یک میلیارد و ۹۷۳ میلیون تومان بوده است. سال‌گذشته حدود ۷۰۰ مترمکعب چوب به ارزش ۳۲۲ میلیون تومان (که بخش زیادی از آن هم چوب راش بود) از سطح جنگل‌های مازندران از قاچاقچیان کشف و ضبط شد و یک هزار و ۵۲۷ کیلوگرم هیزم و حدود ۱۶ هزار کیلو ذغال غیرقانونی از قاچاقچیان کشف شده است. این مسئله علاوه بر هوشیاری و عملکرد مناسب مأموران، افزایش چشم‌گیر قاچاق چوب را هم نشان می‌دهد.
از سال گذشته که طرح تنفس جنگل برای حفظ جنگل‌های شمال کشور اجرا شد و فعالیت شرکت‌های بهره‌بردار خاتمه یافت؛ قاچاقچیان چوب جسارت بیشتری برای حضور در جنگل‌ها پیدا کردند. تنفس جنگل در واقع طرح نبود؛ چراکه طرح به مجموعه برنامه‌هایی گفته می‌شود که طی زمانی مشخص برای منطقه‌ای نوشته می‌شود و در یک مرجع به تصویب می‌رسد، مانند طرح جنگل‌داری. اما تنفس جنگل برنامه‌ریزی دقیقی که تمام زوایای آن روی کاغذ نوشته شده باشد نداشت و در این دوران نابودی جنگل‌ها شدت گرفت.
