نویسنده: فريدون حسن
البته پرسپوليس خوش‌شانس بود كه از حضور تماشاگرانش بهره نمي‌برد، چراكه با وجود ارائه آن بازي نه‌چندان جالب فشار تماشاگر در موقعيت‌هاي به هدررفته مي‌توانست برعكس نتيجه دهد. در خصوص نوع بازي پرسپوليس، تركيب و تاكتيك تيم مقابل لخويا چند سؤال مطرح است كه برانكو بايد بدون حاشيه‌پردازي به آنها پاسخ مناسب دهد.
***
اول اينكه اگر برانكو پيش از اين عنوان كرده بود كه تا وقتي او سرمربي پرسپوليس است ديگر طارمي پنالتي نخواهد زد، پس چرا آقاي گل ليگ! همچنان حساس‌ترين پنالتي‌هاي اين تيم را به راحتي آب خوردن هدر مي‌دهد و بعد از آن با بي‌ادبي تمام عنوان مي‌كند به كسي ارتباط ندارد كه موقعيت‌هاي طلايي پرسپوليس را اين‌گونه بر باد مي‌دهد.
بهترين پاسخ در اين خصوص را بزرگ‌ترين منتقد رفتارهاي توهين‌آميز طارمي مي‌دهد. جعفر كاشاني، رئيس هيئت مديره و پيشكسوت ارزشمند باشگاه پرسپوليس در اين خصوص مي‌گويد: «ما در اين مقطع حساس نياز به برد داشتيم، ولي برخي بازيكنان اصلاً اين شرايط را درك نمي‌كنند، بايد با آنها كار شود. با سوابق و عملكردي كه طارمي داشت، تعجب مي‌كنم چرا باز پشت ضربه پنالتي قرار گرفت، باز هم تأكيد مي‌كنم بازيكنان تيم‌هايي چون استقلال و پرسپوليس بايد بدانند پيراهن چه تيم‌هايي را به تن دارند.»
***
اما دومين سؤالي كه پيرامون نوع بازي پرسپوليس بايد از برانكو پرسيد اينكه اصولاً چرا سرمربي سرخ‌ها از انجام تعويض ابا دارد، اين مسئله اينقدر مشهود است كه ديگر مي‌توان مدعي شد برانكو تا رسيدن به زماني خاص از مسابقه از انجام تعويض ترس دارد، حتي اگر تيمش عقب باشد يا بازيكني در ميدان جلوي حركت رو به جلوي تيم را بگيرد.
در ديدار مقابل لخويا، سروش رفيعي بازيكن هميشگي نبود، عدم دوندگي لازم، پاس‌هاي اشتباه و پرخاشگري شاخصه‌هاي بازي سروش مقابل لخويا بود. محسن مسلمان ديگر هافبك پرسپوليس اصلاً در حد و اندازه‌هاي خود ظاهر نشد. محسن ربيع‌خواه و فرشاد احمدزاده را نيز بايد به جمع اين دو نفر اضافه كرد، اما برانكو به‌رغم اينكه تمام اين ضعف‌ها را در كنار زمين ديد تا دقيقه 70 صبر كرد و بعد عليپور را به جاي مسلمان به زمين فرستاد، تعويضي كه همه ديدند در 20 دقيقه پاياني چگونه جريان بازي را به سود سرخ‌ها عوض كرد، هرچند كه آنها قدر موقعيت‌هاي خود را ندانستند و به راحتي امتياز ميزباني حتي بدون بهره‌گيري از تماشاگر را از دست دادند.
***
سومين نكته قابل توجه در خصوص بازي پرسپوليس كه بايد سرمربي كروات پاسخگوي آن باشد، موقعيت‌هاي فراواني است كه بازيكنان اين تيم از دست مي‌دهند. بسيار بي‌ربط است اگر عنوان شود كه «مربي كه نمي‌تواند داخل زمين شده و به جاي بازيكن گلزني كند»، بله نمي‌تواند وارد ميدان شود، اما بايد در تمرينات اينقدر روي تمركز بازيكنان كار كند كه آنها اينقدر راحت بديهي‌‌ترين و بهترين فرصت‌ها را از دست ندهند. دو فرصت دقايق 47 و 50 كه توسط طارمي و مسلمان جلوي دروازه خالي لخويا از دست رفت و حتي فرصت لحظات پاياني مسابقه جلوي دروازه بدون دروازه‌بان لخويا تنها و تنها به اين خاطر از دست مي‌رود كه بازيكنان پرسپوليس تمركز لازم را روي بازي ندارند و اين تمركز نكته‌اي است كه برانكو بايد در تمرينات روي آن كار كند، والا كسي از او توقع گلزني ندارد.
***
به هر حال پرسپوليس فرصت پيروزي در زمين خود را از دست داد و حالا بايد براي ديداري دشوار در قطر آماده شود. به‌طور حتم لخويا در زمين خود با لخوياي ورزشگاه آزادي تفاوت‌هاي زيادي خواهد داشت، هرچند كه فوتبال قابل پيش‌بيني نيست و پرسپوليس هنوز هم از شانس صعود برخوردار است، اما اين شانس مي‌توانست با اتخاذ تاكتيك مناسب‌تر و گرفتن تصميم درست در حساس‌ترين مقطع بازي يعني ضربه پنالتي بسيار بيشتر و بهتر از ايني باشد كه الان هست.
***
سه‌شنبه شب سومين نماينده فوتبال كشورمان يعني استقلال خوزستان هم حرفي براي گفتن نداشت. آبي‌هاي جنوب كه بعد از آن يك هفته تمرين نكردن مقابل الهلال عربستان قرار گرفتند، نيمه اول را با تك‌گل بيت‌سعيد بردند، اما در نيمه دوم عملاً هيچ حرفي براي گفتن نداشتند تا الهلال 2 بر يك پيروز شود و ثابت كند با اعتصاب نمي‌توان راه به جايي برد و در ميدان مسابقه پيروز شد. به نظر مي‌رسد بايد استقلال خوزستان را حذف شده قلمداد كرد، مگر آنكه شاگردان پورموسي در زمين الهلال دست به كار بزرگ و باور نكردني بزنند و رئيس فوتبال آسيا را از گردونه رقابت‌ها خارج كنند.
