از روزي كه گروهبندي تيم ملي كشورمان در رقابتهاي جام جهاني مشخص شد بسياري از اظهارنظرهاي مطرح شده شانسي براي فوتبال ايران در اين گروه قائل نبودند، حتي برخي گستاخي و بيادبي را به حدي رساندند كه ايران را تيم از پيش باخته گروه F ناميدند.
اينكه رقبا از همان روز اول خود را برنده ديدار مقابل ما تصور كردند شايد در روزهاي اول باعث ناراحتي ما شد اما رفته رفته ورق برگشت تا جايي كه امروز ديگر سرمربي و بازيكنان مغرور بوسني حرفي در خصوص برتري نسبت به ايران نميزنند، آرژانتينيها ايران را رقيبي مرموز و ناشناخته ميدانند و نيجريه نيز با دلهره ميخواهد برابر شاگردان كرش صفآرايي كند.
امشب وقت آن است كه شايستگيها و تواناييهاي خود را به دنيا نشان دهيم، تفاوتي نميكند كه نتيجه بازي برابر نيجريه چه باشد، ميدانيم كه مردان سفيد پوش ايران ميروند تا دست پر و با پيروزي زمين مسابقه را ترك كنند چون كارلوس كرش به خوبي روح پيروزي و برتريجويي را در آنها دميده و همين مسئله باعث شده تا نيجريه حالا علاوه بر اينكه با احترام از ايران ياد كند به ضعفهاي خود در گلزني و نقاط ديگر زمين نيز اشاره كند، البته نبايد غافل شد و فريب حريف را خورد آنچه مسلم است اينكه ما بايد امشب تمام تلاش خود را انجام دهيم تا نگاه جهاني به فوتبالمان را عوض كنيم.
شايد به لحاظ نرمافزاري، سخت افزاري و امكانات از بقيه 31 تيم حاضر در جام جهاني عقبتر باشيم كه حتماً اينگونه نيست ولي امشب فرصت آن است كه به همگروههاي خود ثابت كنيم كه گروه Fرقابتهاي جام جهاني 3 تيمه نيست و آنها بايد با احترام مقابل ايران قرار گيرند. بايد كاري كنيم كه رقبا به چشم يك مدعي به ايران نگاه كنند.
امشب فرصت آن است كه كمبودها و كم كاريهاي قبلي را جبران كنيم. امشب 11 مرد از سرزمين دلاورخيز ايران به ميدان ميروند تا ثابت كنند مرد روزها و ميدانهاي سخت است و هر چه حريف سختتر و بزرگتر باشد ما بهتر از قبل در مديران حاضر ميشويم. نتيجه مهم نيست. مهم اين است كه تيم ملي فوتبال كشورمان امشب ثابت كند كه ما با فوتبال هم ميتوانيم حرفهاي زيادي براي گفتن داشته باشيم، همانطور كه هم اكنون با واليبال اين مهم را به خوبي انجام ميدهيم و ثابت كردهايم كه ميتوانيم شانه به شانه بزرگان حركت كنيم.