چرا نابینا‌ها استعداد‌های شگفت‌انگیزی دارند؟

جوان آنلاین: تقی کیمیایی اسدی در کانال تلگرامی خود نوشت: وقتی محرک بینایی نباشد، قشر بینایی نابینای مادرزاد، وظایف دیگری را به‌عهده می‌گیرد. این افراد حس خاصی پیدا می‌کنند که پژواکی است و صدای عصایی را که به زمین می‌زنند با جزئیات زیادی فرآیند کرده و موانع راه را متوجه می‌شوند. شبیه به حس خفاش‌ها راداری می‌شوند. قشر شنوایی آنها وسعت زیادی پیدا می‌کند و می‌توانند موسیقیدان‌های خوبی شوند. حس بویایی و لمس آنها هم گسترده‌تر می‌شود. طوری که اشیا را با لمس به خوبی تشخیص داده و حس فضایی انگشتان‌شان نیز بهتر شده مثلاً پیانو نوازان خوبی می‌شوند. این گسترش ادراکات کمک زیادی به زندگی تطابقی آنها می‌کند. به خصوص از نظر ذکاوتی به‌علت حس شنوایی خوب می‌توانند بهتر از کر‌های مادرزاد که توان رابطه گفتاری و تکلم را از دست می‌دهند، تفکر و ذکاوت بیشتری داشته باشند. اما ذهن آنها فاقد کیفیت‌هایی است که افراد بینا درک می‌کنند. البته اگر برخی سلول‌های گانگلیونی شبکیه چشم سالم باشند وضعی به نام بکور بینی ایجاد می‌شود که مغز شخص مبتلا بدون آگاهی می‌تواند به‌طور رفلکسی به اشیا واکنش نشان دهد به این حالت blind sight می‌گویند. کوری‌های اکتسابی بعد از تولد بستگی به اینکه چشمی باشند یا قشر مغزی کاملاً متفاوت از این وضع هستند.