جوان آنلاین: محمد ایمانی در مطلبی با عنوان ۸۴ تُن بمب؛ جریمه روح بزرگ؛ این داغ سوزان و محبت فروزان در کانال تلگرامی خود نوشت:
شش ماه از شهادت سید حسن نصرالله می‌گذرد. اما قرار نیست این داغ، خاموش شود.
یوآو گالانت وزیر جنگ سابق رژیم صهیونسیتی می‌گوید: از نیروی هوایی خواستم نقشه‌ای برای کشتن رهبر حزب الله ارائه دهد و در مورد شانس موفقیت پرسیدم؟ گفتند ۹۰ درصد. گفتم چند تن بمب می‌ریزید؟ گفتند ۴۰ تن. گفتم دو برابر کنید... ۸۴ تن مواد منفجره شلیک شد".
شهیدان نصرالله و صفی الدین و همرزمان آنها، نصاب تازه‌ای را برای فتوّت و جوانمردی به ثبت رساندند. آنها فدیه دادند برای عزت امت اسلام، برای دفاع از مردم مظلوم غزه.
چه کسی فکر می‌کرد اسرائیل جنایتکار و نتانیاهوی خونخوار، به شرایط مقاومت غزه برای آزادی نزدیک به دو هزار اسیر فلسطینی تن بدهند؟
این، از برکت خون شهدای مقاومت است که همین امروز، ۶۰۲ اسیر فلسطینی از زندان‌های رژیم صهیونیستی آزاد می‌شوند. ده‌ها تن از این اسیران به چند بار حبس ابد محکوم شده بودند و هیچ امیدی به آزادی نداشتند.
امروز، دشمنان هم به عجز و حقارت اسرائیل (و حامی آمریکایی آن) در برابر مقاومت غزه اعتراف می‌کنند. اگر نبود مقاومت شجاعانه و حکیمانه لبنان به سیادت جناب سید حسن (ره)، قطعا این پیروزی هم اتفاق نمی‌افتاد و نقشه نابودی نام فلسطین از تاریخ و جغرافیا نقش بر آب نمی‌شد..
سید حسن می‌توانست بماند؛ اما شرافت، عزت، جوانمردی و حکمت متعالیه استقامت چه می‌شد؟ او فدا شدن را برگزید، چنان که اقتضای عظمت روح است. به تعبیر بلند استاد شهید مطهری:
"اساسا روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌افتد و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا می‌کند... وقتی که روح بزرگ شد، جسم و تن چاره‌ای ندارد جز آن که به دنبال روح بیاید و به زحمت بیفتد...
روح بزرگ آرزو می‌کند که در راه هدف‌های الهی و هدف‌های بزرگ خودش، کشته شود. فرقش شکافته می‌شود، خدا را شکر می‌کند. روح وقتی که بزرگ شد، خواه ناخواه باید در روز عاشورا ۳۰۰ زخم بر بدنش وارد شود.
آن تنی که در زیر سم اسب‌ها لگدمال می‌شود، جریمه یک روحیه بزرگ، جریمه یک حماسه، جریمه حق پرستی، جریمه روح شهید را می‌دهد. وقتی که روح بزرگ شد، به تن می‌گوید من می‌خواهم به این خون ارزش بدهم.
چرا دور کلمه شهید را هاله‌ای از قدس گرفته است؟ چون شهید کسی است که یک روح بزرگ دارد، روحی که هدف مقدس دارد، کسی است که برای خودش کار نکرده است، کسی است که در راه حق و حقیقت و فضیلت قدم برداشته است".
سید حسن و همرزمانش، عاشورایی شده‌اند و باید و شاید که دل‌ها تا ابد بی قرار شان باشند. این داغ سوزان و محبت فروزان، هرگز سرد نخواهد شد. جان ها، نو به نو از این مشعل فروزان، اقتباس می‌کنند؛ و شور و شعور است که از این سرچشمه فیاض می‌جوشد.
