جوان آنلاین: فاضل جمشیدی بیان کرد موسیقی پاپ به اندازه کافی در جشنواره موسیقی فجر سهم داشته، دیگر رپ را به جشنواره نبرید! بگذارید اساتیدی، چون خسرو عامریفر بیایند تا موسیقی اصیل برایمان بماند.
مراسم رونمایی از آلبوم موسیقی «تخت طاقدیس» و همچنین مراسم تجلیل از ۵۰ سال فعالیت موسیقایی خسرو عامریفر در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد. این آلبوم حاصل مجموعهای از ردیفهای آوازی است که طی ۳۰ سال تحقیق و پژوهش خسرو عامریفر روی ردیفهای آوازی مکاتب مختلف صورت گرفته است. در آلبوم «تخت طاقدیس»، عامریفر پژوهش روی آثار و سبک اساتیدی همچون عبداللهخان دوامی، اسماعیل مهرتاش، سیداحمد خان، حسین تعزیهخوان، استاد دماوندی، اقبال آذر، طاهرزاده و دیگر بزرگان موسیقی صاحب سبک انجام داده است.
احمد صدری، سرپرست دفتر موسیقی و حمید عاطفی، معاون اجرایی خانه موسیقی از جمله حاضران این مراسم بودند. در ادامه بهروز مبصری، عضو هیئت مدیره کانون پژوهشگران خانه موسیقی نوازنده و مدرس سهتار درباره ویژگیهای آلبوم «تخت طاقدیس» بیان کرد: من در مقوله ردیف سالهاست در خدمت آقای عامریفر هستم. ردیف به معنای پشت سرهم قرار گرفتن است. گوشههای موسیقی که برگرفته از مناطق ایران فرهنگی است، نشانگر شخصیت فردی یا حادثه تاریخی یا نام و اتفاقات تاریخی است که به صورت ردیفهای مدون امروزی رایج است. بسیاری از گوشهها هستند که هنوز ثبت و ضبط نشدهاند. این آلبوم حاصل یافتههای عامریفر در گوشههای مختلف است که منبع آنها را نیز خودش پیدا کرده است.
وی در ادامه به گوشههای مختلفی که تبدیل به گویش فارسی میشوند، اشاره کرد و افزود: هر کدام از گوشههای این آلبوم مبین اتفاقات تاریخی است که به دلایل مختلف آوازهایی را در دستگاههای مختلف در برداشته است. بخش دیگر آثاری است که روی آنها کار کرده یا فتههایی را با گویش امروزی در این آلبوم پیاده کرده است. نکته مهم در آلبوم این است که گویش دوره قاجار، ضرباهنگ متفاوتی دارد که مهارت فردی میخواهد. مبصری عنوان کرد: بحث بعدی ادبیات گفتاری است که در آن انتقال مفهوم شعری به مخاطب مهم است و عامریفر با ضرباهنگ امروزی، این مفهوم را برای مخاطبان قابل درک کرده است. او با شناختی که در مفهوم و تفهیم شعری دارد، توانسته این گوشهها را با گویش و ضرباهنگ امروزی ایرانی پیاده کند. وی گفت: نحوه کاری که انجام داده، بر اساس کار ضربیخوانی اسماعیل مهرتاش است و پشتوانههای غیررسمی را جمعآوری و آوازهایی که در فرم تهران قدیم بوده جمع کرده است، چون شاگرد استاد اسماعیل مهرتاش بوده و با این گویشها آشناست. در کل مجموعه شناختی که در ردیف داشته، در این آلبوم آورده و برای هنرمندان جوان که میخواهند ردیف آوازی را شروع کنند، بهترین محل استفاده است. فاضل جمشیدی، خواننده موسیقی دستگاهی در ادامه مراسم با بیان اینکه با خسرو عامریفر در کلاس آقای کریم صالح عظیمی همکلاسی بوده، توضیح داد: طبیعی است در هجوم موسیقیهای مختلف که به دلایل مختلفی، چون اجتماعی و سیاسی رخ میدهد، موسیقی تبدیل به نوع دیگری میشود و ما تابع میشویم، به همین دلیل است که در موسیقی جدی در کشور دچار مشکل هستیم. خسرو عامریفر در این عرصه مقاومت کرد و مثل دوستانش میتوانست طاقت نیاورد و برود. اگر کارهایی که خسرو عامریفر انجام داده و اگر این پایههای ستونها نباشد، جامعه آرام و آگاه نخواهد بود. وی تأکید کرد: کارهای ما هرچند کوچک، ولی خوب است که هستیم و کار جدی انجام میدهیم، چراکه تا زمانی که شمع خود را نیفروزیم و این دانش را خوب منتقل نکنیم، ماندگار نخواهیم شد پس بگذاریم این چراغهای کوچک روشن بماند. جمشیدی خطاب به نهادهایی مثل حوزه هنری گفت: اگر مسئولان فرهنگی در همه حوزههای ذیربط در مقابل نمایندگان دیگری که خواستار کارهای نازل هستند، تسلیم نشوند و در مواضع خود پابرجا بمانیم، فرهنگ دست ما به خوبی منتقل میشود. حوزه هنری با همین سالن کوچک کار خودش را انجام میدهد و همین هم کافی است.
وی با اشاره به جشنواره موسیقی فجر بیان کرد: خطابم به مسئولان جشنواره فجر است؛ موسیقی پاپ به اندازه کافی در جشنواره موسیقی فجر سهم داشته، دیگر رپ را به جشنواره نبرید! بگذارید اساتیدی، چون خسرو عامریفر بیاید، نوازندگان سرنا و دهل بیایند تا این موسیقی برایمان بماند. ما به همین تعداد سالن کمجمعیت قانع هستیم، ولی در عوض دلمان میخواهد مستمر حضور داشته باشیم. جمشیدی در پایان گفت: خطاب به مسئولان میگویم که دست از سر ما برندارید و خسته و ناامید نشوید، چراکه بخش جدی موسیقی ایرانی نباید فراموش شود، اما رفتارها باید تغییر کند، چراکه هزاران گوشه دیگری مثل «تخت طاقدیس» داریم.