رئیس فدراسیون فوتبال حالا که در اجرای قانون سقف قرارداد‌ها با شکست روبه‌رو شده به طرز عجیبی آسمان و ریسمان به‌هم می‌بافد و سعی می‌کند با ادبیاتی نامفهوم خود را از گردابی که در آن گرفتار شده، نجات دهد.
این روز‌ها برای فهمیدن حرف‌های مهدی تاج لازم است چندین بار آن را بخوانید تا شاید متوجه شوید رئیس فدراسیون فوتبال چه می‌گوید. مثلاً به این بخش از حرف‌های تاج در خصوص قانون سقف بودجه باشگاه‌ها و سقف قرارداد‌ها توجه کنید: «همه با این موضوع موافق هستند که باید به باشگاه‌ها کمک کنیم. تیم ملی ما در رنکینگ در آسیا دوم است، در صورتی که به لحاظ نتیجه، تیم ملی بهتر از ژاپن نتیجه گرفته است. علت دوم بودن تیم ملی، نتایج باشگاه‌ها در آسیاست. سال گذشته تعلیق بودیم، ولی امسال هفت باشگاه ایرانی مجوز گرفتند، در حالی که در ژاپن پنج تیم مجوز گرفتند. یکی صحبت از سندسازی می‌کند، ولی می‌توانند همه چیز را ببینند و اگر خلافی هست، بگویند.»
کسی به درستی نمی‌داند منظور رئیس فدراسیون فوتبال از بیان این جملات چیست، اما حداقل این را می‌دانیم که جایگاه دومی تیم ملی در رنکینگ آسیا هیچ ارتباطی با نتایج باشگاهی ندارد. از طرفی یادمان نرفته که تاج فدراسیون شکست خورده فوتبال را پنج ستاره عنوان می‌کرد و حالا هم کسب هفت مجوز را مانند همان پنج ستاره مستمسک قرار داده تا به هر نحو ممکن به مخاطب القا کند که مدیریت درستی بر فدراسیون دارد و فوتبال در راه پیشرفت و توسعه گام برمی‌دارد که البته همه خوب می‌دانیم ادعایی بیش نیست.
فدراسیون فوتبال قانونی وضع کرده که باشگاه‌ها عملاً با دهن‌کجی به آن نشان داده‌اند حتی تره هم برای فدراسیون و قوانینش خرد نمی‌کنند. طبیعی هم هست، وقتی خود فدراسیون در جریان ویلموتس‌گیت میلیارد‌ها میلیارد پول مردم را به باد داد، باشگاه‌ها چرا باید قانونش را اجرا کنند. مهدی تاج از استراماچونی و چند مربی و چند بازیکن خارجی حرف می‌زند که با بی‌تدبیری باشگاه‌ها باعث خسارتی سنگین شدند، اما از بی‌تدبیری خودش در جریان ویلموتس چیزی نمی‌گوید. مهدی تاج حالا که در اجرای قانون سقف قرارداد با دهن‌کجی باشگاه‌ها روبه‌رو شده و نمی‌تواند آن‌ها را کنترل کند، حتی پای حاکمیت را هم وسط می‌کشد و می‌گوید: «در نهایت به جمع‌بندی رسیدیم که حاکمیت وارد بحث‌های این‌چنینی شود، وگرنه راه درست این بود که هر باشگاهی پول دارد بازیکن گرانقیمت بگیرد و اگر ندارد، بازیکن بفروشد، ولی فیرپلی مالی در لایحه برنامه هفتم تصویب شد.»
هرچند که باز هم برای فهمیدن مقصود رئیس فدراسیون لازم است چندین بار جملات او را خواند، اما ماحصل حرف‌های تاج این است که فدراسیون حتی نتوانسته قانونی را که خودش گذاشته اجرا کند و در مقابل زیاده‌خواهی‌های باشگاه‌ها به این نتیجه رسیده که هر چقدر پول بدی آش می‌خوری و آنکه بیشتر دارد بیشتر هم می‌خورد. ولی برای اینکه سر بقیه هم بی‌کلاه نماند، حاکمیت را وارد بازی می‌کند تا باز هم برای زیاده‌خواهی‌های فوتبالی‌جماعت از بیت‌المال و جیب مردم هزینه شود.
نکته مهم دیگری که باید از مهدی تاج پرسید، این است که از کدام فیرپلی مالی حرف می‌زند؛ این روز‌ها به‌وضوح می‌توان دید که باشگاه‌های فوتبال هر کاری دل‌شان می‌خواهد انجام می‌دهند و هر طور که دوست داشته باشند و بتوانند از زیر اجرای قانون فرار می‌کنند. جالب است که خود رئیس فدراسیون هم به این موضوع اعتراف و متخلفان را به افشای قرارداد‌ها تهدید می‌کند، خب این کار را هم کردید، اتفاقی رخ می‌دهد؟ قراردادی کم می‌شود؟ فصل قبل که کوه ادعایتان موش زایید و حتی امتیاز‌های کسر شده را هم برگرداندید! حالا از چه حرف می‌زنید؟
عجیب نیست که فدراسیون فوتبال حتی توانایی اجرای قوانین خود را هم ندارد، به هر حال فدراسیونی که فساد مدیرانش یکی پس از دیگری رو می‌شود، نمی‌تواند ادعای قانون‌مداری داشته باشد، حتی اگر روزانه چندین جلسه بگذارد و ژست قانون‌مداری به خود بگیرد. نه جناب تاج کار از این حرف‌ها گذشته، فوتبال ایران هیچ سنخیتی با قانون‌مداری ندارد. شما هم بهتر است در رؤیاهایتان با همان هفت مجوزی که دو تا بیشتر از ژاپنی‌هاست و هنوز نمی‌دانیم چگونه کسب شده به خیال پشت سر گذاشتن ژاپن خوش باشید.
