پس از جمعهای که گذشت، طلوع روز شنبه برای ملت ایران طلوع جدیدی بود؛ عدهای خوشحال از پیروزی نامزد مورد انتظارشان و عدهای ناراحت از رأی نیاوردن نامزدشان. یک دنیا امید همراه با یک دنیا اضطراب و دلهره، چه خواهد شد؟ چگونه میشود؟
به جز گروه اندکی که در حلقههای اول نامزد پیروز فارغ از هر دلهرهای، چشم به دریافت حکم برای پستهای جدیدشان دوختهاند، اکثریت مردم طرفدار رئیسجمهور منتخب، دلهره موفقیت او در این مسیر سخت را دارند؛ خدا کند رو سفید شویم.
آقای رئیسجمهور، اما شما رئیس همه جمهور ایران هستید. خوب است بدانید از شنبه ۱۶تیرماه۱۴۰۳، ما ملت ایران میمانیم با یک دنیا امید به بهبود وضعیت موجود و دلهره از «اگر نشود»ها برای طرفداران شما و یک دنیا اضطراب برای طرفداران رقیب شما. چه باید کرد، مگر میشود با این دلآشوبی طرفین کار بزرگ کرد، مگر میشود با این انشقاق طرفداری ایام انتخابات امید به همافزایی ملی داشت.
چه باید کرد؟ روی صحبتم با شماست آقای رئیسجمهور منتخب؛ برگزیده مردم که کمتر از یک ماه دیگر دولتش شروع به کار خواهد کرد. آقای رئیسجمهور، حقیقتاً این مردم نجیب و شریف فارغ از هر رنگ و سلیقهای، همه و همه به پیشرفت کشورشان، به عزت کشورشان و به بهبود وضعیت زندگیشان فکر میکنند. این مردم از بازیهای جناحی و سیاسی ۴۵سال گذشته چپ و راست دلزدهاند. طرفداری از اصولگراها و اصلاحطلبها، زمانی برای این مردم معنا پیدا میکند که نتیجه عملکرد و مدیریت آنها را در زندگی عادی و روزمرهشان حس کنند. اگر نبود تبلیغات سنگین شما سیاسیون، اگر نبود منممنمهای شما در ایام انتخابات، ما مردم عادی به این خودستاییهای شما کاری نداشتیم، یک گوشه آرام نشسته بودیم و مثل ایام پیش از انتخابات، نان و ماستمان را میخوردیم.
آقای رئیسجمهور منتخب ملت ایران!
ما همگی بچههای ایران، مرد و زن، روستایی و شهری، شمالی و جنوبی، غربی و شرقی، مسلمان و غیرمسلمان، چه رأی داده باشیم، چه رأی نداده باشیم، حرفمان ساده است، صدایمان یکی است و نیازمند شنیدهشدن، لطفاً بشنوید. ایام مثل برق میگذرد، خیلی زود دیر میشود، چشم به هم بزنید، دوره اول تمام میشود. فردا دیر است از همین امروز شروع کنید. از همه ظرفیتها و سرمایههای متخصص و متعهد کشور برای بهبود وضعیت مردم و پیشرفت استفاده کنید.
بیایید بزرگترین و پررنگترین ویژگی دولت چهاردهم خودتان را دولت ملی و فراجناحی بگذارید و این را در عمل نشان دهید، وگرنه در گذشته هم بسیار حرفش را شنیدهایم.
آقای رئیسجمهور، لطفاً، لطفاً و باز هم لطفاً، از حلقه تنگ و محدود اطرافیان عبور کنید. باور کنید جز با استفاده از تمام ظرفیتها و همافزایی ملی نمیشود این بار سنگین خدمت به ملت را بهدوش کشید. نگذارید مفهوم خودی، نخودی، بیخودیهای کارگزاران در ذهن مردم تقویت شود. اتوبوسی مدیر نیاورید، ملاک تغییراتتان بعد از التزام به نظام جمهوری اسلامی ایران صرفاً تخصص باشد و تعهد، تخصص در شغل، متعهد به نظام، متعهد به مسئولیت، متعهد به برنامههای دولت، متعهد به خدمت به مردم، متعهد به شایستهگزینی و بر پایه عدالت و مبارزه با فاسدان و رانتخواران از هر قوم و تباری. آقای رئیسجمهور لطفاً ملاک تعریف خودیهایتان فرد باشد!
آقای رئیسجمهور چهاردهم، مردم از بازیهای جناحی، حزبی، گروهی و خانوادگی بازیگردانندگان این سالها، خسته و دلزدهاند!
مردم خستهاند از تقسیم ۴۵سال گذشته به این دولت و آن دولت، فارغ از اینکه امروز دولت شما را دولت سوم کسی بدانند و ادامه ۳۲سال دولتهای فلان جریان یا اینکه شما دولت دوم رئیسجمهور شهیدمان باشید و ادامهدهنده مسیر فکری جریان آنها.
مردم همه شماها را دولتهای نظام جمهوری اسلامی ایران و میراث به جای مانده از آن، پیر فرزانه و معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران میدانند. این نوع تقسیمبندیها صرفاً برای ایام انتخابات جذاب است.
شما امروز رئیسجمهور نظام جمهوری اسلامی ایران از ۴۵سالگی تا ۴۹سالگی هستید. عملکرد شما به پای نظام نوشته خواهد شد، پس این فرصت خدمت به مردم و نظام را غنیمت شمارید، برای جبران اشتباهها، کمکاریها و سنگاندازیهای گذشته در مسیر پیشرفت ایران عزیز یا برای یک دنیا جهش، فردا دیر است. رقابت دیروز تمام شد، امروز روز جدیدی است برای رفاقت، برای اینکه همه باهم دست به دست هم دهیم. ما مردم و شما مسئولان باید از امروز برای داشتن ایرانی آباد و آزاد در چارچوب قانون تلاش و باور کنیم عمل در چارچوب قانون تنها راه توسعه و پیشرفت کشور است. زنده باد ایران، زنده باد مردم ایران.
* عضو هیئت علمی دانشگاه و پژوهشگر ارشد
مطالعات راهبردی