دختران قربانیان بزرگ روابط عاطفی هستند. آن‌ها وقتی با شکست‌های عاطفی مواجه می‌شوند رفتار‌های متفاوتی از خود بروز می‌دهند. منطقی‌ترین رفتار این است که با کمک گرفتن از مشاوران یا روانشناسان از معضل ایجاد شده عبور کنند، اما هستند دخترانی که دست به رفتار‌های پرخطر می‌زنند. اقدام به خودکشی، خودکشی، فرار از خانه، وارد شدن به روابط دیگر از جمله واکنش‌هایی است که به راحتی امکان بروز دارد. رفتار‌های پرخطر دختران عمدتاً از سن بلوغ شروع می‌شود. آن دسته از دخترانی که در کودکی دچار رفتار‌های بیش‌فعالی باشند با عوارض ناشی از دوران بلوغ مواجه می‌شوند، عوارضی که در صورت نداشتن مهارت والدین، امکان بروز رفتار‌های پرخطر مورد اشاره را تقویت می‌کند. این روز‌ها هستند خانواده‌های آبرومند بسیاری که توان مراقبت و نگهداری از دختران نوجوان خود را ندارند و به دلیل رفتاری پرخطری که شاهد آن هستند هر لحظه در انتظار شنیدن خبری ناگوار هستند.
روابط دختران و پسران تا چند دهه قبل با ملاحظات بسیاری مواجه بود، اما با ورود پدیده‌های نوظهور به بستر اجتماعی شاهد عبور نسل‌های تازه از ملاحظات مورد اشاره هستیم به گونه‌ای که نداشتن شریک عاطفی برای بسیاری از نوجوان با برچسب‌های بسیاری همراه است از همین رو در جامعه شاهد شکستن بسیاری از هنجار‌های اخلاقی و مذهبی هستیم که در آن دختران و پسران بدون توجه به معیار‌های اخلاقی و دینی به روابط خود پایبند نمی‌مانند و از یک رابطه به رابطه‌ای دیگر وارد می‌شوند.
بخش عمده‌ای از دختران برای رسیدن به یک زندگی مشترک وارد این روابط می‌شوند و زمانی که در جریان رابطه عفت خود را از دست می‌دهند، راهی ندارند جز اینکه متقاعد شوند چاره‌ای جز خارج‌شدن از این رابطه ندارند. ما در این صفحه گزارش‌های بسیاری از آسیب‌هایی را که از مجرای این روابط متوجه دختران می‌شود، بررسی می‌کنیم و به یک نتیجه واحد می‌رسیم که شریک‌های عاطفی‌شان بعد از رسیدن به خواسته‌شان که درخواست روابط جنسی است، رابطه را ترک می‌کنند. عده‌ای از آن‌ها وقتی عفت خود را از دست رفته می‌بینند، برای مطرح کردن شکایت راهی دادگاه می‌شوند و ادعای تعرض یا فریب در ازدواج را مطرح می‌کنند. عده‌ای با سرخوردگی از شکستی که در رابطه به دست آورده‌اند، چاره‌ای نمی‌بینند جز اینکه تا پایان عمر با جراحت روحی که از این رابطه برداشته‌اند، زندگی کنند، عده‌ای هم، اما توان مدیریت رفتار خود را ندارند و با برجای گذاشتن یک دست‌نوشته با زندگی وداع می‌کنند. این‌ها و آسیب‌های بیشتر از این‌ها زمانی با تأثر بیشتر همراه می‌شود که این جمعیت نسلی باید به عنوان پدران و مادران آینده جامعه نسل‌های پیش‌رو را برای زندگی پرورش دهند. آنچه در پیشینه تاریخی و مذهبی ما بوده‌است، تأکید بر تحکیم خانواده و پایبندی به اصول اخلاقی بوده که با آنچه امروز در معرض نگاه همگان قرار دارد، در تعارض است؛ تعارضی که در آن دختران بازنده روابط باقی خواهند ماند.
