جوان آنلاین: عملکرد تیم‌ملی در هفته نخست لیگ ملت‌ها راضی‌کننده نبوده و شانس کسب سهمیه بازی‌های المپیک هم از دست رفت. از آنجا که تیم دیربسته‌شده، جلسات تمرینی کمی را پشت‌سر گذاشته و سرمربی جدید است، انتظاری بیش از این هم از تیم‌ملی نداشتیم، البته در مصاف با آرژانتین تیم سروسامان گرفته بود و ملی‌پوشان با روحیه جنگندگی بیشتری مقابل حریف ظاهر شدند، از این رو انتظار می‌رود در بازی‌های بعدی عملکرد بهتری از تیم کشورمان شاهد باشیم تا سروسامانی به وضعیت‌مان در رنکینگ جهانی دهیم و در لیگ‌ملت‌ها بمانیم. باید قبول کنیم در دو بازی اول مقابل صربستان و ایتالیا عملکردمان معمولی بود و حتی در مصاف با ایتالیا ضعیف‌تر هم شدیم. در جدال با آرژانتین شرایط تیمی ایران بهتر شد و حتی می‌توان گفت پیروزی حق‌مان بود. اشتباهات فردی در این بازی به ضررمان شد. معتقدم حس برتری و پیروزی‌طلبی ملی‌پوشان نیاز به تقویت دارد. نتایج کسب‌شده طی یکی‌دو سال گذشته اعتمادبهنفس بچه‌ها را کاهش داده، ضمن‌اینکه تعداد ناکامی‌ها نیز بسیار زیاد بوده، این مسئله شخصیت پیروزی را از تیم ایران گرفته است. تیم‌ملی به حمایت همه نیاز دارد و رسانه‌ها و فضای مجازی در روحیه تیم بسیار تأثیرگذار هستند. متأسفانه بازیکنان تیم‌ملی از خارج از ایران نیز اخبار و رسانه‌ها را دنبال می‌کنند. این مسئله روی عملکردشان تأثیر منفی می‌گذارد. بهترین گزینه برای کمک‌کردن به تیم‌ملی حمایت همه‌جانبه است تا بازی به بازی نمایش تیمی بهتر شود. این را هم در نظر بگیرید که بهترشدن تیم باید به کسب برد منجر شود، وگرنه حتی اگر در عملکرد فنی نیز پیشرفت داشته باشیم ولی ببازیم عملاً تأثیری نخواهد داشت. پیروزی بر حریفان نتیجه پیشرفت در هر مسابقه محسوب می‌شود. پیشرفت‌مان در مصاف با آرژانتین محسوس بود ولی نتیجه‌ای که می‌خواستیم نگرفتیم. امیدواریم در مسابقات هفته دوم پیشرفت تیمی به پیروزی منجر شود تا در رنکینگ هم جایگاه‌مان بهبود یابد و رضایت عمومی از تیم‌ملی افزایش یابد. در حال حاضر مردم از نتایج تیم‌ملی والیبال راضی نیستند. در برخی بازی‌ها که برتری ۵۰ - ۵۰ است، مسائل روحی- روانی تأثیر زیادی دارد. بازی با آرژانتین به ست پنجم کشیده شد و آنجا انگیزه و اعتمادبهنفس می‌توانست کمک‌حال ما باشد، اما در مقابل تیم‌های قوی، چون ایتالیا که تیم به شدت تحت فشار است و با اختلاف زیاد می‌بازد، شرایط روحی خیلی نمی‌تواند روی نتیجه نهایی اثرگذار باشد. شاید کاهش اختلاف امتیازی در ست‌ها نقش داشته باشد ولی در پیروزی نه چراکه حریف نسبت به ما برتری فنی هم دارد. تیمی که زیاد می‌بازد و تحت‌فشار است تا عقب می‌افتد، استرس باخت کل تیم را فرامی‌گیرد. این ذهنیت شما را از جریان فنی بازی جدا می‌کند و شرایط احساسی بر بازی حاکم می‌شود. از شرایط داخلی اردو که اطلاعاتی نداریم ولی از آنجا که نسبت به دوره‌های قبل، حضور مربیان ایرانی کنار سرمربی خارجی پررنگ‌ترشده، بالطبع ارتباط بهتری بین سرمربی با بازیکنان برقرار می‌شود و راحت‌تر می‌توان فعل خواستن را صرف کرد. تعدادی بازیکن جوان در ترکیب حضور دارند، تیم تمرینات کمی برای حضور در رقابت‌ها داشته و شناخت سرمربی از شاگردانش کم است. تیم‌ملی قبل از شروع بازی‌ها، دوسه بازی مقابل برزیل انجام داد. جمع‌کردن تیمی‌که قبل از شروع رقابت‌ها به برزیل باخته کار آسانی نیست. اگر بازی‌های تدارکاتی با تنوع بیشتری برگزار می‌شد که طعم برد را هم بچشیم، بهتر بود، اما دست‌مان برای برگزاری بازی دوستانه بسته بود. اگر تیم از نظر روحی ریکاوری شود، با همین شرایط فنی که مقابل آرژانتین داشتیم، امکان دارد در هفته‌های آتی نتایج بهتری کسب کنیم. نباید اجازه داد تیم انرژی و میل پیروزی‌اش را از دست دهد. درست است سهمیه المپیک را از دست داده‌ایم ولی کار هنوز تمام نشده و لیگ‌ملت‌ها ادامه دارد.
برای کسب رتبه بهتر در رنکینگ جهانی باید در آینده نتایج بهتری بگیریم. خیلی نمیتوان در مورد تیم‌ها پیش‌بینی کرد؛ کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد اسلوونی ۳ بر صفر لهستان را ببرد! باید دید در روز مسابقه شرایط تیم‌ها چطور است. تیم‌ملی می‌تواند به روز‌های اوج خود بازگردد، اما نه در آینده نزدیک. بازگشت به شرایط گذشته به ثبات مدیریتی و تیمی نیاز دارد. نمیتوان هر دفعه سرمربی را تغییر داد، سیستم را عوض کرد و کل بازیکنان را تحت‌فشار زیاد قرار داد. همین الان بازیکنان گفته‌اند از بس عذرخواهی کرده‌اند، خسته شده‌اند. لیگ ملت‌ها نمی‌تواند محک خوبی برای عملکرد پائز باشد. باید به او زمان داد و در شرایط مساوی و راحت‌تر عملکردش را ارزیابی کنیم، آن هم پله‌به‌پله تا سرمربی نیز بتواند قابلیت‌هایش را نشان دهد. تیم کلاً ۲۰ روز با سرمربی جدید تمرین نکرده و لژیونر‌ها پنج روز قبل از مسابقات به تیم اضافه شده‌اند. بدنه اصلی تیم را همین لژیونر‌ها تشکیل می‌دهند. این تیم فرصت ریکاوری، بدنسازی و هماهنگی نداشته است.
