بایرن‌مونیخ، تیم ۱۰۰ میلیون یورویی، فصلی کاملاً ناکام را به پایان می‌رساند. سال گذشته وقتی هری کین می‌خواست توجیهی برای انتقالش از تاتنهام به بایرن بیاورد، تأکید کرد: «بایرن یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های جهان است و این باشگاه به ذهنیت برنده و قهرمانی‌اش مشهور است.» در آن زمان تأکید روی این مسئله از سوی کاپیتان تیم‌ملی انگلیس برای پیوستن به قهرمان ۱۱ دوره متوالی آلمان قابل قبول بود. او در ۴۵ بازی این فصلش ۴۴ گل برای بایرن به ثمر رسانده، اما تلاشش به تنهایی برای نجات باواریایی‌ها کافی نبود. بازی در برنابئو آنطور که انتظارش را داشتند پیش نرفت و کامبک دقیقه ۹۱ کهکشانی‌ها رؤیای بایرن را نقش بر آب کرد. با اینکه صحنه گل تساوی توسط دلیخت بحث‌برانگیز شده، ولی باید پذیرفت که بایرن نتوانست بازی را کنترل کند. توماس توخل نفر اول نیمکت بایرن در نیمه دوم دست به تغییراتی زد که کسی انتظارش را نداشت. بیرون کشیدن لروی سانه، جمال موسیالا و هری کین همان تصمیماتی بود که به ضرر تیم آلمانی تمام شد. اوون هارگریوز، هافبک سابق بایرن و من‌یونایتد به تعویض کین اینگونه واکنش نشان داد: «این یکی از بزرگ‌ترین تعویض‌های تاریخ فوتبال بود. بیرون کشیدن بازیکنی که ۴۴ گل زده و آوردن اریک ماکسیم به جای او عجیب بود. شاید توخل می‌خواست از قد بلند بازیکن در ضربات کرنر استفاده کند.» نیمکت بایرن به زودی تغییرات اساسی خواهد کرد و این تیم فصل آینده فرصت موفقیت در لیگ قهرمانان را خواهد داشت. باید دید کین باز هم ستاره اصلی باواریایی‌ها خواهد بود یا تاکتیک تغییر می‌کند. این بازیکن از بدو ورود به آلمان وظایفش را در بایرن به بهترین شکل انجام داد. کین برای اینکه با بایرن قهرمان شود تمام تلاشش را کرد. از فصل ۲۰۱۲ -۲۰۱۱ تاکنون این اولین فصلی است که غول آلمانی دستش به هیچ جامی نرسید. توخل کارش در بایرن تمام شده و هواداران منتظرند تا باشگاه برنامه‌های آتی تیم را مشخص کند. انتخاب سرمربی جدید اصلی‌ترین چالش آن‌ها خواهد بود.
