روزگاری یکی از رشته‌های رزمی موفق ایران بود، اما از اواخر دهه ۸۰ و در شرایطی که همه در خوش‌خیالی سیر می‌کردند، سقوط آزاد جودو آغاز شد و تا همین امروز فریادرسی برای نجات آن پیدا نشده است. نزدیک چهار سال از تعلیق جودوی ایران می‌گذرد و محرومیت تعیین‌شده شهریورماه سال آینده به پایان خواهد رسید. در این مدت مسئولان وزارت و فدراسیون حتی از کشاندن این پرونده به دادگاه CAS نیز خیری ندیدند و همگی منتظرند تا شهریور ۱۴۰۲ از راه برسد، حال آنکه آرش میراسماعیلی، رئیس فعلی فدراسیون در این مدت بار‌ها استوری‌های امیدوارکننده منتشر کرد و وعده گشایش در این رشته را داد، اما هیچ کدام از آن‌ها واقعیت نداشت و جودو کماکان با تعلیق دست‌وپنجه نرم می‌کند. رئیس فعلی با تأکید بر اینکه از جنس جودو است، زمستان سال ۹۷ رأی مجمع را به دست آورد. به رغم شعار‌های انتخاباتی داده‌شده، جامعه جودو عملاً تغییر یا پیشرفتی در این رشته شاهد نبوده‌اند. لازم به ذکر است تعلیق تنها یکی از مشکلات جودو است و نباید همه چالش‌ها را گردن تصمیم ماریوس ویزر، رئیس فدراسیون جهانی انداخت. روند نزولی جودو از یک دهه پیش آغاز و هر روز بیشتر هم شده است، در حالی که با توجه به بحث تعلیق اجازه حضور در بازی‌های جهانی و المپیک را نداریم، شرکت در بازی‌های کشور‌های اسلامی می‌توانست فرصت خوبی برای جودوی ما باشد، اما نتیجه اعزام ۱۴ جودوکار به قونیه چیزی جز ناکامی و البته حاشیه‌سازی و درگیری نبود! در این اوضاع میراسماعیلی همواره مدعی تلاش‌های فدراسیون برای حل مشکل تعلیق بوده است. او حتی پاییز امسال دیداری نیز با ویزر رئیس IJF داشت. بر اساس آنچه سایت فدراسیون اعلام کرده است طرفین توافقات و مذاکرات خوبی با‌هم داشته‌اند، منتها اهالی جودو همچنان منتظرند نتیجه این توافقات و مذاکرات مثبت از سوی میراسماعیلی اعلام شود. اواخر تابستان وزیر ورزش و جوانان از دریافت مجوز حضور نمایندگان جودوی کشورمان زیر پرچم IOC در مسابقات بین‌المللی و کسب سهمیه المپیک خبر داد؛ خبری که شاید برای سجادی و فدراسیون خوشحال‌کننده باشد نه برای ورزش کشور. اگر چه با صدور این مجوز شاید ملی‌پوشان ما بتوانند در برخی مسابقات حاضر شوند، اما زیر سؤال رفتن اعتبار ورزش و کشورمان را نباید نادیده گرفت. آقایان در این مدت به صورت مداوم وعده رفع تعلیق و حل مشکلات موجود را دادند و تعلیق را ظالمانه خواندند، ولی در نهایت حرف فدراسیون جهانی به کرسی نشست و مجبوریم تا روز آخر تعلیق منتظر بمانیم، البته هیچ معلوم نیست بعد از اتمام محرومیت چهار ساله چه آینده‌ای در انتظار جودو باشد. جودوی ایران به یک انقلاب و دگرگونی واقعی نیازمند است. اینکه هر کارشناس و منتقدی ادعایی مطرح کند و مدیران فعلی فدراسیون نیز با فرافکنی مقابل آن‌ها ایستادگی کنند، راه چاره نخواهد بود. ادامه شرایط کنونی به پسرفت روزافزون جودو منجر خواهد شد.
