سرویس جامعه جوان آنلاین: عباس محمدیان، مسؤول سازمان بسیج رسانه خراسان رضوی طی یادداشتی از لزوم کار رسانه‌ای صادقانه در بحران کرونا نوشت. او معتقد است یکی از محسنات بحران کرونا توجه بیشتر به رسانه بود. یادداشت او بدین شرح است:
انسان در مسیر بندگی، انسانِ به کمال رسیده، انسانِ خلیفه الله، انسانِ کمال بخش. هدف اوست. یعنی ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند تا به او خدمت کنند. کارکرد دیگرِ این پنج گانه چنان که سعدی، علیه الرحمه، می‌گوید برای غفلت زدایی از اوست. برای این که نانی به کف آرد و نامی به هم زند و به غفلت نخورد و در غفلت نمیرد.
از این منظر که نگاه کنیم، قلم و رسانه هم رشحه‌ای از خورشید است با ماموریتِ نور تابانیدن به کوچه‌های زندگی تا در تاریکی و بی خبری، انسان به چاه غفلت نیفتد و استخوان اندیشه اش در حوادثی از این دست، در هم نشکند. پس انسان بدین چراغ باید توجه داشته باشد و قبل از آن این رسانه نگاران هستند که در پی تکلیف دینی و اجتماعی خود باید به کلمه و کلام، شعله برافروزند و سیاهی‌ها را از مسیر مردمان بتارانند.
نظام آزاد اطلاع رسانی که مقید به قانون و حرمت اخلاق و ناظر به آموزه‌های دینی باشد، می‌تواند را‌ها را امن کند. این هم ضرورتی است که باید بدان توجه داشت و توجه داد که در روزگار ترکتازی فضای مجازی و رویش قارچ گونه کانال‌ها و گروه‌های بی شناسنامه، رسانه‌های شناسنامه دار باید به شناسایی ضعف‌ها و قوت‌ها بپردازند و در دوران غفلت از سواد رسانه ای، امین اطلاع رسانی و معلم افزایش سواد رسانه‌ای شوند
فکر می‌کنم بلبشوی کرونا، یکی از رهاورد‌های مثبتش همین توجه دادن به ضرورت اطلاع رسانی حرفه‌ای و صادق باشد چه در نبود فرایندی چنین، شایعه سازان و دروغ پردازان، بلایی بر سر سلامت روانی جامعه می‌آورند که کرونا اگر قدرت تخریب خود را به توان صد هم برساند نمی‌تواند خسارتی چنین به نظام جامعه و نظامات اخلاقی و اجتماعی و فرهنگی بزند.
با این نگاه است که آدمی به این اعتقاد نزدیک می‌شود که اطلاع رسانی حرفه‌ای و رسانه نگاری بر سبیل عدالت، چون هوای پاک برای زیستن اجتماعی لازم است. شیوه‌ای که با رعایت نهایت احترام به مردم و حریم خصوصی شان، حریم عمومی را پاس و از آلودگی‌ها بدور دارد. این نیز یعنی تکریم انسانیت، احترام به حقوق و مطالباتِ مردم. یعنی قلم بدست گرفتن و اندیشیده و سنجیده و پالوده نوشتن ونه تقریر هر صدایی که بلند می‌شود که اگر به کلمه تبدیل و در رسانه‌های رسمی بیان شود هزار پیامد ناخوشایند می‌تواند داشت.
یعنی وضع الشی فی موضوعه که شرح همان کلمه کلیدی و راه گشای عدالت است. یعنی زمان شناسی، زمین شناسی و زمینه شناسی. با ایجاد این سلسله شناخت هاست که راه روشن می‌شود و مسیر به امنیت، ارزش افزون‌تر می‌یابد برای انسان، برای انسان تعالی پیما، برای کوشندگان رسیدن به خلیفه الهی.
