سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که قرار است ظرف مدت یک ماه درباره پول‌های مشکوک در سینما به مجلس پاسخ دهد، در خصوص پولشویی و وجود پول‌های کثیف در سینمای ایران، عنوان کرد: «باید توجه داشت که حوزه فرهنگ و هنر حتماً نیازمند کمک‌ها و حمایت‌های بخش خصوصی است و به همین دلیل، داده وسیعی از نیاز‌های زیرساختی، تولیدات و خدمات فرهنگی وارد حوزه سینما می‌شود.»
صالحی تصریح کرد: «در عین اینکه ورود پول مردم به عرصه فرهنگ و هنر موجب تداوم، پایداری و تأثیرگذاری بیشتر تولیدات در حوزه فرهنگ و هنر می‌شود، اما باید مراقبت کافی وجود داشته باشد که حوزههای فرهنگی و هنری که حساسیت‌های خاص خود را دارد به مسائلی که فضا را تیره و تار می‌کند، گرفتار نشود.»
وزیر ارشاد با بیان اینکه ورود پول‌های نامشروع و نامعلوم قطعاً این فضا را آلوده و تیره و تار می‌کند، افزود: «البته برآورد ما این است که این ارقام، سهم بالایی در سینما ندارند.»
وی سهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نظارت‌ها را به لحاظ تقسیم‌بندی حوزههای قانونی اندک دانست و گفت: «در مسائل سرمایه‌گذاری بخش‌های مختلفی نسبت به صدور مجوز‌ها و احراز صلاحیت اقدام می‌کنند و حتی مبدأ مالی در بسیاری از حوزه‌ها از جمله صنعت قابل رؤیت نیست.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه به دلیل حساسیت حوزه فرهنگ و هنر، این حوزه نیازمند اقدامات ویژه‌ای است، اضافه کرد: «در همین راستا، اقدامات مهمی در حوزه صلاحیت تهیه‌کنندگی و در حوزه نوع تملک و حوزه سرمایه‌گذاری در حال انجام است.»
حوزه تهیه‌کنندگی سینما، یکی از حساس‌ترین فعالیت‌های سینمایی است. یک تهیه کننده، مالکیت مادی و معنوی فیلم را بر عهده دارد و این تهیه‌کنندگان هستند که به مسیر ساخت فیلم در ایران شکل می‌دهند. «تهیه‌کننده اولین کسی است که وارد پروژه سینمایی می‌شود و وظایف شکل‌گیری، تأمین بودجه و تولید را برعهده دارد. او مسئول اصلی هدایت پروژه سینمایی از توسعه تا تکمیل است و با انتخاب موضوع مناسب، تأمین سرمایه موردنیاز، به‌کارگیری عوامل کلیدی و مدیریت مناسب آنها، روند تهیه و تولید فیلم را از کانسپت اولیه تا فیلم نهایی که مناسب بازار‌های داخلی و خارجی باشد هدایت می‌کند.» با وجود اهمیت حرفه تهیه‌کنندگی، هنوز تهیه‌کنندگان سینما دارای صنف واحدی نیستند و فعالیت آنها به صورت پراکنده در حال انجام است. «شورای عالی تهیه‌کنندگان سینما»، «جامعه صنفی تهیه‌کنندگان» و «انجمن تهیه‌کنندگان مستقل سینمای ایران» از جمله نهاد‌های صنفی تهیه‌کنندگان سینماست.
از سال گذشته فعالیت‌های جدی برای ایجاد یکپارچگی در صنف تهیه‌کنندگی به وجود آمده که تا کنون به نتیجه نرسیده است. بسیاری از تهیه‌کنندگان قدیمی سینما، نداشتن یک صنف واحد برای حرفه تهیه‌کنندگی سینما را دلیل اصلی برای ورود افراد غیر متخصص به سینما و تزریق پول‌های مشکوک به سینما عنوان می‌کنند و تا زمانی که تهیه‌کنندگان نتوانند مسئله صنف واحد را حل کنند، افراد گمنام با پول‌های مشکوک توان ورود به حوزه تهیه‌کنندگی را داشته و باعث می‌شوند تا چرخه تولید فیلم تحت تاثیر تزریق پول‌های مشکوک مختل شود.
هم اکنون در میان صنوف سینمایی درباره چگونگی احراز هویت و تأیید صلاحیت تهیه‌کننده سینما، نظر واحدی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا اشخاص زیادی به صرف داشتن سرمایه ساخت فیلم، بتوانند سریعاً به کارت تهیه‌کنندگی دست پیدا کنند. با وجود اینکه وزیر ارشاد درباره نحوه ورود این وزارتخانه به مسئله تهیه‌کنندگی در سینما و ورود سرمایه‌گذار به این حیطه تولید سینما، توضیحی ارائه نداده و از جزئیات آن حرفی نزده است، بهتر است مانند دیگر صنوف سینمایی، مسائل داخل صنف از طریق اعضا حل و فصل شود تا بدنه سینما با علم به عواقب ورود پول‌های مشکوک به سینما، به عنوان یک حرکت صنفی، مقررات و الزاماتی را برای ورود افراد جدید به حوزه تهیه‌کنندگی و جذب سرمایه برای ساخت فیلم‌ها تدوین کنند.
