نویسنده: سعید احمدیان
چه کسي به فوتبال ايران خيانت مي‌کند؟ اين سؤالي است که اين روزها مي‌توان پس از صحبت‌هاي جنجالي معاون اقتصادي باشگاه پرسپوليس از خيلي‌ها پرسيد و به دنبال پاسخ آن رفت. ترکاشوند هفته گذشته بود که در مصاحبه‌اي، به اميد عاليشاه و احمد نوراللهي که اواسط فصل به دليل سربازي از جمع قرمزها جدا شدند و به تراکتور رفتند، اتهام خيانت‌زده است، اتهامي که با موضع‌گيري پيشکسوتان باشگاه پرسپوليس روبه‌رو شده و در آخرين واکنش هم علي دايي با حمايت از دو بازيکن سابق پرسپوليس گفته است که مرور زمان مشخص خواهد کرد که چه کساني به پرسپوليس خيانت کرده‌اند! واکنش علي دايي که سرد و گرم اين فوتبال را چشيده و به خوبي با زير و بم آن و مناسبات پشت پرده آن آشناست، مي‌تواند بهانه‌اي شود تا به صورت کلي‌تر درباره خيانت در فوتبال کشورمان به بحث و جدل پرداخت و پرونده‌اي قطور درباره افرادي که در مظان اتهام هستند، گشود.
علي دايي راست مي‌گويد اگر کسي هم خيانت کرده، نه عاليشاه و نه نوراللهي، بلکه مديراني هستند که در يک دهه اخير نقش زيادي در حيف و ميل بيت‌المال داشته‌اند. اين مسئله تنها منحصر به باشگاه خاصي نيست و مي‌توان نمونه‌هاي آن را در اکثر باشگاه‌هاي کشورمان ديد که چطور با استفاده از بودجه عمومي کشور، سودهاي کلاني را به جيب زده‌اند و توانسته‌اند از اين مسير سوءاستفاده‌هاي مالي فراواني داشته باشند. خيانت اصلي را به فوتبال ايران مديراني کرده‌اند که بدون توجه به مصالح باشگاه و ملي، با در نظر گرفتن منافع شخصي، هزينه‌هاي زيادي را به فوتبال ايران وارد کرده‌اند و بدون اينکه نگران حيف و ميل بيت‌المال باشند، با دستي باز نسبت به حراج آن و همچنين هدايت کردن آن به سمتي که منفعت‌هاي شخصي‌شان نهفته است، حرکت کرده‌اند و اين گشاده‌دستي‌ها از حساب بودجه عمومي کشور سبب شده تا باشگاه‌هاي بزرگي مانند پرسپوليس پرونده‌هاي زيادي در فيفا درباره شکايت بازيکنان و مربيان خارجي داشته باشند.
در حالي معاون اقتصادي باشگاه پرسپوليس، با ناديده گرفتن اختيار دوبازيکن پرسپوليس، آنها را براي جدايي از اين تيم به خيانت متهم کرده است، که بايد از وي پرسيد ماجراي اردوي پرسپوليس در اوکراين و قرارداد با دو بازيکن آماتور با قيمتي چهار برابر قيمت واقعي‌شان که گفته مي‌شود وي نقش مهمي در قرارداد با اين دو بازيکن داشته، چيزي جز خيانت است؟ اينکه با بازيکنان 50 هزار دلاري، قرارداد 200 هزار دلاري بسته شود و بخش زيادي از اين پول که بيت‌المال پرداخت مي‌شود، به جيب دلالان و واسطه‌ها برود، خيانت نيست؟ البته اين تنها يک نمونه از سوءاستفاده‌هايي است که در غياب نهادهاي نظارتي و قضايي از حساب بيت‌المال در فوتبال مي‌شود و با مسببان آن برخوردي هم نمي‌شود تا مديراني از اين دست هر روز که مي‌گذرد بيشتر از قبل، جولان دهند. قراردادهاي هنگفت با بازيکنان خارجي تنها بخشي از خيانتي است که برخي از مسئولان باشگاه‌ها به فوتبال کشورمان مي‌کنند.
قرارداد بستن با بازيکنان داخلي چند برابر قيمت واقعي‌شان، برگزاري اردوهاي خارجي با واسطه‌گري دلال‌ها، تطميع برخي از عناصر اجرايي فوتبال و خيلي از موارد ديگر نمونه‌هايي از خيانت‌هايي است که در حق فوتبال مي‌شود.
در اين شرايط بايد به مدير اقتصادي باشگاه پرسپوليس، يادآوري کرد که درباره خيانت آدرس اشتباه ندهد، چراکه مديراني مانند وي همواره در مظان اتهامات سنگين درباره سوءاستفاده‌هايي که از جايگاهشان در باشگاه کرده‌اند، هستند. با اين حال به نظر مي‌رسد که نهادهاي نظارتي و قضايي بايد اقدام به برخورد با مسئولاني که با حيف و ميل و سوءاستفاده از بيت‌المال در حال خيانت به فوتبال کشور هستند، را آغاز کنند و اجازه ندهند تا بيشتر از اين برخي از مديران نالايق و سوءاستفاده‌گر، فوتبال را به صحنه‌اي براي فعاليت‌هاي اقتصادي از حساب بيت‌المال تبديل نکنند، مديراني که کارشان جز خيانت به فوتبال و مردم نيست!
