
عراق معدن آهن قراضه است، به عبارتي بزرگترين ذخيره آهن قراضه جهان در عراق است.
اين هم يكي از داشتههاي عراق به حساب ميآيد، در كنار نفت، خرما، توريسم و چيزهاي ديگر. عراقيها 30 سال است كه درگير جنگند و قراضه آنها كاملاً نظامي است. با قراضه ايرانيها كه هر صبح جمعه از خواب بيدارشان ميكند، فرق دارد. در ايران صبحهاي جمعه چند خريدار با وانت پيكان در كوچههاي شهر ميگردند و با بلندگو نداي «آهن قراضه ميخريم» سر ميدهند. اما قراضه عراقيها هر صبح و شب آنها را بيدار ميكند. هر انفجار در عراق يعني باقيماندن چند ده تن آهن قراضه. فقط كافي است در جاده چشم از كنار جادهها و زير پلها برنداريد، تانكهاي مستعمل و سوخته، خودروهاي منفجر شده، قايقهاي بلااستفاده و برخي ديگر از ادوات جنگي و غيرجنگي آهني در كنار جادهها فراوان است و اين فقط تا افق ديد شماست و آن هم در شهرهايي كه جنگ نبوده است.
از طرفي عراق كارخانه ذوبآهن و فولاد ندارد تا قراضهها به كارش بيايد. پس به انبار بزرگ قراضه تبديل شده است. تصور 30 سال جنگ و از كار افتادن خودروهاي نظامي و تانكها و حصارهاي آهني متعدد كه حالا محصوري ندارند و بلا استفادهاند و فهرستي طولاني از آهن قراضههاي ديگر موجود در عراق، بسياري از قراضهدوستان جهان را وسوسه كرده است. يكي از اين وسوسهشدهها تركيه است كه گفته ميشود بدون داشتن معدن سنگ آهن و فقط با قاچاق قراضه از عراق سالي 2 ميليون تن آهن توليد ميكند.
اطلاعات من درباره آهن قراضههاي عراق البته كه با چشم دوختن به حاشيه جاده به دست نيامده است. در نجف اشرف فرد مطلعي از فتواي برخي مراجع در عراق خبر داد كه دولت و مردم عراق را از خروج و قاچاق قراضه به تركيه بر حذر داشتهاند تا روزي كشور عراق بتواند با احداث كارخانه فولاد از اين ميراث باقي مانده از ويرانههاي جنگ براي خود سرمايهاي بسازد.
البته اشاره اين فرد مطلع به اينكه عراق بزرگترين ذخيره آهن قراضه جهان را دارد و موضوع تركيه و فتواي مراجع، كاملاً منطقي و منطبق با عقل است و نميتوان فيالمثل مدعي شد كه چطور كشوري با يكچهارم مساحت ايران و 30 ميليون جمعيت حتي از كشورهاي بزرگ دنيا، قراضه بيشتري دارد. داشتن قراضه به وسعت و جمعيت نيست بلكه اهميت آهن قراضه نسبت به سنگ آهن تا به حدي است كه در هيچ كشور توسعه يافته يا در حال توسعهاي نميتوان سراغي از آن گرفت و اصرار و ابرام ضايعاتيها در صبحهاي جمعه خودمان دليلي بر اين گواه و اهميت آهن قراضه است كه براي كارخانه فولاد حكم طلا را دارد.
داستان قراضه از باب اهميتي كه ايرانيان براي سرزمين عراق قائلند و حسرتي كه براي گذشته آن ميخورند و دغدغهاي كه براي حال اين كشور دارند، از نظر زائر اربعين قابل چشمپوشي نبود، چهرسد به اينكه براي بخشي از اين قراضهها، ما خون هم دادهايم!