شوراي رهبري طرح جديد و چالش برانگيز براي اصلاح‌طلبان

اختلافات عارف و خاتمي اصلاحات را به كدام سو مي‌برد؟

جوان آنلاين: اصلاحات پس از شكست انتخاباتي در سال 84 هنوز به دنبال اين است كه به هر شكل راهي بيابد تا اين جريان به انسجام حداقلي دست پيدا كند. حتي با اينكه توانست در انتخابات رياست جمهوري سال 92 بر سر كانديدايي به اجماع برسد اما نتوانست آن را تا پايان رقايت حفظ كند و با توجه بازخوردهاي دريافت شده ترجيح داد كه نماينده مورد نظر خود را به نفع جرياني ديگر از صحنه انتخابات خارج كند.

اين مسئله اگر چه با ابتكار رسانه اي تا حدودي سرپوشيده ماند اما نوع واكنش هاي بعدي بخصوص از سوي «محمدرضا عارف» خود را نمايان ساخت. با وجود اينكه جريان اصلاحات از گروه هاي متعدد و تقريبا غيرهمساني تشكيل شده اما عمده آنها بر سر رياست اصلاحات اجماع داشتند. مسئله اي كه پس از انتخابات 92 چندان قابل اتكا نيست.

عارف بلافاصله پس از كنار كشيده شدن از رقابت انتخاباتي با وجود بنياد باران «بنياد اميد ايرانيان» را راه اندازي كرد و راه به راه دفترهاي استاني براي آن تاسيس كرد. وي در آخرين موضع گيري خود گفته است كه سفرهاي استاني اش ربطي به انتخابات (مجلس شوراي اسلامي) ندارد و براي افتتاح دفتر بنياد اميد ايرانيان سفر مي كند.

اما آنچه كه در اين موضع گيري بيش از همه خود را مي نماياند موضع گيري وي درباره «رهبري جريان اصلاحات» است. عارف در اين باره گفته است كه «قطعا اصلاح طلبان يك شوراي رهبري مي خواهند؛ حال اينكه اين شوراي رهبري با چه مكانيزم و چه اهدافي تشكيل شود، ‌بايد تصميم گيري هاي لازم صورت گيرد.»

معناي ناگفته اين جملات اين است كه پس از بحث «عبور از خاتمي» در دوره رياست جمهوري وي حال محمدرضا عارف به عنوان يار ديرين كليد عبور از خاتمي براي رهبري اصلاحات را زده است و مشروعيت وي براي رياست بر جريان اصلاح طلبي را با چالش مواجه كرده است.

دليلي كه براي انصراف محمدرضا عارف از عضويت هيات مديره بنياد باران اعلام شده، تشكيل بنياد اميد ايرانيان است. حتي همين مسئله نيز نشانگر آن است كه وي هر روز از رياست خاتمي بر جريان اصلاح طلبي فاصله مي گيرد. اين زاويه سازي با توجه به اختلافات ريشه دار در اين جريان به راحتي مي تواند آن را به چالش بكشاند بخصوص كه اكنون سخن از «شوراي رهبري اصلاحات» به ميان مي آورد.