
16سال بود صندلي شهردار تهران در جلسات هيئت دولت خالي بود؛ از زماني كه مقيمي سرپرست شهرداري تهران شد و تمايلي به حضور در جلسات هيئت دولت نداشت تا زمان احمدي نژاد شهردار منتخب شوراي دوم كه رسماً از حضور در جلسات هيئت دولت منع شد. عمر حضور احمدينژاد در شهرداري هم چندان نبود و خيلي زود بهشت را به مقصد پاستور ترك كرد. او نيز با شهردار منتخب همان كار را كرد كه ديگران با او كردند. در آن زمان محمد خوشچهره نماينده وقت تهران و عضو ائتلاف آبادگران در واكنش به اين رفتار احمدي نژاد خواستار شفاف شدن دلايل دعوت نكردن از شهردار تهران براي حضور در جلسات هيئت دولت شد و آن را برطرفكننده شائبههاي سياسي، تبليغاتي و منفي ارزيابي كرد. خوشچهره معتقد بود پيش از اين از احمدي نژاد شهردار وقت تهران براي حضور در جلسات دولت دعوت نشد.
آن زمان خيلي از كارشناسان دليل اين امر را «مشرب سياسي و خط فكري و جناحي» متفاوت دولت با شهردار وقت تهران ميدانستند. شهرداري تهران يكي از مديريتهاي استراتژيك در كشور است، زيرا تهران مركز حكومت و كلانشهري است كه نزديك يك پنجم جمعيت كشور و نزديك به نيمي از فعاليتهاي صنعتي و كار گروهي را در خود جاي داده است. حال به نظر ميرسد قرار است اين رسم قديمي دوباره احيا شود. اما اينكه چه انگيزهاي در پس اين تصميم بوده نكتهاي قابل تأمل است.
طي روزهاي اخير سناريوي از سوي اصلاحطلبان دنبال شد كه قصد انتزاع دنيامالي از شوراي شهر و استعفاي او را داشت تا با ورود عضو جايگزين تركيب شوراي شهر به نفع اصلاحطلبان تغيير كند. اتفاقي كه اگر ميافتاد ادامه آن استيضاح قاليباف و جايگزيني فرد مورد نظر اصلاح طلبان براي شهردار تهران بود به نظر ميرسد حضور يكباره قاليباف در هيئت دولت به نوعي جاده صاف كن حضور شهرداري احتمالي مورد نظر اصلاحطلبان در سناريوي آينده بوده است تا مبادا حضور دائمي شهردار مورد نظر در هيئت دولت براي ديگران شائبه رفتار جناحي ايجاد كند و موجب بروز انتقاداتي شود.