جوان آنلاین: تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران سال ۱۴۰۳ دو رویداد مهم و رسمی را در رده سنی بزرگسالان پشت سر گذاشتند که هر دو رویداد برای کشتی فرنگی عالی پیش رفت، اما کشتی آزاد نتوانست انتظارات را برآورده کند.
به گزارش آنا، البته کشتی آزاد، یک تجربه دیگر هم داشت، سرمربی تیم ملی که سال گذشته و پیش از اجرای چرخه انتخابی المپیک، استعفا داده و به سرعت هم با انتخاب سرمربی جدید، با این استعفا موافقت شد، جای خود را به محسن کاوه داد. تیم المپیکی ایران را کاوه هدایت کرد و در پایان مسابقات جای خود را به سرمربی پیشین داد!
تیم آزاد ایران، با سهمیه ناقص، درحالیکه نتوانست در ۵۷ کیلوگرم با میلاد والی‌زاده (در مسابقات جهانی بلگراد)، احمد جوان (در گزینشی آسیایی) و علیرضا سرلک (گزینشی جهانی) سهمیه بگیرد و از سهمیه ناشی از محرومیت پرتعداد و سریالی کشتی‌گیران روسیه و بلاروسی هم باوجود اعزام دقیقه نودی سرلک به پاریس نتوانست استفاده کند، چون این کشتی‌گیر دیرتر از حد معمول به فرانسه رسید و شرکت در وزن‌کشی را از دست داد.
رحمان عموزاد در ۶۵ کیلو، یونس امامی در ۷۴ کیلو، حسن یزدانی در ۸۶ کیلو، امیرعلی آذرپیرا در ۹۷ کیلو و امیرحسین زارع در ۱۲۵ کیلوگرم نمایندگان المپیکی ایران بودند که همه هم خودشان سهمیه المپیک را گرفته بودند.
امامی در این تیم روی سکو نرفت، اما ۴ نفر دیگر با مدال به ایران بازگشتند که البته با وجود داشتن ۳ فینالیست، رنگ هیچ کدام‌شان طلا نشد.
عموزاد فینالش را به حریف ژاپنی باخت، یزدانی باوجودی که دیوید تیلور این بار در المپیک نبود، مغلوب ماگومد رمضانوف بلغار شد و زارع هم شکست تلخ و عجیبی مقابل گنو پتریاشویلی داشت. امیرعلی آذرپیرا که دور اول با اخمد تاج‌الدینوف کشتی گرفت، با همین یک باخت، و با شکست دوباره اسنایدر در مبارزه رده‌بندی، به مدال برنز المپیک رسید.
بعد از المپیکِ بدون طلا برای کشتی آزاد ایران، این تیم با رضا مومنی در ۶۱ کیلو، سینا خلیلی در ۷۰ کیلو، محمد نخودی در ۷۹ کیلو و کامران قاسم‌پور در ۹۲ کیلوگرم راهی مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی شد و درحالیکه انتظار این بود که حداقل کار تیم با دو نشان تمام شود، اما حاصل کار تیم چهار نفره ایران، برنز محمد نخودی و کسب عنوان سومی تیمی- درحالیکه امتیاز روس‌ها محاسبه نشد- بود.
کامران قاسم‌پور در این رقابت‌ها هم به عبدالرشید سعدالله‌یف باخت و هم دیوید تیلور تا به این شکل شانسِ اصلی مدال طلای ایران، بدون مدال به کارش خاتمه دهد.
از آن سو، اما کشتی فرنگی هم المپیک و هم جهانی را با مدال طلا تمام کرد. المپیک که برای این تیم فوق‌العاده بود، با سه فینالیستی که از جمع آنها، دو نفر طلایی شدند.
تیم حسن رنگرز با ترکیب کامل و ۶ نفره راهی پاریس شد. مهدی محسن‌نژاد در ۶۰ کیلو، سعید اسماعیلی در ۶۷ کیلو، امین کاویانی‌نژاد در ۷۷ کیلو، علیرضا مُهممدی در ۸۷ کیلو، محمدهادی ساروی در ۹۷ کیلو و امین میرزازاده در ۱۳۰ کیلوگرم به المپیک رفتند. تنها کسی که در این تیم سهمیه المپیک نگرفته بود، سعید اسماعیلی بود و باقی نفرات سهمیه را خودشان به دست آوردند.
سهمیه ۶۷ کیلوگرم را محمدرضا گرایی با مدال برنز جهانی ۲۰۲۳ بلگراد به دست آورد، اما درنهایت در چرخه‌ی سختی که برای سعید اسماعیلی در سال المپیک تعریف شده بود، این دو نفر با هم کشتی گرفتند و اسماعیلی هر دو مبارزه را به سود خود تمام کرد و ملی‌پوش شد.
سعید اسماعیلی همراه با محمدهادی ساروی مقتدرانه قهرمان المپیک شدند، علیرضا مُهمدی فینال را به نوویکوف باخت و نقره المپپیک را گرفت، اما سال تمام نشده، انتقامش از این کشتی‌گیر را در تورنمنت آلبانی گرفت.
امین میرزازاده هم که مثل المپیک قبلی با لوپز کوبایی همگروه شده بود، به مدال برنز رسید و محسن‌نژاد و کاویانی‌نژاد هم بدون مدال به کار خود خاتمه دادند.
این تیم در آلبانی هم برخلاف کشتی آزاد، به نشان طلا رسید. کشتی فرنگی با پویا دادمرز در ۵۵ کیلو، ایمان محمدی در ۶۳ کیلو، محمدرضا گرایی در ۷۲ کیلو و محمدعلی گرایی در ۸۲ کیلو راهی آلبانی شد.
سالِ بد گرایی کوچک با بدترین شکست ممکن کامل شد. او کشتی اولش را به حریف آمریکایی که در کشتی فرنگی حرفی برای گفتن ندارد با اختلاف واگذار کرد و از دور رقابت‌ها حذف شد. البته با فرصت‌های زیادی که کادرفنی تیم ملی به گرایی‌ها می‌دهد، او توانست انتقام شکست به آمریکایی ناشناس، را در تورنمنت بین‌المللی در همین سالی که گذشت، بگیرد.
ایمان محمدی هم دیگر حذف شده تیم ایران بود، اما دادمرز برنز سال گذشته‌اش را ارتقا داده و به نقره جهانی رسید و محمدعلی گرایی که پیش از سه برنز جهانی در کارنامه داشت، برای اولین بار به فینال صعود کرده و کار خوب خود را با طلا تمام کرد.
به این ترتیب کشتی آزاد ایران بدون طلا و کشتی فرنگی بزرگسالان ایران با سه طلای المپیک و جهانی، به کار خود در سال ۱۴۰۳ خاتمه دادند.
