جوان آنلاین: خبرهای روز گذشته در ایذه از محاصره یک گروه مسلح در منطقه کشتارگاه ایذه حکایت داشت. در جریان این عملیات، حمید کورکورشره معروف به ابول کورکور که به‌عنوان یکی از سردسته‌های اشرار مسلح در ایذه شناخته می‌شد، پس از مواجهه با نیروهای امنیتی و محاصره گروهش، دست به خودکشی زد. در این عملیات، یکی از اعضای گروه کشته و دو نفر دیگر زخمی و بازداشت شدند.
به گزارش فارس، ابول کورکور که متولد ۱۳۶۶ در ایذه بود، از اوایل دهه ۸۰ شمسی به همراه همدستان خود مصطفی احمدپور و حسین طهماسبی معروف به کمر، وارد دنیای جرم و جنایت شد. فعالیت‌های او در ابتدا با اقداماتی همچون باج‌گیری و تهدید شروع شد، اما به‌سرعت در مسیرهای مجرمانه غوطه خورد.
برای کسانی که زندگی ابول کورکور را از نزدیک می‌شناختند، هیچ‌چیز جدیدی در داستان جنایت‌های او وجود نداشت. از همان دوران جوانی، ابول در پرونده‌اش بارها به‌خاطر اعمال خشونت‌آمیز به زندان افتاده بود.این افراد برای اعمال خشونت‌آمیز خود از زورگیری، تهدید به قتل و ارعاب استفاده می‌کردند.
آنها با تهدید و زور، نوجوانان و جوانان را وادار می‌کردند تا در اعمال خلاف قانونشان مشارکت کنند و به‌نوعی آنها را به نوچه‌های خود تبدیل می‌کردند. به گفته منابع محلی، بسیاری از این افراد به دلیل ترس از تهدیدهای مداوم، قادر به شکایت و پیگیری قانونی نمی‌شدند.
سوابق محکومیت کیفری
سابقه جرم و جنایت ابول کورکور به سال‌ها پیش بازمی‌گردد. اولین محکومیت او در سال ۱۳۸۳ به‌دلیل باج‌گیری بود که منجر به زندانی شدن او شد. اما این تنها آغاز مشکلات قانونی ابول بود. او طی سال‌ها به‌دلیل اعمال مختلفی از جمله ضرب و جرح با چاقو، ایجاد مزاحمت برای نوامیس، زورگیری و حتی لواط به عنف دستگیر و زندانی شد.
با این حال، در بسیاری از مواقع، پس از گذراندن مدتی در زندان، توانسته بود به‌طور غیرقانونی از زندان فرار کرده و به فعالیت‌های مجرمانه خود ادامه دهد. در سال ۱۳۹۴ او زندگی مخفیانه خود را شروع کرد و با خرید و فروش سلاح، مواد مخدر و گسترش شبکه‌های جنایت‌کارانه خود به زندگی مجرمانه ادامه داد. این شبکه به شدت در منطقه ایذه فعال بود و با قدرت‌نمایی و تهدید، امنیت عمومی را به خطر انداخته بود.
در حالی که برخی رسانه‌ها و تحلیلگران خارجی تلاش کرده‌اند که این افراد را به عنوان بخشی از معترضان اجتماعی به تصویر بکشند اما مردم محلی تأکید دارند که ابول چیزی جزو شرور مسلح نبود. ابول در بدو محاصره با حسین چراغ سحر از اراذل ایذه‌ای ساکن انگلیس تماس گرفت. حسین به منظور اختلال در روند دستگیری اشرار به‌صورت پیوسته از مخاطبین ایذه‌ای خود می‌خواست که به منطقه کشتارگاه ایذه بروند.
نقش شرور ساکن انگلیس
این کار نتیجه بخش نبود و ابول خود اقدام به انتشار زنده تصاویر درگیری با نیروهای فراجا کرد و زمانی که تعداد تماشاگران به 1700 نفر رسید به زندگی خود پایان داد. حسین چراغ‌سحر از اشرار ایذه‌ای خواسته بود که تصاویری با پرچم سلطنت‌طلبان بگیرند تا در زمان دستگیری و به هلاکت رسیدن، روایت اول متعلق به معاندین باشد. هرچند آنها گرایش‌های سلطنت طلبانه نداشتند اما در مسیر جرم و جنایت از دوستان سلطنت خود بازی خوردند و به هلاکت رسیدند.
به گفته یک مقام مسئول، ابول کورکور و همدستانش از همان ابتدای فعالیت خود، هیچ هدفی جز ایجاد رعب و وحشت، زورگیری و تسلط بر مردم نداشتند. آنها با اعمال قدرت و تهدیدهای مسلحانه، امنیت مردم ایذه را مختل کرده و فضای زندگی را برای بسیاری از مردم به جهنمی تبدیل کرده بودند. این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که پرونده‌های زیادی از قربانیان این گروه همچنان در دادگاه‌ها باقی مانده است.
ابول کورکور و گروه او در طول سال‌ها، اعمال خشونت‌آمیز بسیاری انجام داده‌اند که گزارش‌ها نشان می‌دهند تا امروز 16 بار به محکومیت قطعی کیفری محکوم شد. این اعمال شامل زورگیری‌های مسلحانه، تهدیدهای شبانه، فروش سلاح و مواد مخدر، لواط به عنف و حتی ضرب و جرح‌های شدید بود. به گفته منابع محلی، این گروه با تهدید و ارعاب، توانسته بود بر بسیاری از افراد تاثیر گذاشته و آنها را به انجام جرایم مختلف وادار کند.
تصویر ایذه در سال‌های اخیر تصویر یک جامعه کوچک است که در آن زندگی روزمره مردم با ترس و نگرانی همراه شده بود. در کنار کوچه‌ها و خیابان‌هایی که روزگاری مملو از آرامش بود، حالا سایه تهدیدات این گروه مسلح دیده می‌شد. مردم ایذه به‌خوبی می‌دانستند که در هر گوشه‌ای از شهر، ممکن است با گروهی از اشرار مسلح روبرو شوند که هیچ مرزی برای اعمال خشونت و تهدید نمی‌شناسند.
به همین دلیل، این گروه به‌طور مستمر امنیت عمومی را تهدید می‌کرد و مردم همواره از واکنش‌های خشونت‌آمیز آنها در هراس بودند. حالا، با مرگ ابول کورکور، بسیاری از مردم ایذه امیدوارند که دوران ترس و وحشت به پایان برسد.
دروغ 
