جوان آنلاین: کانال تلگرامی «مهارت‌های مدیریت» نوشت: در یک مسابقه فوتبال بین تیم ملی انگلستان و یک کشور دیگر، شبکه ملی برق انگلستان برای افزایش مصرف ۵۰۰ مگاواتی آماده شده بود که ممکن بود پیامد بازکردن ۲۳ میلیون یخچال بین دو نیمه بازی برای رفع تشنگی فوتبالدوستان باشد! صرف‌نظر از صحت و سقم خبر، بررسی این موضوع با نگاه تفکر سیستمی خالی از لطف نیست!
آلبرت انیشتین می‌گوید: «عاقل‌ها، مشکلات پیش‌آمده را حل می‌کنند. اما عاقل‌تر‌ها مراقبند که اساساً مشکلی پیش نیاید.» افراد زیادی در سازمان‌ها ادعای مدیریت یا رهبری دارند و مدعی تدوین سیستم‌ها و ساختار‌های تحت نظر به نحو احسن هستند. اگر می‌خواهید بدانید طراحی یک سیستم مفروض چقدر حرفه‌ای بوده است، ببینید نگاه طراحان به آن سیستم prescriptive بوده یا proactive؟
در نگاه prescriptive یا تجویزی، طراحان و صاحبان سیستم، مشکلات را فقط بعد از بروز می‌بینند و سپس به ارائه راهکار و تجویز آن می‌پردازند. در این نگاه مشکلات را پیش‌بینی نمی‌کنیم، بلکه صبر می‌کنیم تا به محض بروز، اصطلاحاً به آن رسیدگی و نهایتاً آن را حل کنیم، اما در نگاه proactive یا پیش کنشی قبل از بروز و ایجاد مشکل آن را پیش‌بینی کرده و فرآیند یا روشی برای حل آن از قبل طراحی می‌شود. این طرز تفکر ناشی از تفکر سیستمی است. افرادی که ساختار ذهنی آن‌ها به‌صورت سیستمی شکل گرفته به تمام مشکلات و معضلات قبل از بروز توجه می‌کنند و سبک کار آن‌ها این است که سعی دارند تا تمامی مشکلات احتمالی را پیش‌بینی کرده و اصطلاحاً ریسک طراحی را مدیریت می‌کنند.
آن‌ها اجازه نمی‌دهند مشکل به‌وجود آمده، صدای اعتراض (مشتریان، کارکنان و...) بلند شود و سپس به آن رسیدگی کنند. از همان ابتدا برای مشکلات موجود راهکاری اندیشه کرده تا در زمان وقوع، عاملان و دست‌اندرکاران برای حل آن سردرگم نشده و به مدیریت مراجعه نکنند. سیستم‌های مدیریت ژاپنی عمدتاً براساس proactive طراحی می‌شوند. در تفکر کنش‌گرا، طراحان با صاحبان سیستم به بحث و بررسی نیاز ذی‌نفعان پرداخته و نگاه آن‌ها کاملاً فرآیندی است.
