جوان آنلاین: دکتر علی سرزعیم به مناسبت روز مدافعان حرم یادداشتی را در کانال تلگرامی خود منتشر کرد. بخش‌هایی از این یادداشت را در ادامه مرور کرده‌ایم: انصافاً وقتی اخبار توحش داعشی‌ها و پیشرفت‌های آن‌ها منتشر می‌شد مو بر تن آدمی سیخ می‌شد و وحشت سراسر وجود آدمی مثل من را فرامی‌گرفت... جوانان و مردان شجاعی بودند که دست از زندگی خانوادگی و کسب‌وکار خود شستند و به استقبال خطر رفتند و مردانه در برابر داعش ایستادند. هیئت‌ها و مراسم محرم نشان داد جوانانی تربیت می‌شوند که در مواقع خطر بین جبهه حق و باطل دچار شک و تردید نمی‌شوند و همه‌چیز خود را در راه اسلام فدا می‌کنند... این‌ها طمعی به پیروزی نداشتند ولی نتوانستند مظلومیت انسان‌ها را ببینند و به زندگی شخصی مشغول شوند. نتوانستند شاهد ذلت شیعه شوند. نتوانستند منتظر بمانند دشمن قوی شود و سراغ مرز‌های ما بیاید. کار وقتی سخت‌تر می‌شد که در داخل فضای روانی و رسانه‌ای علیه آن‌ها شکل‌گرفته بود و خبیثانه آن‌ها را مدافعان اسد می‌نامیدند. وقتی همه غرب و جهان عرب و ترکیه از بربریت دفاع و آن‌ها را تجهیز می‌کردند گروهی ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین را از خلال قرن‌ها شنیدند و لبیک گفتند. بدا به حال ما که در قضاوت‌های اولیه خود دچار اشتباه شدیم... سال‌ها در زیارت عاشورا خواندیم که یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما، یعنی‌ای کاش با شما بودیم و به پاداش بزرگ می‌رسیدیم ولی وقتی بزنگاه تصمیم رسید پا و دلمان لغزید، چون ذهنمان اسیر جریان تبلیغات دشمن بود. اجر بزرگ‌تر برای همسران و فرزندان آنهاست که رنج نبود همسر و پدر را یک عمر بر دوش می‌کشند ولی خدایی هست که همه چیز را در دفترچه اعمال حساب می‌کند... به قول مرحوم شریعتی آن‌ها که رفتند کاری حسینی کردند، اما ما که ماندیم کاری زینبی می‌کنیم؟
