اربعین عددی مقدس در میان تمام ادیان است و این عدد برای شیعیان رنگ و بوی دیگری دارد. اربعین یادآور بازگشت غرورآفرین، پیروزمندانه و درعین حال مظلومانه کاروان اسرای کربلا بعد از روشنگری‌های بسیار در مسیر شام و در تاریخ است. این روز بزرگ در کنار تمام غم‌هایش، نمودی از موفقیت و زندگی با خود دارد و آن هم تمامیت رسالت حسینی است. در اربعین، تصویری که از امام حسین (ع) ارائه می‌شود تصویری باشکوه و عظیم است و نشانگر پیروزی او و یارانش در عاشورا. این رویداد عظیم همواره در تاریخ شیعه بزرگ شمرده شده و مسلمانان کوشیده‌اند با حضور در کربلا، به عظمت آن بیفزایند و با امام حسین (ع) بیعت کنند و بگویند جاماندگان سپاه اویند و آماده‌اند تا در سپاه فرزندش مهدی (عج) جان فشانی کنند. خوشبختانه در سال‌های اخیر، حضور دسته جمعی مردم از کشور‌های مختلف دنیا در پیاده‌روی بزرگ اربعین، شرایطی را برای خانواده‌ها ایجاد کرده است تا با همراهی کودکان و نوجوانان‌شان به زیارت کربلا بروند.
این مسیر برای کودک و نوجوان از ساحت‌های مختلف ارزشمند است. در مسیر پیاده‌روی اربعین، کودکان و نوجوانان با تجربه مسائل مختلف، مهارت‌هایی را در خود افزایش می‌دهند. همراهی و همدلی، فرمان پذیری، مشارکت و کار گروهی، صبر و استقامت، نظم و زمانبندی، احترام به جامعه انسانی، کمک به افراد سالمند و کوچک‌تر از خود، ایثار و فداکاری و تفکر درباره چرایی داستان عاشورا، از مهم‌ترین مسائلی است که کودکان و نوجوانان با حضور در پیاده‌روی اربعین می‌آموزند. حضور پرشور این گروه سنی در میان جامعه بزرگسال، رنگ‌و‌بویی خاص به راهپیمایی اربعین می‌دهد. ماهیت وجودی کودکان و نوجوانان که سرشار از زندگی و طراوت است، می‌تواند تصویری متفاوت از این همایش بزرگ مذهبی ارائه دهد و آن را با دیگر گردهمایی‌های دنیا متفاوت کند. حضور فعال، سخاوتمندانه، مؤدبانه و پرشور این گروه‌های سنی، یادآور عشق حسینی به کودکان است. آنچه از سیره امام حسین (ع) و یاران و برادرانش رسیده است، نشان دهنده مهربانی تکرار نشدنی این بزرگان به کودکان است. حضور آنها در مراسم اربعین پاسخی است به این محبت بی‌دریغ که کودکان و نوجوانان با توجه به طینت، طبیعت و فطرت پاکشان آن را دریافت می‌کنند وکشش آنها به این مراسم شورانگیز بی‌دلیل نیست. با این حال خانواده‌ها باید تا می‌توانند بکوشند در مسیر پیاده‌روی اربعین به نیاز‌ها و دنیای کودکان و نوجوانان توجه کنند.
کودک با تنفس در هوای اربعین ولایت‌پذیری را زندگی و خود را آماده سربازی در رکاب امام زمان (عج) می‌کند و لازم است خانواده با حرمت گذاشتن به محدودیت‌های روحی و جسمی آنها، بدون سخت‌گیری و زیاده خواهی به فرزندانشان کمک کنند تا در کنار تجربه این گردهمایی بزرگ معنوی، دچار دلزدگی، خستگی یا سرخوردگی نشوند. توجه به ظرفیت محدود کودکان، پرهیز از روایت‌های تلخ داستان عاشورا، ایجاد شرایط بازی برای کودک و تجربه استقلال برای نوجوان از مواردی است که باید خانواده‌ها و فعالان فرهنگی و موکب‌داران این همایش عظیم در نظر داشته باشند. اگر ما به درستی عمل کنیم کودک در این فضا خواهد آموخت و با تجربه‌ای گرانبها به زندگی بر‌می‌گردد، البته اگر از او توقع رفتار بزرگسالانه نداشته باشیم. پیاده‌روی اربعین تمرین عاشقی است و کودکان عاشقی را به خوبی می‌فهمند. چه خوب است ما در این مسیر دلدادگی را از آنها بیاموزیم.
