جوان آنلاین: ایستگاه متروی میرزای شیرازی تهویه ندارد، از همینرو کارکنان ایستگاه و مسافران با معضل بزرگ هوای گرفته داخل ایستگاه مواجه هستند. این ایستگاه زمستان سال ۱۳۹۴ افتتاح شد و مشخص نیست چرا بهرهبرداری از ایستگاه بدون در نظر گرفتن شرایط تهویه صورت گرفتهاست. از آن زمان هفت شهردار و سرپرست بر مسند شهرداری تهران تکیه زدهاند، اما هیچکدام به این موضوع توجه نداشتهاند.
درست است که شهرداران تهران ممکن است گذرشان به ایستگاه میرزای شیرازی نیفتادهباشد، اما حتماً گزارش مشکلات ایستگاه روی میز کارشان قرار میگیرد. روزانه هزاران مسافر از این ایستگاه تردد میکنند و در هوای گرفته آن نفس میکشند و از وضعیت ایجاد شده گلایه دارند. هر مسافری که به ایستگاه وارد یا از آن خارج میشود در تنگنای تنفسی گرفتار میشود، خصوصاً اینکه شرایط برای افراد سالخورده و کسانی که بیماریهای تنفسی و زمینهای داشتهباشند، بسیار دشوار است. نگارنده به عنوان شاهد عینی بارها متوجه مسافرانی شدهاست که به دلیل هوای گرفته ایستگاه دچار تنگی نفس و ترک ایستگاه شدهاند.
دشواری مضاعف اینکه معضل گرفتگی هوای ایستگاه در معرض نگاه همگان قرار دارد، و با اینکه سلامت مردم را در معرض خطر قرار دادهاست، مسئولان مترو و شهرداری نسبت به سلامت مردم توجه ندارند. هنگام عبور از گیتهای ایستگاه متوجه مأموران کنترل میشویم که در هوای گرفته به سختی نفس میکشند و برای کمک به تنفس خود در معرض باد پنکههایی که روبهرویشان گذاشتهاند، قرار میگیرند. بدیهی است کارکنان یا مغازهداران ایستگاه ساعتها در همین وضعیت نفس میکشند و با وجود اینکه گلایههای بسیاری به شهرداری رسیده، اما وخامت وضعیت به حال خود باقی است. تهویه نامطبوع ایستگاه میرزای شیرازی قطعاً روی تصمیم برخی مسافران برای عدم استفاده از این ایستگاه مؤثر است، خصوصاً بیماران تنفسی که قبلاً در این ایستگاه دچار عارضه شدهاند یا مسافرانی که در روزهای پیشرو دچار عارضه میشوند، اما شمار مسافران ایستگاه آنقدر زیاد است که ممکن است این دسته از مسافران اصلاً به چشم نیایند. رضایت یا نارضایتی شهروندان در استفاده از خدمات شهری یقیناً برای مدیران شهری اهمیت دارد، خصوصاً اینکه خدمات دربرگیری بسیاری داشتهباشد.
در وضعیت موجود و تا زمانی که این معضل به پیامد ناگوارتری منجر نشدهاست، مطلوبتر این است که مدیران مسئول در این حوزه برای رفع معضلی که آگاهانه ایجاد شدهاست، اقدامهای عملی خود را به کار گیرند.