جوان آنلاین: فوتبال اصول خودش را دارد و هر بازیکنی که کیفیت بالاتری دارد، میتواند دستمزد بیشتری نیز دریافت کند، ولی در حقیقت فوتبال ما با همه دنیا متفاوت است و اصلاً چنین مسائلی مدنظر قرار نمیگیرد. بیدروپیکربودن این رشته و غیبت مدیران کارآمد در باشگاهها باعث شده است وضعیت از حالت عادی خارج و قراردادها نجومی شود.ای کاش این اتفاق بیفتد و باشگاهها بیش از پیش باهم در تعامل باشند. در این صورت بازیکنان نمیتوانند هرچقدر خواستند مبلغ قراردادشان را بیرویه افزایش دهند. اگر اینطور باشد و بازیکنی رقمی غیرمعقول درخواست کرد، باشگاه دیگر برای جذب آن بازیکن رقم بالاتر پیشنهاد ندهد. در صورتی که همه باشگاهها دست به دست هم دهند و این تعامل را داشته باشند، قطعاً بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. الان یک تیم میگوید چند میلیارد میدهم و باشگاه دیگر بلافاصله رقم بالاتری اعلام میکند. این رقابت سالم نیست بلکه باعث خرابکردن فوتبال ایران میشود. درحالی که باشگاهها باید با یکدیگر همکاری لازم را داشته باشند تا بازیکن هم نتواند به راحتی بازارگرمی کند. بالابردن دستمزدها به ضرر بسیاری از بازیکنان جوان تمام میشود. بازیکنان بااستعداد زیاد داریم و شاید از دل همینها ستارههای زیادی کشف شوند. باشگاهها باید برای خرید بازیکن برنامه داشته باشند و بازیکنان باکیفیت را مدنظر قرار دهند. همچنین باشگاهها نمیتوانند و نباید بیگدار به آب بزنند و بیحساب و کتاب خرج کنند بلکه باید سقفی را بابت بودجه نقل و انتقالات تعیین کنند. این سقف بودجه ابتدا باید برای پنجشش بازیکن باکیفیت خرج شود و الباقی آن را میتوان صرف خرید و سرمایهگذاری روی بازیکنان جوان کرد. مسابقات یورو ۲۰۲۴ را ببینید. سهم بازیکنان جوان در تیمهای ملی مشخص است، بازیکنان ۱۷، ۱۶ ساله فیکس تیمهای خود هستند و اتفاقاً خوب هم بازی میکنند. ما هم باید از آنها الگو بگیریم، حتی اگر تیممان قهرمان نشود ولی در عوض آیندهنگری کردهایم. تا زمانی که بودجه باشگاهها مشخص نشود، خبری از مدیریت و برنامهریزی نیست. سقف بودجه شامل خرید بازیکن، مربی و عوامل تیم است. باید این مسائل مشخص باشد. همه بازیکنان نمیتوانند انتظار دریافت دستمزد بالا داشته باشند. مهدی طارمی لژیونر فوتبال ایران است و در سطح اول فوتبال دنیا بازی میکند، طبعاً رقم قراردادش بالاست و فوتبالیستهای جوان باید برای رسیدن به این جایگاه انگیزه داشته باشند، منتها در لیگ شرایط برعکس شده است؛ بازیکن باکیفیت از بازیکن بیکیفیت دریافتی کمتری دارد! این رفتارها و تصمیمات غیرحرفهای به فوتبال ایران لطمات زیادی زده است. فساد در فوتبال ایران بسیار زیاد است و دلالان مسبب آن هستند. مدیران ما باید با این فساد مبارزه کنند. این دلالان هستند که فوتبال ایران را به همریختهاند، آنها هستند که با مدیران باشگاهها و رسانهها زدوبند میکنند. اگر جلوی این مسئله گرفته شود، فوتبالمان هم سروسامان خواهد گرفت. تا وقتی سیستم مدیریتی دقیقی در فدراسیون حاکم نشود، دورزدن قوانین از جمله سقف بودجه و قراردادها کار سختی نخواهد بود. بخشی از دستمزدها را به صورت زیرمیزی، ماشین و چیزهای دیگر به دست بازیکن میرسانند. مدیرانی باید سرکار بیایند که به رشد و پیشرفت فوتبال کمک کنند نه رشد هزینهها. درست هزینهکردن یکی از فاکتورهای مهم فوتبال روز دنیاست. مگر فوتبال ما چند بازیکن سطح بالا دارد؟ اکثریت در یک سطح هستند. برخی بازیکنان جوان از بازیکنان اسمی لیگبرتر بهتر هستند، اما دلالان رقم لیگبرتریها را افزایش میدهند و همزمان سود دلالان هم بالاتر میرود. اگر باشگاهها درست مدیریت شوند و پشتوانهسازی خوبی داشته باشند، هیچ وقت به بازیکنی که خیلی بازارگرمی میکند، نیاز پیدا نمیکند. کشور ما پر از استعداد است و هر شهری برویم میتوانیم بازیکن تأثیرگذار پیدا کنیم، ولی کشف آنها نیازمند وقت و سرمایهگذاری است. تجربه ثابت کرده است پول و هزینههنگفت، ضمانتی برای موفقیت تیمها نیست. گلگهر با آن همه ریختوپاش مگر موفق شد؟ یا در گذشته تیم استیلآذین به جایی رسید؟ تجربه تلخ گذشته میتواند الگویی برای مدیران فعلی باشگاهها باشد تا همه چیز را صرف خرید بازیکن نکنند. فصل ۹۰-۹۱ در تیم راهآهن حضور داشتم، سال اول ۲۸ میلیارد برای تیم هزینه شد، اما سال دوم از بازیکنان آکادمی استفاده کردیم و کل هزینه به ۱۴ میلیارد کاهش یافت. آن زمان بازیکنی را با قرارداد ۲ میلیارد تومانی آورده بودند که کلاً نیمکتنشین بود. استفاده از بازیکنان جوان به نفع خیلیها شد. بازیکنانی، چون علی علیپور رشد کردند و بالا آمدند. هزینههای تیم که کاهش یافت، کیفیت تیم بالا رفت. در واقع تیمی که در حال سقوط بود با جوانانش در لیگ باقی ماند. علیپور بعداً با قیمت ۱/۵ میلیون دلار به پرتغال ترانسفر شد. از این دست بازیکنان زیاد داریم ولی متأسفانه مدیران باشگاهها فقط دنبال هزینهکردن هستند.