جوان آنلاین: کانال تلگرامی «مدیریت به زبان ساده» نوشت: یه پدیده جالبی هم داریم به نام سختکوشی آموخته شده (learned industriousness) که میگه فرض کن می‌خوای وزن کم کنی… با خودت عهد می‌کنی به جای تمرکز روی کم کردن وزن، به جاش از امروز به مدت یک ماه فارغ از هر اتفاقی، روزی نیم ساعت میری پیاده‌روی و خیلی جدی این کار رو انجام میدی و بعد از یه مدت متوجه می‌شی این حس ول نکن بودن و تلاشگری که پیدا کردی خودش چقدر جذاب‌تر شده برات.
یا فرض کن می‌خوای زبان بخونی با خودت عهد می‌بندی از امروز به مدت دو هفته روزی دو ساعت جدی باید بخونم و تا دو هفته‌ام پر نشده باید ادامه بدم. بعد از یه مدت در کنار نتایج موجود، متوجه می‌شی این حس پرتلاش بودن و سختکوشی که داری چه حال خوشی داره و حالا که شروع کردم، چرا ادامه ندم!
یا فرض کن می‌خوای پایان‌نامه‌ات رو بنویسی، عهد می‌کنی از امروز فارغ از هر نتیجه‌ای روزی نیم ساعت می‌شینی پای نوشتن و بعد از سه هفته متوجه می‌شی، فارغ از نتیجه اینکه تو اراده کردی نشستی پای کار و داری ادامه میدی چه حال خوشی داره! و تازه داری متوجه می‌شی همچین هم کار سختی نبود!
سختکوشی آموخته شده که نقطه مقابل درماندگی آموخته شده است، اولین بار از سوی آیزنبرگر (Eisenberger) معرفی شد و میگه وقتی به خاطر تلاش‌هاتون تحسین می‌شید، خود پرتلاش بودن می‌شه پاداش کاری که می‌کنید و حس تلاشگری می‌شه چیزی که از اون کار بهتون حس خوب میده و از نتیجه هم جلوتر میفته.
تو بیشتر تلاش می‌کنی، چون تلاش کردن برات جذاب شده. درست مثل ورزشکاری که وزن کم کردن براش رفته کنار از اینکه خیلی سفت و سخت هر روز داره عرق می‌ریزه خیلی حالش خوبه.
