جوان آنلاین: محمد ایمانی، فعال رسانه، در توئیتی نوشت:
نظرسنجی، اگر دقیق و بیطرفانه و مبتنی بر روش‌های علمی باشد، می‌تواند ما را تا حدود زیادی با برخی نگرش‌ها و انگاره‌های جامعه مورد بررسی آشنا کند.
در این میان، معمولا محافل ذی نفع و دارای سوگیری، برای نظر سازی و غلبه دادن ترجیح خود، اقدام به نظرسازی در قالب نظرسنجی می‌کنند.
از نظرسنجی‌های کارشناسی مراکز ذی ربط که بگذریم، نظرسنجی‌های مجازی دارای بالاترین ضریب خطا و احیانا دستکاری است.
اولا گروه‌ها و کانال‌ها معمولا دارای اکثریت همسو هستند و بنابراین مثل هم رای می‌دهند. ثانیا روش‌ها و از جمله رُبات‌هایی هستند که به شکل انبوه، جعل نظر در نظرسنجی‌های مجازی می‌کنند و خرید و فروش می‌شوند.
اما دقیق‌ترین نظرسنجی‌های علمی و دانشگاهی نیز، دارای تاریخ مصرف هستند و حداکثر، بازتاب همان روز نظرسنجی هستند؛ و نمی‌توان به آینده تعمیم داد.
در نظرسنجی‌های انتخاباتی دو دهه اخیر شاهد بوده ایم که نتایج نظرسنجی در چند هفته منتهی به انتخابات، تصویری را ارائه می‌کرده که در هفته یا روز‌های آخر، کم یا زیاد تغییر کرده است.
در انتخابات سال ۱۳۹۲، نظرسنجی اصلاح طلبان در هفته آخر نشان می‌داد محمد رضا عارف ۸ درصد، و حسن روحانی ۱۱ درصد آرا را دارد و حال آن که روحانی، ۵۰/۰۷ آرا را کسب کرد.
در انتخابات سال ۱۳۸۴، اصلاح طلبان چنان از پیروزی مطمئن بودند که چهار نفر، جداگانه نامزد شدند. حتی مرحوم هاشمی در دور اول با ۶٫۱۶ میلیون رای نفر اول شد؛ و احمدی‌نژاد فقط ۵٫۷۱ میلیون رای کسب کرد.
احتمالا اگر آن زمان نظرسنجی دقیقی صورت می‌گرفت، چیزی شبیه همین همین نتیجه را نشان می‌داد. اما در فاصله یک هفته تا دور دوم، در حالی که رای هاشمی به ۱۰٬۰۴۶٬۷۰۱ نفر رسیده بود، رای احمدی نژاد تا ۱۷٬۲۴۸٬۷۸۲ نفر صعود کرد.
انبوه کانال‌های زنجیره‌ای مدعیان اعتدال و اصلاحات، به عنوان یک شگرد تبلیغاتی و با نظرسنجی‌های مجازی (دستکاری شده)، چنین القا می‌کنند که نامزد آن‌ها در اوج است و بالای ۵۰ درصد رای دارد (!) و حال آن که می‌دانند رای او در نظرسنجی‌های واقعی میدانی، در حدود ۱۵ تا ۱۹ درصد قرار دارد.
