همه نگاه‌ها به جام ملت‌هاست و اغلب مدیران فوتبالی نیز چند هفته‌ای است که در قطر حضور دارند. در روز‌هایی که تیم‌ملی بازی حساسی را پیش‌رو دارد، انتشار خبری در خصوص تلاش باشگاه استقلال برای حل یکی از چالش‌های کسب مجوز حرفه‌ای جالب توجه بود.
از آنجایی که تسویه‌حساب‌های مالیاتی در روند صدور مجوز از سوی کنفدراسیون آسیا تأثیرگذار است، آبی‌ها برای حل مشکل مالیاتی ۱۷ساله خود وارد عمل شده‌اند. دیروز محسن شیرزادی، معاون مالی باشگاه استقلال اعلام کرد بدهی ۸/۳۱ میلیارد تومانی سال گذشته آبی‌ها به ۸/۲ میلیارد کاهش یافته است. همچنین طبق توافقات صورت گرفته با سازمان امور مالیاتی بدهی انباشته شده از ۱۷ سال پیش تا سال ۱۴۰۰ از رقم ۲۷۰ میلیارد تومان به ۳۲ میلیارد تومان کاهش یافته است. گفته شده بعد از پرداخت ۲۱ میلیارد قرار است مابقی مبلغ به صورت اقساط پرداخت شود. باشگاه استقلال مدعی است با بارگذاری این مدارک دیگر مشکلی از بابت بدهی مالیاتی در مسیر اخذ مجوز حرفه‌ای وجود نخواهد داشت.
از آنجا که هواداران بار‌ها و بار‌ها وعده‌های الکی شنیده و در نهایت چیزی جز یأس و ناامیدی نصیب‌شان نشده است، صحت و سقم این ادعا بعداً مشخص خواهد شد و باید دید اقساط مورد توافق به‌موقع به حساب سازمان مالیات خواهد نشست یا نه. حتی اگر این ادعا درست باشد و بعداً هیچ حرف و حدیثی در موردش به وجود نیاید، باز هم مشکل استقلال به صورت کامل حل نشده است. فصل گذشته هواداران این تیم منتظر حضورشان در لیگ قهرمانان بودند که در نهایت خبر حذف از آسیا نصیب‌شان شد، آن‌هم به خاطر پرونده شکایت خارجی‌ها. آن زمان هم مدیران وقت باشگاه مدعی بودند تمام پول استراماچونی را پرداخت کرده‌اند، البته بعد از اتمام مهلت قانونی! در نتیجه اصلاً نمی‌توان به یک خبر و ادعا در خصوص حل مشکل مالیاتی دلخوش کرد. به علاوه اینکه مالیات تنها مشکل پیش‌رو نبوده و نیست. همین حالا پنجره نقل و انتقالات آبی‌ها به‌خاطر داشتن شاکی خارجی و عدم پرداخت مطالبات بسته است. پرونده باز در فیفا یکی دیگر از فاکتور‌های صادر نشدن مجوز حرفه‌ای محسوب می‌شود. جدا از همه این مسائل باید حواس‌مان به آن مانع اصلی باشد؛ دولتی بودن مالکیت مشترک سرخابی‌ها.
به‌رغم همه شعار‌های دهان پرکن و مصاحبه‌های مختلف مسئولان ورزشی و غیرورزشی هنوز خبری از خصوصی‌سازی واقعی پرسپولیس و استقلال نشده است. در عالم واقعیت همه می‌دانند این دو باشگاه دولتی هستند و وزارت ورزش متولی آنهاست. به نظر می‌رسد واگذاری اندک سهام سرخابی‌ها نیز بیشتر بابت خالی نبودن عریضه بوده تا عزم راسخ مسئولان برای خصوصی‌سازی دو باشگاه.
البته این فقط مشکل آبی و قرمز نیست و دیگر باشگاه‌های لیگ برتری فوتبالمان هم اوضاع خوبی ندارند. مجوز حرفه‌ای چیزی نیست که یک شبه بتوان آن را به دست آورد و دیگر باشگاه‌های آسیایی هم برای گرفتن آن از هر نظر تلاش می‌کنند. ای‌اف‌سی برای ارتقای فوتبال قاره‌کهن و جا نماندن از یوفا، قوانین سفت و سختی وضع کرده است و در چند سال گذشته نیز ثابت کرده دیگر مثل قبل زیر بار هر مدرک جعلی و غیرواقعی نمی‌رود. برخورد قاطع آسیایی‌ها در حذف باشگاه‌های ایرانی و دیگر کشور‌های قاره از لیگ قهرمانان نشان می‌دهد آن‌ها از مواضع خود کوتاه نخواهند آمد، مگر اینکه باشگاه‌ها واقعاً فاکتور‌های کسب مجوز حرفه‌ای را داشته باشند. بی‌خیالی مدیران و مسئولان امری نگران‌کننده است و ثابت می‌کند هنوز از گذشته و برخورد‌های انضباطی قبلی درس عبرت نگرفته و نخواهیم گرفت. استقلال یا هر باشگاه دیگری که قصد ادامه فعالیت در سطح آسیا را دارد باید برای گرفتن مجوز آسیایی عزمی جدی داشته باشد و نواقصش را برطرف کند، وگرنه خبری از ارفاق و دلسوزی ای‌اف‌سی نخواهد بود.
