ازدحام غیرقابل باور، خرابی‌های متعدد واگن‌ها و به دنبال آن سردرگمی و معطل شدن مسافران و کمبود تعداد واگن و قطار نسبت به جمعیت حاضر از مشکلات جدی شهروندان در جابه‌جایی‌های روزانه خود در مترو است. تعداد مسافران در پیک ساعت‌های کاری به اوج خود می‌رسد و اگر در این بین مشکلی به وجود بیاید، وضعیت غیرقابل تحملی رقم می‌خورد.
خانم حیدری یکی از شهروندانی است که هر روز با اتوبوس و مترو سفر می‌کند و در این خصوص گلایه زیادی دارد. او می‌گوید: «اتوبوس‌هایی که در میدان آرژانتین مسافر سوار می‌کنند، عمدتاً از رده خارج شده‌اند و سفر با آن‌ها سختی‌های زیادی دارد. در این اتوبوس‌ها وسیله سرمایشی و گرمایشی برای تابستان و زمستان وجود ندارد و در برخی از آن‌ها میله‌ای که مسافران ایستاده باید آن را بگیرند تا تعادل‌شان را حفظ کنند هم وجود ندارد، به همین دلیل با هر ترمزی که راننده می‌گیرد، جمعیتی که داخل اتوبوس ایستاده‌اند، به یک جهت هل داده می‌شوند و موجب کلافگی و گاهی اوقات آسیب به مسافران می‌شود.»
او درباره شلوغی مترو در پیک ورود مسافر می‌گوید: «گاهی ازدحام جمعیت در واگن مترو به قدری زیاد می‌شود که به سختی نفس می‌کشم. برخی از مسافران گلایه می‌کنند که چندین قطار آمده است و نتوانسته‌اند سوار شوند، به همین دلیل هر طور که شده خودشان را در داخل واگن جا می‌کنند. در صورتی که اگر در ساعات اوج تردد، قطار‌های بیشتری با فاصله زمانی کمتر به ایستگاه فرستاده شود، مسافران مجبور نیستند به صورت فشرده سوار مترو شوند.»
خانم قربانی هم یکی دیگر از شهروندانی است که از اتوبوس‌های شهری و ون‌تاکسی‌های تهران استفاده می‌کند. او نیز در رابطه با سختی‌های سفر با وسایل حمل‌ونقل عمومی می‌گوید: «سفر با ون‌تاکسی‌های قدیمی و فرسوده بسیار مشکل است چراکه نوع ساخت این ون‌ها مناسب سوار و پیاده شدن مسافران نیست و بدتر اینکه این وسیله نقلیه عمومی به قدری فرسوده شده است که نشستن روی صندلی‌های آن به ستون فقرات مسافران آسیب می‌زند.»
او از شلوغی بیش از حد اتوبوس‌های بیآرتی خط تجریش- راه‌آهن نیز انتقاد می‌کند و می‌گوید: «در ایستگاه بیآرتی تجریش، نشستن روی صندلی آرزوی هر مسافر است. صف طولانی در این ایستگاه باعث می‌شود که سه الی چهار اتوبوس بیاید و به صورت متراکم مسافر سوار کند و بعد از آن شاید نوبت به مسافران جدید برسد.»
خانم قربانی که مادر یک کودک چهار ساله است، اظهار می‌دارد: «وسایل حمل‌ونقل عمومی اصلاً مناسب حضور کودکان نیست، هیچ جایی برای نشستن کودک وجود ندارد و حتی دستگیره‌ای هم نیست که کودک آن را بگیرد و بتواند تعادلش را حفظ کند.»
امید است با افزایش چشمگیر بودجه حمل‌ونقل عمومی تهران وضعیت مترو، اتوبوس و تاکسی‌های پایتخت بهبود یابد و با تلاش‌های مسئولانه مدیران شهری، شهروندان بتوانند ارتقای کیفیت استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی را ببینند و به بهتر شدن وضعیت آن امیدوار شوند.
