سرویس بین الملل جوان آنلاین: جنگ در اوکراین ادامه دارد و برخی تحلیل‌گران معتقدند این بحران می‌تواند تا ماه‌ها یا سال‌ها ادامه پیدا کند؛ جنگی که نگاه جامعه اوکراینی و سیاستمداران آن را به غرب تغییر داده است. روز گذشته سرگئی بوردیلیاک سفیر کشور اوکراین در تهران به تسنیم گفت: «درحال حاضر هم روشنفکران و هم سیاستمداران اوکراینی و نیز افراد و اشخاص دیگر معتقدند که از بین بردن ظرفیت‌های نظامی و هسته‌ای یک اشتباه بزرگ بود.» او ادامه داد: «در سال ۱۹۹۶ اوکراین یک کشور خیلی جوان و نحیف بود. این قرارداد در زمانی که اوکراین یک کشور جوان بود بسته شد که قرار بود طی آن، در برابر تحویل تسلیحات نظامی اوکراین، ضمانت‌های امنیتی داده شود و اتفاقا یکی از امضاکنندگان آن قرارداد (قرارداد بوداپست) همین روسیه است. ما آن زمان نمی‌توانستیم تصور کنیم که یک کشور ضمانت کننده بخواهد یک چنین تهاجمی را علیه کشورمان انجام بدهد.» بوردیلیاک در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت: «کشور‌های غربی و ناتو آماده پیوستن اوکراین نیستند. ما باید یک نمونه‌ای مثل ایران در اروپای شرقی را انتخاب کنیم که ارتش خودش را داشته باشد و از آن پشتیبانی و حمایت کند. روی آن سرمایه گذاری کند و تسلیحاتش را خودش تولید کند و توسعه دهد.»
پیش‌تر نیز رئیس جمهوری اوکراین در سخنانی در پارلمان فنلاند از واگذار کردن زرادخانه هسته‌ای کشورش اظهار پشیمانی کرد.
ماجرای خلع سلاح اوکراین چه بود؟
شاید کمتر کسی به یاد آورد که اوکراین پس از استقلال از شوروی سابق، سومین قدرت اتمی بزرگ دنیا بود! روزنامه نیویورک تایمز آمریکا با انتشار گزارشی در این باره نوشته است: «هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید، اوکراین که در آن زمان با دارا بودن ۵ هزار کلاهک اتمی سومین قدرت اتمی دنیا پس از آمریکا و روسیه بود، سلاح‌های اتمی را در ازای تضمین‌های امنیتی روسیه، ایالات متحده و سایر کشور‌ها برای امحا به روسیه تحویل داد؛ در حالی که ۳۰ سال بعد به دلیل ضعف قدرت نظامی در معرض حمله نظامی روسیه قرار گرفته است».
انبار‌های سلاح‌های هسته‌ای اوکراین شامل ۱۳۰ موشک بالستیک قاره پیما با برد بین ۵ تا ۱۰ هزار کیلومتر بود که هر موشک دارای ۱۰ کلاهک هسته‌ای بود که تا کنون در سطح مو شک‌های بالستیک بی نظیر است. در مجموع ۱۷۰۰ کلاهک هسته‌ای در خاک اوکراین وجود داشت. علاوه بر این، اوکراین دارای ۳۳ بمب افکن دورپرواز بود. اما در سال ۱۳۷۳، اوکراین با امضای معاهده "بوداپست" به همراه آمریکا، انگلیس و روسیه، متعهد شد که کلیه سلاح‌های هسته‌ای خود را تحویل دهد و در مقابل آمریکا و انگلیس تعهد کردند که از امنیت و تمامیت ارضی اوکراین درمقابل هرگونه تجاوز خارجی حمایت کنند. اوکراین به این تعهد خود به طور کامل عمل کرد، اما از آن به بعد به یک کشور حاشیه‌ای و آسیب پذیر تبدیل شد.
به هر ترتیب حدود ۳۰ سال پیش اوکراینی‌ها تقریباً به شکل خود خواسته سلاح‌های هسته‌ای شان را تحویل دادند و اکنون پشیمانند. بسیاری از مردم و سیاستمداران کنونی اوکراین خلع سلاح هسته‌ای این کشور را اشتباهی بزرگ می‌دانند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران، اقتدار نیرو‌های مسلح را با وعده‌های پوشالی معاوضه نکرده و بحث موشکی را به مذاکرات هسته‌ای گره نزده است. امروز جنگ اوکراین ثابت می‌کند که قدرت دفاعی قابل معامله نیست و ما راهمان را درست رفته‌ایم که باید به آن افتخار کنیم.
