کنجکاو شدم که رسانه‌های آمریکایی چگونه این واقعه را پوشش داده‌اند. سری به پرمخاطب‌ترین #مطبوعات_آمریکا زدم (یو.اس.ای.تودی، نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست، وال‌استریت، لوس‌آنجلس‌تایمز) و تیترها و تصاویرشان را از این رویداد بررسی کردم و به چند نتیجه رسیدم:
اولاً فاجعه‌ای با این شدت لزوماً خبر اول این رسانه‌ها نیست و همه توان رسانه صرف پرداختن به این موضوع و به تبع آن درگیر کردن مخاطب با حادثه نشده است.
ثانیاً اظهار نظر مقامات محلی برجسته شده و تلاش شده به حل کردن مسئله و کم کردن تبعات آن کمک شود.
ثالثاً مطلقاً تصاویر دلخراش مثل اجساد قربانیان یا لاشه حیوانات و حتی شیون‌های شدید یا مطالبی برای ناامید کردن مردم دیده نمی‌شود.
رابعاً علاوه بر پوشش خبری خسارت‌های حادثه، به ابعاد دیگر آن بویژه خبرهایی که می‌تواند از تلخی ماجرا کم کند، نیز پرداخته شده است مثلاَ در تصاویر منتشره موارد زیر به چشم می‌خورد:
یک آتش‌نشان در حال نجات چند گربه
کمک مامور امداد به سالمندان
آتش‌نشان در حال خاموش کردن آتش
پرچم برافراشته آمریکا
خطرپذیری ماموران آتش‌نشانی در حادثه
حضور نیروهای پلیس در محل حادثه و کمک آنها به مردم
ماشین آتش‌نشانی در حال حرکت و ارائه خدمات
حضور سگهای مخصوص برای کمک
استفاده از هلی‌کوپتر و... برای خاموش کردن آتش
.jpeg)
آنها در شدیدترین حوادث هم تصویری جهنمی از میهن خود منعکس نمی‌کنند و در عوض ما برای جهنم نشان دادن کشورمان و تحقیر و تمسخر توان داخل مسابقه می‌گذاریم. یادمان نرفته که بخش اعظم تصاویر منتشره از زلزله، شیون و ناله و سرما و عدم رسیدگی و خرابی و بی‌توجهی و اجساد جان‌‍باختگان بود. بی‌تردید غرق کردن مخاطب در پیام‌های منفی عواقب جبران‌ناپذیری درپی خواهد داشت.
باور کنیم که نه آنجا بهشت است و نه اینجا جهنم.
در ادامه بخشی از این تصاویر منتشر شده را می بینید:
.jpeg)
منبع: جهان‌نیوز
