نویسنده: سعيد احمديان
زودتر از آنچه تصور مي‌شد باشگاه‌هاي ليگ برتري براي فصل آينده دست به کار شده‌اند و چند روز پس از پايان ليگ با بازيکنان مورد نظرشان وارد مذاکره شده‌اند. خبر مي‌رسد پرسپوليسي‌ها در اين بين پيشتاز هستند و ديروز که با دو بازيکن جديد قرارداد بسته‌اند تا فصل نقل و انتقالات زودتر از موعدي که سازمان ليگ اعلام کرده، آغاز شود و تيم‌ها براي فصل آينده به دنبال بازيکنان مورد نظرشان بروند. با شروع فصل جابه‌جايي بازيکنان و تجربه فصل‌هاي گذشته، به نظر مي‌رسد هم باشگاه‌ها و هم فدراسيون بايد تدابير ويژه‌اي را براي جلوگيري از انباشت بدهي و همچنين اضافه شدن به پرونده‌هاي تيم‌هاي ايراني در فيفا، در نظر بگيرند. بديهي است که در سال‌هاي اخير به‌رغم افزايش بي‌ضابطه رقم قراردادهاي فوتباليست‌ها، حساسيت و نظارتي روي قراردادها وجود نداشته و همين مسئله سبب شده تا فوتبال کشورمان با توجه به گردش نزديک به هزار ميلياردي در طول فصل، محلي براي سوءاستفاده از بيت‌المال و فساد گسترده اقتصادي شود.
در اين شرايط، جلوگيري از ادامه اين وضعيت اراده مسئولان فوتبال کشور از باشگاه‌ها گرفته تا فدراسيون را مي‌طلبد، موضوعي که متأسفانه در فصل‌هاي اخير از سوي کمتر باشگاهي مشاهده شده و سبب شده تا فوتبال به محلي امن براي حيف و ميل بودجه‌هاي چندده ميلياردي باشگاه‌ها از سوي بخشي از جامعه فوتبال تبديل شود، طوري که حتي مجلس هم دو سال پيش با تحقيق و تفحص در فوتبال و تشکيل پرونده فساد در فوتبال نسبت به سوءاستفاده‌هايي که در فوتبال ايران از بيت‌المال مي‌شود، واکنش نشان داد، البته اين پرونده همان‌طور که پيش‌بيني مي‌شد به سرانجام نرسيد و فشار مافياي فوتبال و همچنين عدم اراده برخورد با متخلفان، پرونده فساد در فوتبال را بايگاني کرد.
حال با توجه به آغاز فصل نقل و انتقالات و آغاز برنامه تيم‌ها براي جذب بازيکنان، بار ديگر به‌طور حتم فوتبال کشور شاهد پيشنهادهاي نجومي باشگاه‌هاي متمول به بازيکنان مورد نظرشان خواهد بود و رسانه‌هاي پر خواهد شد، از مبالغ ميلياردي که مديران باشگاه‌ها مطرح خواهند کرد تا در رقابت با تيم‌هاي ديگر بتوانند موفق‌تر باشد و بازيکن بزرگ‌تري را به تيم‌شان بياورند. مانند فصل نقل و انتقالات فصل پيش که باشگاه استقلال که آن روزها بهرام افشارزاده را به عنوان مديرعامل بالا سرش مي‌ديد با مبالغ هنگفت و خارج از عرفي با بازيکنان مورد نظر عليرضا منصوريان قرارداد بست، به عنوان نمونه با بازيکني که فصل قبل از آن قرارداد 150 ميليوني داشت، قرارداد 900 ميليوني بسته شد و بازيکني که در طول فصل نيمکت‌نشين بود قرارداد يک ميليارد و 150 ميليوني بسته شد. گشاده‌دستي‌هاي افشارزاده سبب شد تا محمود گودرزي وزير وقت ورزش به شدت به اين مسئله واکنش نشان دهد و مديرعامل استقلال را به حيف و ميل بيت‌المال متهم کند.
اين قراردادهاي بي‌ضابطه مختص استقلال نبود و در ساير تيم‌هاي ليگ برتري و باشگاه‌هايي که دسترسي بيشتري به بودجه‌هاي دولتي دارند، هم موارد متعددي از قراردادهاي چند ميلياردي و خارج از چارچوب ديده مي‌شود که در غياب نهادهاي نظارتي و بازرسي امضا شده و سبب شده تا تعهدي بر گردن دولت و بيت‌المال از باب پرداخت اين قراردادها بيفتد. برخي قرارداد هم در شرايطي بسته مي‌شود که به صورت کامل پرداخت نمي‌شود تا بدهي روي بدهي براي باشگاه گذاشته شود، معضلي که درباره بازيکنان خارجي به شکايت آنها به فيفا و محروميت باشگاه‌هاي ايراني از جذب بازيکن ختم مي‌شود.
در اين شرايط ضروري به نظر مي‌رسد که با توجه به آغاز فصل نقل و انتقالات، نهادهاي بازرسي و قضايي نظارتي بيشتري روي قراردادهايي که بسته مي‌شود، داشته باشند و اجازه ندهند قراردادهاي خارج از عرف و بدون پشتوانه با بازيکنان بسته شود، قراردادهايي که علاوه بر حيف و ميل بيت‌المال، در صورت عدم پرداخت کامل مي‌تواند هم باشگاه و هم فوتبال ايران را با چالش‌هاي بين‌المللي و محروميت روبه‌رو کند. علاوه بر اين، وزارت ورزش و همچنين مالکان تيم‌هاي ليگ برتري هم بايد نسبت به هزينه‌کرد در فصل نقل و انتقالات بر اساس بودجه‌اي که دارند، حساس باشند و اجازه داده نشود تا قراردادي بي‌ضابطه که پرداخت آن خارج از توان باشگاه است، با بازيکني بسته شود، قراردادي که در ادامه مي‌تواند دردسرآفرين شود، مانند امروز که پرسپوليس، استقلال و تراکتور به خاطر شکايت بازيکنان خارجي با پرونده‌هاي زيادي در فيفا روبه‌رو هستند و در صورت عدم پرداخت مطالبات تاوان سنگيني خواهند داد. اين تاوان نتيجه عدم نظارت و عدم حساسيت مديران باشگاه‌ها و فدراسيون روي رقم قراردادهايي است که از بيت‌المال هزينه مي‌شود و بدون توجه به ارزش واقعي يک بازيکن، صفرهاي قراردادها بيشتر و بيشتر مي‌شود، چالشي که سود آن در جيب دلالان و برخي مربيان، بازيکنان و مديران ريخته مي‌شود و دود آن به چشم فوتبال مي‌رود!
