نویسنده: دنيا حيدري
بعد از افشين قطبي كه موفق شد به‌رغم كسر شش‌امتياز در ليگ هفتم پرسپوليس را به عنوان قهرماني برساند، اين تيم ديگر موفق به تكرار اين عنوان نشده بود تا اينكه بازگشت برانكو بعد از 9 سال به ايران، سومين قهرماني سرخپوشان در ليگ‌برتر را رقم زد. قهرماني كه به‌زعم بسياري ثبات مديريت و نيمكت پرسپوليس دليل اصلي آن بود. نه روزي كه طاهري به عنوان مسئول امور اجرايي پرسپوليس معرفي شد كسي تصور قهرماني اين تيم را بعد از سال‌ها مي‌كرد و نه روزي كه پرفسور بعد از سال‌ها به ايران توقع چنين موفقيتي مي‌رفت. اما ثبات صندلي مديريتي باشگاه و نيمكت سرخپوشان بعد از يك نايب قهرماني ديگر، سومين قهرماني اين تيم در ليگ برتر را رقم زد. آنهم سه هفته قبل از پايان شانزدهمين دوره ليگ برتر ايران.
ثبات مديريت
سياسي، مديرعامل وقت پرسپوليس كه بازداشت شد، كمتر كسي به تغييرات مي‌انديشيد. اينطور به نظر مي‌رسيد كه او بازمي‌گردد و پرسپوليس با تمام قوا به ليگ قهرمانان مي‌رود. اما اين اتفاق رخ نداد و بعد از مدتي كش مكش، اول دي‌ماه 93، علي‌اكبر طاهري كه به عنوان نايب رئيس هيئت مديره فعاليت مي‌كرد، عهده‌دار امور اجرايي باشگاه شد. اين يك انتخاب موقت بود براي پايان دادن به بلاتكليفي‌ها تا هيئت مديره تصميمي براي سرپرستي باشگاه بگيرد تا زمان مشخص شدن وضعيت مديرعاملي كه 15آذر به شعبه دوم دادسراي فرهنگ و رسانه (شعبه ويژه جرائم ورزشي) رفت و بازداشت موقت شد. اما سياسي هرگز ديگر نتوانست پشت صندلي مديريت باشگاه پرسپوليس بنشيند و طاهري اين بار خرداد 94 بود كه به عنوان سرپرست موقت معرفي شد. سرپرستي كه البته بارها گفته شد بركنار مي‌شود اما به عنوان مديرعامل باشگاه پرسپوليس معرفي شود. طاهري پس از رويانيان، رحيمي و سياسي، چهارمين مديرعامل پرسپوليس در دو سال اخير بود كه البته عملكردي بهتر از آنها داشت و توانست در مدت زمان حضورش در پرسپوليس با اين تيم به يك نايب قهرماني و يك قهرماني دست‌يابد، اگر رتبه هشتمي سال اول حضورش در اين تيم را به پاي او ننويسيم. ثباتي كه پرسپوليس را بعد از سال‌ها به سرانجام و جام قهرماني رساند تا نقش يك مديرعامل كم‌حاشيه كه كمتر علاقه‌اي به صحبت كردن دارد در موفقيتي بزرگ مشخص شود.
وعده‌اي كه محقق شد
ثبات مديريت، اما تنها عامل موفقيت پرسپوليس طي دو‌سال گذشته نبود. بلكه ثبات روي نيمكت اين تيم نيز عامل بسيار مهمي بود. پرسپوليس در ۱۰ سال ۱۳ بار سرمربي خود را تغيير داده بود، اما سرانجام با برانكو توانست به آنچه كه مي‌خواهد دست يابد. مربي كه دو‌سال و نيم است هدايت اين تيم را به عهده دارد و سال گذشته نيز شايد اگر اندكي خوش‌شانس بود، قهرماني را از دست نمي‌داد. درخشان كه بعد از دايي روي نيمكت پرسپوليس نشسته بود، سرانجام خودش به دليل نتايج ضعيفي كه كسب كرده بود، درحالي كه اين تيم حاضر با هفت برد، هفت تساوي و ۱۰ باخت در رده نهم جدول ليگ برتر قرار داشت، استعفا داد. قرار بود عبدي به عنوان مربي موقت جاي او را بگيرد، اما سرانجام 17 فروردين 94، برانكو، سرمربي تيم ملي ايران در سال 2006، بعد از 9 سال به عنوان سرمربي پرسپوليس به ايران برگشت. تيمي كه در سال اول حضور برانكو ليگ را با رتبه هشتم جدول به پايان برد، اما موفقيت‌هايش از ليگ پانزدهم آغاز شد. ليگي كه مي‌رفت پرسپوليس را بعد از سال‌ها به عنوان قهرماني برساند، اما بدشانسي‌هاي اين تيم در گلزني بار ديگر سرخپوشان را ناكام گذاشت. با شروع ليگ شانزدهم، برانكو از همان ابتدا وعده قهرماني داد. وعده‌اي كه سرانجام هم محقق شد. آنهم قبل از پايان ليگ.
آمار موفقيت
پرسپوليس برانكو سال گذشته درحالي قهرماني را به استقلالي‌هاي خوزستان واگذار كرد كه با صدرنشين در امتياز 57 برابر بود. اين تيم 16 برد، 9 مساوي و 5 باخت از مجموع 30 بازي كسب كرده بود. 50گل زده و 32 گل خورده بود، اما باتوجه به اينكه تقاضل گل شاگردان ويسي 19 بود و تفاضل پرسپوليس 17، قهرماني به آبي‌پوشان خوزستاني رسيد كه به واسطه داشتن يكي از بهترين گلرهاي ليگ و دريافت تنها 14 گل خورده، ثابت كردند هيچ قهرماني بدون داشتن يك دروازه‌بان مطمئن ميسر نمي‌شود. مسئله‌اي كه براي سرخپوشان در ليگ شانزدهم تجربه شد تا با استفاده از بيرانوند، آمار خود را ارتقا دهند. به طوري كه در هفته بيست و هفتم، تيمي كه هفته‌هاي متمادي صدرنشين بود، با 19برد، پنج مساوي و تنها سه باخت، 62 امتيازي و قهرمان شد.
مبارزه با حاشيه‌ها
پرسپوليس كه طي دو سال گذشته به واسطه بازي‌هاي خوب و نتايج قابل قبول تماشاگران زيادي را به ورزشگاه كشانده بود، اما هواداران اين تيم امسال كادر فني را بارها با اصرار‌هاي خود تحت فشار قرار دادند. نيمكت پرسپوليس اگر چه ستاره‌هاي زيادي را در خود جاي نداده بود، اما اصرار تماشاگران، مديريت و اسپانسر به استفاده از يكي، دو بازيكن در مقاطعي اين تيم را با چالش مواجه كرد. چالشي كه البته برانكو سرانجام قاطعانه برابر آن ايستاد و با كشيدن دندان پوسيده، نظم را بار ديگر به تيمش بازگرداند تا محكم‌تر در مسير موفقيت گام بردارد .
