جوان آنلاین: قطعی برق و مشکلات تامین سوخت نیروگاه‌ها در روز‌های اخیر مجددا موضوع استفاده از ظرفیت انرژی خورشیدی را به موضوعی داغ تبدیل کرده است. عباس علی آبادی، وزیر نیرو به تازگی در گفتگویی از افزایش بیش‌از چهار هزار مگاواتی ظرفیت نیروگاه‌های خورشیدی تا پایان سال آینده با همکاری بخش خصوصی خبر داده که اگرچه در صورت تحقق کامل اقدامی مثبت است، اما میزان آن با توجه به ظرفیت‌های عظیم کشور بسیار بسیار ناکافی است و بیم آن می‌رود که با کاهش تب و تاب قطعی برق این موضوع مجددا مورد کم توجهی قرار گیرد.
بر اساس اطلاعات ناسا ایران کشوری است که به دلیل سطح بالای تابش خورشید اصلا نیازی به نیروگاه‌های سوخت فسیلی ندارد. از طرف دیگر به ازای تولید هر مگاوات برق پاک ۱۸ تا ۳۰ نفر مشغول به کار می‌شوند.
یکی از ظرفیت‌های ایران در زمینه تامین انرژی خورشیدی به کویر دشت لوت باز می‌گردد. کویر دشت لوت در جنوب شرقی ایران قرار گرفته و بخش‌های مختلف آن در کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی واقع شده و در بخش‌هایی ازسال ۲۰۰۴ بالاترین دما روی کره زمین در آن ثبت شده است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده در طول سال دمای بعضی از قسمت‌های این کویر به ۸۱ درجه سانتی گراد می‌رسد. کویر لوت ۵۰ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد. در قسمت‌های بسیار زیادی از ایران انرژی تابشی خورشید بسیار بالاتر از میانگین بین المللی است و در برخی نقاط بالاتر از ۷ تا ۸ کیلووات ساعت در متر مربع اندازه گیری شده ولی به طور میانگین انرژی تابشی خورشیدی سرزمین ایران حدود ۴.۵ کیلو وات ساعت بر متر مربع است.
از طرفی ایران ۳۰۰ روز آفتابی در طول سال دارد واین‌ها به این نتیجه می‌رساند که در صورت پوشش کامل کویر لوت نیروگاهی با ظرفیت ۱.۵ مگاوات احداث کرد. در صورتی که فقط یک درصد از مساحت صحرا‌های ایران را نیروگاه خورشیدی احداث کنیم می‌توانیم ۵ برابر نیاز برق ایران برق تولید کنیم و اگر ۵ درصد مساحت کویر لوت را پنل خورشیدی بزنیم می‌شود کل برق ایران و بخش‌هایی از خاورمیانه را نیز تامین کرد.
اما در واقعیت چه اتفاقی می‌افتد؟ ایران حدود ۹۳ درصد برق تولیدی را از سوخت‌های فسیلی، ۶ درصد از برق آبی و زیر ۲ درصد را از منابعی همانند خورشید، باد و انرژی هسته‌ای به دست می‌آورد. این در حالی است که این رقم در درنیا ۲۸ تا ۳۰ درصد است.
آژانس بین المللی اعلام کرده که ایران در سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۸۲ میلیاد دلار یارانه پرداخت کرده که معادل یک دهم یارانه‌های پرداختی در جهان است. در واقع ایران بزرگترین کشور یارانه دهنده در جهان برای مصرف سوخت‌های فسیلی است.
در شرایطی که برخی کشور‌های همسایه به دلیل کمبود جا به پنل‌های خورشیدی شناور روی آب رو آورده اند از دست دادن فرصت‌ها و ظرفیت‌های این چنینی در کشور جای تاسف بیشتری دارد. به طور حتم اگر اراده‌ای جدی باشد می‌توان با برداشتن موانع زمینه فراهم کردن تجهیزات خورشیدی را فراهم کرد تا علاوه بر استفاده از ظرفیت عظیم انرژی خورشیدی برای مصرف داخل به ارزآوری کشور نیز کمک کرد.
