فرآیند دشوار و پیچیده حفظ، نگهداری و عرضه مواد تصویری - شنیداری و همچنین اهمیت توسعه و گسترش یک آرشیو ملی برای سینما سبب شد تا از سال‌ها پیش طراحی و ساخت بنای جدید و مجهز برای فیلمخانه ملی ایران به امری ضروری تبدیل شود. بنایی که عملیات طراحی و ساخت و ساز آن از سال ۱۳۷۱ آغاز شده ولی به دلایل متعدد یا شاید کم‌توجهی برخی به حفظ میراث گذشتگان یا کم اهمیت دانستن فیلم به عنوان میراث و سند تاریخی و البته تنگنا‌های اقتصادی و عدم تخصیص بودجه کافی، آنچنان به کندی پیش رفت که هیچ کدام از دولت‌های پیشین، موفق به تکمیل، تجهیز و افتتاح آن نشدند.
وعده‌ها و دستورات وزیر محترم و رئیس سازمان نسبت به تکمیل و توسعه این بنای ملی بسیار دلگرم‌کننده بوده‌است.
مجموعه اقدامات انجام‌شده در فیلمخانه ملی در دولت سیزدهم رضایت‌بخش بوده‌است و نه‌تن‌ها اعتباری که به منظور تکمیل عملیات ساخت و ساز وعده داده شده‌بود به فیلمخانه اختصاص یافته، بلکه این روند نیز، افزایش داشته است تا عملیات ساخت وساز و تکمیل بنا با سرعتی بیشتر تداوم داشته‌باشد. اقدامات مهمی در خصوص رفع نقص و تکمیل عملیات عمرانی ساختمان فیلمخانه انجام شده‌است. مرکزی که چند دهه گذشته کار خود را با ۱۶۰حلقه فیلم و در فضایی بسیار کوچک شروع کرده‌بود، امروز به گنجینه عظیمی برای سینمای ایران تبدیل‌شده و بیش از ۴۰هزار فیلم و بالغ بر ۸۰ هزار قطعه نگاتیو، عکس، اسلاید و صدای ۱۶میلی‌متری و ۳۵ میلی‌متری و نوار ربع اینچ در آن نگهداری می‌شود. طی یک دهه اخیر بیش از ۸۰۰ عنوان فیلم دیجیتال در آن ذخیره شده و روند مرمت آثار کلاسیک و ماندگار همچنان ادامه دارد.
با رویکرد دولت سیزدهم و با حمایت شخص رئیس سازمان سینمایی روند تکمیل، توسعه و ارتقای تجهیزات و فضای عمومی ساختمان فیلمخانه با سرعت و جدیت بیشتری پیش رفته است که به امید خدا در آینده‌ای نزدیک، این مرکز با مجموعه‌ها و ظرفیت‌های جدید آن رونمایی و افتتاح خواهد شد.
در این دوره اقدام برای ارتقا و روزآمدسازی آرشیو و لابراتوار دیجیتال فیلمخانه آغاز شده و با توجه به اینکه وظیفه فیلمخانه ملی ایران حفظ و نگهداری تولیدات سینمای ایران است و محصولات این سینما در سال‌های اخیر به شیوه دیجیتال تولیدشده و نمایش فیلم‌ها از آنالوگ به دیجیتال تغییر یافته، امکانات و تجهیزات ذخیره‌سازی فیلم‌ها به شیوه دیجیتال در فیلمخانه فراهم شده‌است.
