جوان آنلاین: فوتبال ایران این روز‌ها به واسطه زیاده‌خواهی بازیکنان و عدم توانایی مدیران نالایق جهت مخالفت با درخواست‌های نجومی به منجلاب کشیده شده، اما تنها اقدام مثبت فدراسیون برگزاری جلسه برای بررسی اوضاع است و بس!
تکاپوی نقل و انتقالات که قبل از پایان فصل گذشته در خفا آغاز شده بود، درست بعد از به صدا در آمدن سوت پایان لیگ بیست‌وسوم شروع شد، خیلی قبل‌تر از آغاز رسمی و قانونی فصل نقل و انتقالات (هفتم تیرماه). البته این داستان تازه‌ای نبود و همواره تیم‌ها با همین دست‌فرمان پیش می‌روند و مذاکراتشان را برای جذب نفرات مدنظر از هفته‌های پایانی لیگ آغاز می‌کنند. همین مسئله اهمیت تصمیم‌گیری سریع فدراسیون فوتبال برای کنترل فصل مکاره نقل و انتقالات را به رخ می‌کشد، اما چه انتظاری می‌توان از فدراسیونی داشت که از یک‌سو نایب‌رئیس آن (منصور قنبرزاده) که اتفاقاً رئیس کارگروه نظارت بر قراردادها نیز هست، رسماً خود را به ندیدن، نشنیدن و ندانستن می‌زند: «جزئیات پیشنهاد‌های مطرح شده را نمی‌دانم، اما شاید این قراردادها دو ساله باشد که در این صورت رقم اعلام شده به ۲۰ الی ۳۰ میلیارد تومان می‌رسد! پس بهتر است زیاد این قبیل اخبار را جدی نگیرید.» از سوی دیگر، رئیس آن (تاج)، درست ۱۰ روز بعد از آغاز رسمی فصل نقل و انتقالات، تازه با ارسال نامه به نایب‌رئیس فدراسیون و رئیس کارگروه نظارت بر قراردادها، خواستار برگزاری جلسه‌ای فوری برای بررسی و جلوگیری از تخلفات احتمالی در این زمینه می‌شود! حال آنکه اگر به راستی قصدی برای نظارت بر قراردادها و کنترل آن داشت باید خیلی قبل‌تر از تکاپوی تیم‌ها برای نقل و انتقالات، احکامی در این زمینه صادر می‌کرد، نه وقتی با درخواست‌های ۶۰، ۷۰ میلیارد تومانی دیگر کار از کار گذشته و آقایان از روز‌ها و هفته‌ها قبل‌تر از آنکه تاج به صرافت برگزاری جلسه جهت نظارت و مقابله با قرارداد‌های نجومی بیفتد، توافقات و بازارگرمی‌های خود را مطرح کردند!
صبح روز دوشنبه و درست زمانی که تخم لق قرارداد‌های چند‌ده میلیاردی در دهان بازیکنان، مربیان و مدیران نالایق فوتبال ایران شکسته، آقایان در فدراسیون فوتبال به بهانه انتشار اخباری مبنی بر عدم سقف قرارداد در باشگاه‌های لیگ برتر، جلسه‌ای با وعده ساماندهی به آشفتگی نقل و انتقالات برگزار کردند، اما باز هم به جای اتخاذ تصمیمی جدی جهت مقابله با ارقام‌سرسام آوری که این روز‌ها مطرح می‌شود، به این جمع‌بندی رسیدند که لازم است با هماهنگی و مشورت نهاد‌های ذی‌ربط جهت کنترل این امر جلساتی با مدیران باشگاه‌ها برای تذکرات نهایی به منظور پیشگیری از عواقب این تخلفات برگزار شود، یعنی حتی بعد از گذشتن کار از کار هم فدراسیون هیچ قدم مثبتی برای مقابله با تاخت‌وتاز مدیران نالایق و فوتبالیست‌های زیاده‌خواه در فصل مکاره نقل و انتقالات برنمی‌دارد و باز هم توپ را به زمین دیگران می‌اندازد.
البته فدراسیون عادت به این نوع مواجهه با مشکلات دارد. در خصوص همین افشاگری‌های اخیر در خصوص تخلفات باشگاه مس رفسنجان هم فدراسیون عمدتاً روزه سکوت می‌گیرد و لام تا کام صحبت نمی‌کند. حال آنکه حتی اگر پرونده دست نهاد‌های نظاراتی و قضایی باشد باز هم فدراسیون به عنوان بالادستی افرادی که دستگیر شده‌اند (افشاریان و سهیل مهدی) باید ضمن ارائه توضیحات و شفاف‌سازی، به ابهامات موجود پاسخ دهد. در غیر این صورت نمی‌توان مانع بدبینی جامعه و مردم به مسابقات و اتفاقات پیش‌رو شد، خصوصاً که افراد احضار و دستگیر شده عمدتاً از مهره‌های اصلی و تأثیرگذار فوتبال ایران بودند و این نشان از عمق فاجعه فساد در فوتبال کشور دارد.
فدراسیون، اما در این زمینه هم درست مانند مقابله با ناهنجاری‌های نقل و انتقالات آنقدر منفعل است که نه تنها هیچ اقدام قابل توجهی انجام نداده که هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای نیز به افکار عمومی نداده و همین مسئله باعث افزایش بدبینی نسبت به مسئولان فوتبال و حتی ورزش شده است.
فوتبالیست‌ها یکی پس از دیگری رقم‌های فضایی خود را مطرح می‌کنند و مدیران‌عامل باشگاه‌ها هم که قرار نیست از جیب هزینه کنند، دست رد به سینه هیچ بازیکن و مربی نمی‌زنند، مگر آنکه کار مذاکراتشان در مسیر‌هایی جز مالی به بن‌بست بخورد. اما فدراسیون تازه تشکیل جلسه داده برای بررسی موضوع و خدا می‌داند چه زمانی قرار است تصمیم‌گیری کند و چه زمان می‌خواهد تصمیماتش را عملی کند. تصمیماتی که البته اگر مثل سال گذشته در همان ابتدای راه ملغی نشود!
اخباری که این روز‌ها از نقل و انتقالات تابستانی تیم‌ها در صفحات مجازی و رسانه‌های مختلف منتشر می‌شود، نه فقط عجیب و غریب که شوکه کننده است. اینکه یک بازیکن درجه چندم درخواست رقمی را داشته باشد که بسیاری از بازیکنان مطرح دنیا حتی جرئت فکر کردن به آن را هم ندارند، فقط و فقط نتیجه اهمال فدراسیون است و عدم تصمیم‌گیری درست و به‌موقع! هرچند که ملغی شدن تصمیمات اتخاذ شده هم در این راستا کم‌تأثیر نیست. بازیکنان، مربیان و مدیران نالایق فوتبال ما درست مثل تاج خوب می‌دانند که هیچ یک از متخلفان فوتبال آینده تیره و تاری ندارند و با علم به همین مسئله است که یکه‌تازی می‌کنند. وقتی یکی از متهمان اصلی ویلموتس‌گیت با قیافه‌ای حق به جانب می‌گوید که با هزار تومان تراکنش مالی غیرسالم هم برخورد می‌کنیم درحالی‌که هیچ توضیحی نمی‌دهد، چرا افشاریان، سهیل مهدی و دیگران زودتر برکنار نشدند و برخوردی با متخلفان پرونده گرانقیمت ویلموتس نشد؟ چرا بازیکنان و مدیران باید ترس و واهمه از درخواست‌های نجومی یا دادن پاسخ مثبت به این درخواست‌ها داشته باشند؟
