جوان آنلاین: منصور دهستانی در کانال تلگرامی خود نوشت: کمیسیون بین‌المللی آموزش و پرورش بیان کرده که نظام تعلیم و تربیتی در طول زندگی به چهار ستون استوار است؛ یادگیری برای دانستن، یادگیری برای انجام دادن، یادگیری برای زیستن و یادگیری برای باهم زیستن.
یادگیری برای دانستن: یعنی یادگرفتن روش یادگیری و استفاده از فرصت‌هایی که آموزش و پرورش در طول زندگی فراهم می‌آورد این فرصت‌ها نه یک‌بار بلکه بار‌ها و بار‌ها باید فراهم آید.
یادگیری برای انجام دادن: یعنی فراگیران در حین تحصیل این فرصت را به دست آورند که توانایی‌های خود را از طریق تلاش و درگیرشدن با تجربه‌های علمی و انجام دادن فعالیت‌های اجتماعی گسترش دهند.
یادگیری برای زیستن: یعنی شخصیت هر فردی آنچنان رشد کند که بتواند خود را هدایت کند، تصمیم بگیرد و داوری درست انجام دهد، این امر حاصل نمی‌شود مگر اینکه قوای ذهنی، قدرت استدلال، حسن زیبایی شناسی، استعداد‌های جسمانی و مهارت در برقراری ارتباط با دیگران در طول عمر به ویژه دوران تحصیل تمرین و تقویت و تحکیم شود. اگر درباره این چهار اصل پیشنهادی کمیسیون بین‌المللی تعلیم و تربیت تأمل و تفکر کرده و آنگاه بخواهیم آن را اجرا کنیم آیا با شیوه‌های آموزش مستقیم یا غیرفعال می‌توانیم این چهار نوع یادگیری را در نظام تعلیم و تربیت دنبال کنیم.
یادگیری برای باهم زیستن: به دنبال تحقق هدف‌هایی است که انسان‌ها همدیگر را بهتر درک کنند با تفاهم حق شناسی‌و همبستگی با هم زندگی کنند و در مقابله با مشکلات و بحران‌ها به طور دسته جمعی مشارکت همکاری و همدردی داشته و غمخوار یکدیگر باشند و حرمت کرامت و عطوفت انسانی را پاس دارد.
روشن است که این چهار اصل در نظام تعلیم و تربیت نیاز به روش‌های فعال و کاربردی در فرآیند آموزش دارد بنابراین نظام‌های رسمی آموزش باید از آموزش‌های مستقیم معلم محور شیوه‌های اطلاع‌رسانی مرسوم دوری کنند و مدارس نیز به تدریج باید به میدان تجربه‌های علمی عملی و اجتماعی تبدیل شوند.
