جوان آنلاین: محمدرضا اسلامی در کانال تلگرامی خود نوشت: در تگزاس یک شرکت پرینت سه‌بعدی بتن یک مجتمع مسکونی ۱۰۰واحدی را با پرینتر سه‌بعدی ساخته است. این اولین مجتمع ساختمانی است که در قالب انبوه‌سازی با پرینتر سه‌بعدی در این ایالت ساخته‌شده است. هفته آینده قرار است نمونه دیوار‌های پرینت‌شده این شرکت در مرکز تحقیقات زلزله دانشگاه برکلی (PEER) زیر نظر پروفسور مسلم و روی میز زلزله تست شود تا رفتار لرزه‌ای این خانه‌ها برای ایالت کالیفرنیا نیز مدل‌سازی و مطالعه شود (تگزاس ظرفیت زلزله شدید مشابه کالیفرنیا را ندارد). در حال حاضر در کانادا و امریکا این‌گونه شهرک‌ها با «سازه‌های چوبی» ساخته می‌شوند ولی بنیانگذاران این شرکت معتقدند این تکنولوژی روباتیک آن‌ها «رقیب آینده» سازه‌های چوبی خواهد بود. مدیرعامل شرکت توضیح می‌دهد که «قیمت تمام‌شده» این ساختمان‌ها کمتر از سازه‌های متداول است، بنابراین توان خرید مردم برای واحد‌های مسکونی ساخته‌شده با این فناوری بیشتر خواهد بود. هر واحد مسکونی که اکنون در تگزاس ساخته می‌شود ۱۷۲مترمربع است ولی پرینتر‌های این شرکت ظرفیت خانه‌های بزرگ‌تر با زیربنای ۲۷۹مترمربع را هم دارا هستند. این تیپ سازه‌ها چند مزیت در مقایسه با رقیب خود (سازه‌های چوبی) دارا هستند:
۱) برای تأمین گرمایش و سرمایش آن‌ها «انرژی کمتری» مصرف می‌شود. (خریدار یکی از واحد‌ها گفته که قبض برق ماه گذشته خانواده‌اش در این خانه جدید کلاً ۳۵دلار شده است)!
۲) مشکل حشراتی که امکان نفوذ به خانه‌های چوبی را دارند در مورد این سازه‌های پرینت‌شده مصداق ندارد.
۳) در برابر باد و طوفان مقاومت خوبی دارند و شرکت سازنده مدعی است برای باد با سرعت
۲۵۰ mi/h (مایل بر ساعت) مقاوم است.
۴) کل ظاهری این خانه‌ها Natural look (ظاهری طبیعی) دارد. برخلاف محدودیت در قاب‌های چوبی و فولادی، این سازه‌ها دارای انحنا‌های زیادی در داخل و بیرون (نما) هستند که زیبایی بصری بنا را واقعاً بیشتر می‌کند.
برنامه مدیرعامل این شرکت و تیمش این است که پروسه تولید آن‌ها هر چه بیشتر به فناوری روباتیک مجهز شود، چون معتقد است: «نیاز بازار» ساخت فناورانه (printing robot-۳D) است. هدف «کاهش زمان ساخت» سازه است. هفته آینده بعد از اینکه دیوار‌های این شرکت روی میز زلزله برکلی آزمایش شوند، تصاویر و اطلاعات بیشتری درباره تست منتشر خواهم کرد.
چالش اصلی در این فناوری، کنترل حرکت (Motion) پرینتر‌ها و ایجاد انحنا‌های «دقیق» در دیوار‌های سازه است. در پشت مباحث فنی به چند نکته دیگر نیز باید دقت داشت:
- جسارت و امید آن افرادی که استارت‌آپ را برای اولین بار ایجاد می‌کنند.
- اکوسیستم استارت‌آپی و نقش آن افرادی که به استارت‌آپ پول می‌دهند (و در ابتدای کار «اعتماد» می‌کنند) تا یک ایده فناورانه نهایتاً تبدیل به محصول شود؛ محصولی که دردی از جامعه را حل کند و این دنیا را جای بهتری برای زیستن کند.
