جوان آنلاین: امید‌ابراهیمی، روانشناس، در کانال «مدرسه علوم انسانی» نوشت: پژوهشگری به نام سابرینا سافرن (Suffren) دنبال این بود ببینه «سخت‌گیری بیش از حد والدین چه اثراتی می‌تونه رو مغز بچه‌ها بگذاره؟» یعنی پدر و مادر سخت‌گیری که دائم در حال داد و بیداد و کتک‌کاری هستند و زندگی رو واسه خودشون و بچه سخت گرفتن؛ با مغز بچه چیکار می‌کنند؟ برای رسیدن به جواب این سوال دکتر سافرن از دانشگاه مونترال با همکاری یک تیم پژوهشی از دانشگاه‌های استنفورد و دوبلین مطالعه طولی و عمیقی رو شروع کردند.
روش کارشون هم اینطوری بود که با استفاده از داده‌های یک مطالعه طولی که در اون اطلاعات خانوادگی ۲ هزارو ۱۷۴ نفر به صورت سالانه و دقیق مورد بررسی و ثبت شده بود، تعداد زیادی از نوجوون‌هایی که در خونواده‌های سخت‌گیر و دارای سبک فرزندپروری خشن و تندخو بزرگ شده بودند رو انتخاب کردند و با استفاده از روش‌های تصویربرداری از مغز (MRI) و طی یه مدت طولانی شروع‌کردن به بررسی ساختار‌های مغزی این افراد و مقایسه‌کردن اون با نوجوون‌های بزرگ شده در خونواده‌های معمولی و با سبک‌های فرزندپروری راحت‌تر و اضطراب کمتر.
خروجی پژوهش نشون می‌داد؛ داد و بیداد‌های زیاد، کتک و کتک‌کاری، عصبانی شدن‌های مکرر و خلاصه حرص و جوش و استرس و اضطراب دادن به بچه بینوا از سمت پدر و مادر سخت‌گیر باعث کوچک شدن ماده خاکستری بخش پیش پیشانی (prefrontal cortex) و آمیگدالای (amygdala) مغز میشه که این دو ناحیه تو بحث تنظیم عواطف، هیجانات و احساسات دست دارن و تو موقعیت‌های ترسناک، بحرانی و تنش‌زای زندگی به داد آدم می‌رسند و آسیب در اون‌ها بچه بینوا رو به سمتی هل میده که در بزرگسالی و تو موقعیت‌های بحرانی و فشارزای زندگی با بدتنظیمی تو هیجانات و احساساتش به جای موندن و حل کردن مسئله و باز کردن گره، بخزه تو خودش و با ترس و اضطراب زیاد از موقعیت‌های چالش‌زا، همیشه فرار رو بر قرار ترجیح بده.
نتیجه: هر دادی که سر بچه بینوا می‌زنی یه مجموعه سلول تو یه ناحیه مهم از مغزش که بعد‌ها قراره یه جای مهم و چالش‌زای زندگی به دادش برسه به فنا میره. اضطراب‌ها و خشمت در اون لحظه رو کنترل کن و با کلمات پیامت رو برسون نه جار و جنجال.
