جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن میرود، همانگونه که از نام آن هویداست، روایت رادیو بی. بی. سی از انقلاب اسلامی ایران را بازمی خواند. این مجموعه از سوی عبدالرضا هوشنگ مهدوی تدوین شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در معرفی این کتاب به نکات پیآمده اشارت برده است:
«رادیو بی. بی. سی یک بنگاه خبر پراکنی وابسته به وزارت امور خارجه انگلیس است. هدف از راهاندازی این رادیو، جلب حمایت ملتها از انگلیس، فراهمآوردن زمینه برای سرمایهگذاری در کشورها جلب منافع انگلیس و تخریب چهرههای مخالف استعمار است. این رادیو در آستانه جنگ جهانی دوم، زمینه اشغال نظامی ایران را فراهم کرد. رادیو بی. بی. سی حتی به عنوان ابزاری برای کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به کار گرفته شد. بنگاه سخنپراکنی بی. بی. سی با زیرکی خاصی، همواره درصدد تضعیف حرکت انقلاب اسلامی بود. این رادیو با به راه انداختن جنگ روانی علیه نیروهای انقلابی، سعی میکرد تا از پیروزی انقلاب اسلامی جلوگیری کند. بی. بی. سی با تفسیر یا انتشار اخبار تلاش میکرد تا بین نیروهای انقلابی اختلاف ایجاد کند. ارتش را علیه نیروهای انقلابی تحریک کند، با قدرتمند جلوهدادن حکومتها انقلابیون را مأیوس کند، از تشکیل یک حکومت اسلامی آنها را ناامید سازد، حرکت تکاملی مردم را حرکت به سوی هرج و مرج جلوه دهد و مردم را از شرکت در راهپیمایی بترساند. بی. بی. سی در آستانه ورود امام خمینی با نقل گزیدههایی از مطبوعات انگلیسی، دست به یک جنگ تمام عیار روانی علیه انقلاب زد. این رادیو در اخبار شبانگاهی خود در دهم بهمن گفت: هرج و مرج در ایران حاکم شده و مراحل ابتدایی یک جنگ داخلی را طی میکند، یا ایران در حال سوق یافتن به سوی یک جنگ همه جانبه داخلی است. این رادیو در مورد جمهوری اسلامی گفت: ظهور این اتحاد و یگانگی در پشتیبانی از طرح جمهوری اسلامی آیتالله خمینی فریبنده است و نباید اجازه داد تا روش حکومتی از سوی آیتالله خمینی بر آنها تحمیل شود. این رادیو با برشمردن گروهکهای چپ و راست سعی کرد با تحریک آنها را در مقابل امامخمینی قرار دهد. به همین جهت، بارها رادیو بی. بی. سی مورد انتقاد روحانیون مبارز قرار گرفت. با این همه مقامات رژیم، بردن نام امامخمینی یا خبر تحریف شدهتظاهرات از سوی بی. بی. سی را بر نمیتافتند! ژنرال هایزر در مورد علت اعتراض فرماندهان ارتش به اخبار این رادیو نوشت: بی. بی. سی آنقدرها هم با رژیم شاه مخالف نبود، هم با طرفداران شاه و هم مخالفان شاه مصاحبه میکرد، حوادثی را در اخبار خود ذکر میکرد که رژیم ترجیح میداد، مسکوت بماند. از این جهت تیمسارها حق داشتند که ضررهای خبرهای بی. بی. سی را ذکر کنند... پارسونز در پاسخ به اعتراض ژنرال ازهاری از اخبار بی. بی. سی گفت: دربارهاین قبیل اتهامات با خبرنگار بی. بی. سی در تهران بحث کردهام، خبرنگار مجموعه گزارشهای خبری را که طی چند هفته گذشته مخابره کرده بود، به من نشان داد و من عیبی در آنها ندیدم. مقامات ایرانی سعی میکردند، تا بی. بی. سی در مورد وقایع ایران سکوت کند. وزارت امور خارجه ایران تحت فشار مقامات ایرانی، پرویز راجی سفیر ایران در انگلستان را مجبور کردند تا نامه اعتراضیهای را به مارکداد رئیس بخش شرقی بی. بی. سی بنویسد. مارکداد جواب داد: شما چطور از بی. بی. سی انتظار دارید در مورد واقعیتی به نام [آیتالله]خمینی اینکه به صورت یک عامل عمده در موازنه سیاسی ایران خودنمایی میکند، بیتفاوت بماند؟ از طرف دیگر، چون برنامه فارسی بی. بی. سی، هرگز سخنان انقلابی [آیتالله]خمینی را پخش نکرده، به همین دلیل نیز مواجه با نامههای متعددی از سوی ایرانیان بوده که بی. بی. سی را به عدم توجه نسبت به حرکت عظیم مردم ایران متهم کردهاند و میگویند: چطور بی. بی. سی خود را منادی دموکراسی و آزادی میداند، در مورد خواستههای مردم ایران این طور بیاعتنا مانده است؟....»