جوان آنلاین: «سیستم آموزشی ما از نظر فرم و محتوا همچنان در گذشته باقیمانده و با سیستم اشتباه تربیتی و آموزشی که داریم، اجازه بازی و خلاقیت را از کودک میگیریم.»
محمدکامران درخشان، روانپزشک و مدرس دانشگاه نخستین نشست علمی- تخصصی هشتمین جشنواره ملی اسباببازی با موضوع «کارکرد روانشناختی اسباببازی و سرگرمی در کاهش تنشهای اجتماعی و عمومی برای گروههای مختلف سنی» با تأکید بر اینکه تخلیه تنش در دنیایی که سراسر نگرانی و اضطراب است در دنیای بازی میتواند رخ دهد، گفت: اگر بخواهیم درباره کودکان و نوجوانان صحبت کنیم، دنیای طبیعی آنها که با شهود بیشتر مربوط است نه عقل و کلام، دنیای بازی است و گاهی این دنیا مهمتر از دنیای بزرگسالان میشود و حتی از خواب و خوراک و درس مهمتر میشود و به سختی آنها را میشود از دنیای بازی جدا کرد و به دنیای واقعی برگرداند، چراکه دنیای بزرگسالان در آن وجود ندارد و مصلحتاندیشی را که مدنظر بزرگسالان است در آن دنیا راه نمیدهند. این گفتمان اگر بخواهد بین بزرگسالان، مربیان و کودک و نوجوان شکل بگیرد از طریق بازی انجام میشود.
این روانپزشک افزود: در طراحی و ساخت اسباببازیها باید نکتههایی را رعایت کرد تا هم بچهها از آن استقبال کنند که معمولاً تولیدکنندگان آن را در نظر میگیرند. کودکان و نوجوانان سن حساسی در شکلگیری شخصیت دارند و بسیاری از آسیبهایی که در بزرگسالی به آن برمیخوریم پایه اصلی آن در دوران کودکی و نوجوانی به وجود آمده و آسیب در آن سن شکل گرفته است. سنی که هویت کودک در حال شکلگیری است، به همین دلیل ابزاری که از آن استفاده میکند و دنیای بازی از اهمیت خاصی برخوردار است.
درخشان درباره منع بازی کودکان نیز گفت: متأسفانه به دلیل روش اشتباه تربیتی که داریم، خلاقیت کودکان را از میان برمیداریم و با سیستم اشتباه تربیتی و آموزشی که داریم، اجازه بازی را از کودک میگیریم. سیستم آموزشی ما از نظر فرم و محتوا همچنان در گذشته باقی مانده و کار مدرسه این شده است که جلوی بازی و خلاقیت را از کودک بگیرد و آن را سرکوب کند و والدین نیز به تناسب همراهی با مدرسه این کار را انجام میدهند. بازیهای تخیلی برای کودکان بسیار جذاب است، چراکه خلاقیت در آنها ایجاد میکند و از دنیای پدر و مادر و مدرسه خارج میشوند و خودشان را به فضای مجازی میبرند، ازآن جهت که امکان جولان و تاخت و تاز در دنیای رؤیاها را به آنها میدهد.