جوان آنلاین: کانال خیمه‌گاه ولایت در ایتا نوشت:
تاریخ را که ورق می‌زنیم، مبارزین عدالتخواه و ظلم ستیز را که می‌بینیم، صدای تظلم خواهی و فریاد بر سر مستکبرین و متفرعنین عالم را که می‌شنویم؛ همه یک خاستگاه دارد. کوخ. کوخ، مبارز پرور است. کوخ، حُر پرور است. کوخ، آدم ساز است. کوخ، فریاد ابوذر می‌آفریند، کوخ، به سرِ دار رفتن میثم را مشق می‌کند، کوخ، دستگاه تولید خمینی است. کوخ، ترس ستیز است. کوخ، نفسانیات را ذبح می‌کند.
کوخ، به ما هو کوخ موضوعیت دارد. کوخ بزرگ است، چون انسان بزرگ عَرضه می‌کند. کوخ بر سر کاخ و اهالی‌اش خراب می‌شود. ولو آنکه به ربذه تبعید شوی، ولو آنکه به دار نخل آویزان شوی، ولو آنکه به گودی قتلگاه خوانده شوی.
همه‌ی کوخ‌ها یکطرف، کوخِ فاطمه طرفی دیگر. چه کوخی. کوخی که علی ساخته است و فاطمه مدیریتش می‌کند. کوخ زهرا عالمی را بهم ریخته است. همان کوخ سوخته. کوخ زهرا بساط کفر و شرک و نفاق را بهم زده است. کوخِ فاطمه، بازی یزید آن روز و امروز را بهم زده است. کوخی که زینب از دل آن می‌روید و کاخ یزید را بر سرش فرو می‌ریزد.
نوادگان این کوخ امروز نظم جهانی را بهم ریخته اند. خامنه‌ای و خمینی را می‌گویم. کوخ فاطمه نور دارد، نورش امروز چشمان خودبزرگ پنداران جهانی را کور کرده است.
سرنوشت عالم بدست اهالی کوخ است. کوخِ فاطمه. در این مسیر گاهی باید، چون پدرِ کوخ صبری انقلابی و گاهی، چون مادرِ کوخ، خروشی انقلابی پیشه کرد. از دل کوخِ فاطمه هر چه درآید؛ اشرافیت، عافیت طلبی، تساهل و تسامح، محافظه‌کاری، نشستن، خودخواهی و خودپرستی، تکاثر و سازش با التقاط و انحراف در نمی‌آید.
